9 มีนาคม 2552 22:47 น. - comment id 953357
"คนเดียวดายติดบ่วงความห่วงหา" ว้าววววว...ชอบนะท่าน... ราตรีสวัสดิ์ขอรับ ...
4 มีนาคม 2552 16:45 น. - comment id 958778
ที่ 1 เห็นๆๆ ต้องมีคนตามแช่งอีกแหงมๆ
4 มีนาคม 2552 16:46 น. - comment id 958779
วิ่งฝ่าอากาศร้อน มาฝุ่นตลบ มาดูเจ้าบ้านบ็องๆส์ กัวอดแชมป์มาก อิอิ
4 มีนาคม 2552 16:57 น. - comment id 958781
หวัดดียามเย็นครับคุณเฌอมาลย์ เหงานี่แหละเหงาที่ยาวนาน ยิ่งเจ็บปวดทรมานวันเหงาเหงา จะปลดเปลื้องให้ออกจากใจเรา ต่อแต่นี้คงไม่เศร้าเหงาอีกแล้ว ความเหงาคือภาพลวงตา...ข้าวปลาคือของจริง..แบบว่าตอนนี้กะลังหิวๆๆๆๆๆง่ะ
4 มีนาคม 2552 16:57 น. - comment id 958782
2...... บอกว่าลงแล้วๆ ยังชักช้า ยืดยาดเองนี่นา
4 มีนาคม 2552 16:58 น. - comment id 958784
ที่ 4 ๆๆๆ ชัวร์
4 มีนาคม 2552 16:59 น. - comment id 958785
ก็บอกแล้ว.. ผืนหญ้าอ่อน อย่านอนนาน.. ตัวใช่เบา.. หญ้ามันรับไม่ไหวร้อก..กก อ่ะ. งง.. งง..
4 มีนาคม 2552 17:00 น. - comment id 958786
อ้าวว เจ้าบ้านตัดหน้า แขก แงๆๆๆ มีฟ้องศาล ว่าแต่ภาพลวงตานะ มังเหมืนอดอกอุตพิดของพี่แบมอะป่าว อิอิ ฟิ้ววว
4 มีนาคม 2552 17:02 น. - comment id 958788
มันก็ต้องมีบ้างแหละน้องเฌอ...
4 มีนาคม 2552 17:02 น. - comment id 958789
3.....คุณเอื้องอังกูร ความเหงาคือภาพลวงตา.. ข้าวปลาคือของจริง เห็นด้วยค่ะ หิวเหมือนกัน อิอิ ความเหงาแทรกซึมอึมครึมนัก บทความรักแรมราพาหม่นหมอง ยิ่งฟังเพลงเหงาเหงาเข้าทำนอง น้ำใสใสก็พร่านองทั้งสองตา สวัสดียามเย็นค่ะ เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพนะคะ
4 มีนาคม 2552 17:09 น. - comment id 958794
ไผเป็นไผล่ะงานนี้ อักษรย่อมาเป็นแถวเลย อิอิ งานเข้าแล้วไง คริ คริ 5 + 7 ....พี่แบมจ๋า ขออำภัยมณีเจ้าค่ะ นึกว่าไม่มีใครชิงแชมป์แล้วอ่ะนะ อิอิ ภาพลวงตา กับดอกอุตพิต คงคลับคล้ายคลับคลากันอ่ะค่ะ 6.....ผญชฝ. งง งง เด่ะ อ่อ เก็ทแระ ฝากไว้ก่อนนะ คริ คริ 8....พี่ กนด. เลียนแบบดาราหรือคะ อิอิ ว่าแต่ กนด .นี่แปลว่าอะไรหว่า เกาหัวฟูเลย เกี่ยวกับนักลอกป่าวหว่า
4 มีนาคม 2552 17:15 น. - comment id 958797
กางเกงในดำ..
4 มีนาคม 2552 17:18 น. - comment id 958798
อ๋อ.. (กางเกง) กุ้งหนามแดง...
4 มีนาคม 2552 17:19 น. - comment id 958799
กนด...กุ้งหนามแดง..ผู้หญิงช่างลอก อิอิ
4 มีนาคม 2552 17:20 น. - comment id 958800
เฌอมาลย์เอ๋ยเอ่ยเอื้อน.....กลอนมา เฝ้าอ่านหลงอักษรา........แต่งแต้ม คำหวานหยอดนานา......หลงเชื่อ หลงบ่วงรักแรกแย้ม......ออดอ้อนหลงใหลฯ กลอนซ่อนนัยบทร้อย....รำพัน หลงเสน่ห์เห่จอมขวัญ...นุชน้อง ยามเหงาเร่าร้อนวัน......เคียงคู่ เหมือนดั่งต้องมนต์ก้อง...แกร่งกล้าเกินหนีฯ ยามนี้มาลึกซึ้ง..........ความหมาย โดดเดี่ยวอย่างเดียวดาย...คู่ไร้ เคยสัมผัสกลับละลาย......สลายสูญ เหลือภาพลวงตาไว้........ดั่งคล้ายความฝันฯ คราวนี้เหงายิ่งแท้.....เฌอมาลย์ ปวดปร่าแสบทรมาน...แทบล้า ลบทุกอย่างแม้นาน.....เท่าไหร่ ลืมหมดยอมเป็นบ้า....อยู่เศร้าบนคาน เอิงเอยฯ อิอิ หากไม่เป็นที่ 1 ขอเป็นทัพหน้าดีกว่า...ถล่มยกที่ ๑
4 มีนาคม 2552 17:21 น. - comment id 958802
ผญชฝ. กับ กนด. เล่นไรกาน
4 มีนาคม 2552 17:26 น. - comment id 958804
ซ่อนแอบ...อิอิ คิดถึงผู้หญิงช่างฝัน ไม่ค่อยได้อ่านกลอนเลยน๊า ทวงซะเลย.... เราเขียนสองเรื่องแล้วน่ะ...ตัวเอง สักบทได้ไหม ตื้อๆๆๆๆๆๆๆ
4 มีนาคม 2552 17:40 น. - comment id 958810
เปรียบเหมือนภาพลวงตา รินไหลมาให้ว้าวุ่น เห็นเพียงแต่หน้าคุณ ที่คุกรุ่นในหัวใจ คำหวานที่ออดอ้อน กลับมาย้อนแทงทิ่มให้ เจ็บปวดรวดร้าวใน อกหวั่นไหวรักระทม เธอปล่อยให้ฉันหลง หวานยืนยงคงต้องขม เพราะฉันมันโง่งม มัวชื่นชมคมคำลวง เพราะว่าคิดศรัทธา รักปรารถนาเลยแหนหวง ทุ่มเทใจทั้งดวง กลับถูกล้วงล่อหลอกตน วันนี้ขอพักใจ เดินจากไกลไปทุกหน หนีหน้าคนบางคน เพราะทุกข์จนเกินฝืนใจ ลาก่อนพ่อจอมขวัญ ลาจากกันทั้งหวั่นไหว ลาแล้วขอลาไกล ลาบางใครไม่คิดคืน บทเจ็ดคิดไม่ออก ไม่อย่าลอกงานให้ฝืน แต่มาอย่างกล้ำกลืน กลัวคนอื่นน้อยหน้ากัน บทแปดแม้นไม่ให้ คงผิดใจแม่จอมขวัญ จึงแต่งอย่างเร่งวัน เฌอมาลย์นั้นเปิดคอมมา บทเก้าให้ด้วยรัก ที่ประจักษ์วาสนา ที่เราได้พบพา นำเธอมาเป็นสนมเรา บทสิบอย่าขอร้อง งานล้นห้องน้องคงเหงา จึงแต่งมาบรรเทา เผื่อนงเยาว์จะเห็นควร หากยังไม่เพียงพอ ฮ่องเต้ขอให้คิดหวน สนมอีกมากในจวน รอเราล้วนน้องคงชิน จบแล้วจบดีกว่า เดี๋ยวจะบ้ากันทั้งสิ้น ตอบมาอย่าโบยบิน ใครได้ยินจะงอนนะ... ทำงานต่อแระ ว่างๆมาใหม่
4 มีนาคม 2552 18:14 น. - comment id 958812
หลงคนเขียนไม่ว่า.....หาเรื่องอักษร แค่กลกลอนรนได้ไม่ถึงบ้า สงสัยน้ำใดล่วงปากลวงตา ได้ที่หาเรื่องผชด .. กรรมบทกลอน
4 มีนาคม 2552 19:12 น. - comment id 958824
เหงาจนหลอนตัวเองละ อยู่บนคานมองคนอื่นติดค้างด้วยกันอิอิ ว่าจะแจมด้วยแต่ไม่ไหววันนี้เหนื่อยสุดๆ คิดถึงค่ะ
4 มีนาคม 2552 20:05 น. - comment id 958837
ใครนามีความสามารถหลอกคุณเฌอ ได้ น่าประหลาอใจ สงสัยกลอนพาไปมัง กลอนเพราะดีคับ คุณยา ก็แจมได้ สนุกดีเหมือนกัน
4 มีนาคม 2552 20:23 น. - comment id 958842
มาช้าแต่มานะจ๊ะๆๆๆๆ บางทีก็ต้องสร้างกันมั้ง เห็นตัวจริงจะรับไม่ได้อะดิ เหอๆๆๆ
4 มีนาคม 2552 20:44 น. - comment id 958849
สวัสดีค่ะ คุณเฌอมาลย์ เก็บภาพฝันวันสวยด้วยความซึ่ง ในครั้งหนึ่งตรึงจิตคิดหวานไหว ในคำนึงติดตรึงตราหัวใจ ระลึงไหวห้วงฝันในวันวาร ติดตราตรึงลึกซึ้งในความสุข ซึ่งสนุกภาพพิมพ์ของวันหวาน เก็บความสุขสมหวังของวันวาน มาเป็นฐานชื่นชิดจิตดวงเดิม ดอกบัวมาส่งยิ้มพิมพ์รอยขวัญให้ชื่นบาน สุขสันต์มิจางหาย ผ่านวันเดือนปีลับ กลับพริ้มพรายสมปรารถนาสิ่งหมาย ให้สมปองค่ะ
4 มีนาคม 2552 21:25 น. - comment id 958857
เป็นเพียงแค่บทกลอนมาหลอนหลอก หมายเย้าหยอก...หัวใจให้ลุ่มหลง พาหวั่นไหวเผลอมอบรักภักดิ์มั่นคง คนซื่อตรง...กลับลวง...เจ็บทรวงใจ... อิอิ...แวะมาทักทาย กะว่าจะมาป่วนเล่นซะหน่อยนะ แต่เง้อ.... มันเซ็งอ่าาาา
4 มีนาคม 2552 21:50 น. - comment id 958868
14....ยาแก้ปลวก งานเข้าแล้วฉ๊าน จุ๊ฟฟฟ ยาแก้ปวดเอ่ยเอื้อน.........โคลงเคลง เฌออ่านคล้ายบทเพลง....เอ่ยอ้าง ยิ่งฟังยิ่งวังเวง..................หดหู่ เพื่อนเล่นเหมือนจัดจ้าง....บ่นใบ้ บ้าบอ โคลงซ่อนนัยบทเย้ย........ถากถาง หลงเล่ห์จึงครวญคราง......หม่นไหม้ รักลวงเล่นอำพราง...........ขมขื่น เหมือนดั่งต้องมนต์ไซร้....ร่ำร้อง โศกา มารู้ตัวเมื่อช้ำ...............ลำเค็ญ ดุจดั่งตายทั้งเป็น..........เช่นนี้ ทุกข์รุกไล่เช้าเย็น........จวบค่ำ เลยนา เกินหลบฤาหลีกลี้..........ซ่อนเศร้า อาดูร วันนี้มีเพื่อนแท้...........ปลอบขวัญ ปวดปร่าเมื่อวานวัน.....ห่อนสิ้น ทุกข์สุขร่วมแบ่งปัน.....ฉันท์มิตร สหายแฮ รินร่ำเมรัยปลิ้น..........เรื่องเศร้า มลายเอย เอิง เอย 16.........คุณกุ้งหนามแดง เต็มยศ ตื้อด้วยคน ป้าแช่มจ๋า ช่วยออกงานให้หลานได้อ่านเป็นบุญตาด้วยเถิด อิอิ 17........ยาแก้ปลวก เปรียบเหมือนภาพลวงใจ ลวงหลอกให้ฤทัยหลง คิดรักนั้นยืนยง กลับจบลงอย่างง่ายดาย คำหวานที่เคยบอก กลับหลอนหลอกทุกเช้าสาย คำรักมิคลอนคลาย กลับมลายเพราะใครกัน เธอปล่อยให้ฉันรัก แล้วไสผลักแทบอาสัญ นี่หรือคือรางวัล ที่เธอนั้นกำนัลใจ คิดว่าเธอแน่นหนัก ซึ้งประจักษ์แทบตักษัย ทุ่มเททั้งหัวใจ สิ่งที่ได้คือน้ำตา วันนี้หรือวันไหน ยังรินไหลไร้หรรษา โศกศัลย์จึงโศกา ท้นนัยนาปร่าอารมณ์ ลาก่อนพ่อยอดรัก เจ็บปวดนักเพราะรักขม รักนี้มีแต่ตรม ทุกข์ระทมขมขื่นทรวง บทเจ็ดคิดไม่ตก ดั่งเข็นครกอันใหญ่หลวง ซ่าส์นักเที่ยวตักตวง วางกลลวงให้ตอบตาม บทแปดออดแอดนัก เริ่มยึกยักชักเข็ดขาม เมนท์มั่วทุกโมงยาม จนลุกลามมิคร้ามใจ บทเก้าให้ด้วยแกล้ง แล้วมาแว้งให้หวั่นไหว ตอบมาก็ตอบไป มั่วเข้าไว้ไยต้องกลัว บทสิบอย่างติดขัด เริ่มอึดอัดให้เวียนหัว สารพันที่พันพัว เหมือนเมามัวมึนสุรา หากยังไม่เต็มที่ อย่าวอร์รี่นะพี่จ๋า ออดอ้อนบทกลอนมา โสนะหน้าสาแก่ใจ จบแล้วจบดีแน่ เดี๋ยวจะแย่บ้ากันใหญ่ สนมขออำภัย ง้าน ทางใครก็ทางมัน 18......คุณจุด หลงคนเขียนและยังหลงอักษร หลงกลกลอนหลงทุกอย่างที่ขวางหน้า แม้นที่หลงจะเป็นเพียงภาพลวงตา แต่ก็สุขอุราทุกคราที่คำนึง 19.....คุณแจ้นเอง เหนื่อยก็พักผ่อนค่ะ ขอบคุณมากค่ะที่มาทักทายกัน คิดถึงเช่นกันค่ะ 20......คุณวิทย์ ศิริ กลอนพาไปค่ะ ไม่มีใครหลอกเฌอหรอกค่ะ มีแต่เฌอหลอกตัวเองไปวันวัน 21......คุณมณีจันทร์ อย่าขู่ซิ ยิ่งกลัวๆอยู่นะ อิอิ 22.....คุณดอกบัว เก็บภาพฝันวันงามด้วยความรัก วางใจพักทักทายคลายความหมอง ประทับใจตรึงตราทุกคราปอง คราเรืองรองดวงจิตชีวิตงาม เก็บภาพฝันวันหม่นระคนทุกข์ เพื่อปลอบปลุกอุราคราเข็ดขาม อุปสรรคบททดสอบความชอบความ หนึ่งนิยามความหมายในชิวิต ตอบแบบ งงๆค่ะ ดึกแล้วเนาะ อิอิ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ขอให้มีความสุขเสมอค่ะ 23.....แมงกุ๊ดจี่ เพราะบทกลอนปลอบขวัญพาหวั่นไหว มาปลอบใจวันเหงาที่เศร้าหมอง จึงหลงบ่วงลวงกลบนทำนอง กลายเป็นรักสำรองครองความตรม เซ็งไร บอกมา เดี๋ยวจัดการให้ ใครทำๆๆ อิอิ
4 มีนาคม 2552 22:01 น. - comment id 958874
เหงาจัง
4 มีนาคม 2552 22:03 น. - comment id 958876
วันใดเธอท้อแท้ จงเชื่อแน่ใจว่ามีฉัน อยู่ข้างไม่ห่างกัน ทุกทุกวันนะคนดี... กลอนไพเราะมากมายครับ ขอบคุณสำหรับ สิ่งที่เขียนให้อ่านครับ
4 มีนาคม 2552 22:27 น. - comment id 958887
25.....ลุงก่องกิก โอ๋ นิ่งทุบๆๆ 26....คุณไร้อันดับ ขอบคุณในน้ำจิต ชุบชีวิตให้สดใส มีคุณแสนอุ่นใจ แม้ทางไกลไม่หวั่นเกรง ขอบคุณมากค่ะ กลอนให้กำลังใจบทนี้ประทับใจจริงๆค่ะ
4 มีนาคม 2552 22:56 น. - comment id 958908
เห็นคุณเฌอมาลย์ดูร่าเริงนะคะ แต่เวลาแต่งกลอนดูเศร้าจัง อย่างนี้เรียกว่าภาพลวงตาไหมนี่
4 มีนาคม 2552 23:34 น. - comment id 958922
ใครหนอมาลวงตาให้คนสวยใสไร้ตำหนิ จนต้องมาตัดพ้อนะ ช่างใจร้ายเหลือเกินนิ ไม่สงสารคนบอบบางบ้างหรือกระไร 555
5 มีนาคม 2552 00:11 น. - comment id 958937
....... และแล้ว ก็ได้ที่ 30 อิอิ ไปแระ นอนก่องดีกว่า ง่วงแระ ปล. ฝากถามว่า เจ้าของกลอนเหงาเป็นด้วยเหร๊อออออ อิอิ .... ตั๊บแก....
5 มีนาคม 2552 01:23 น. - comment id 958953
^ ^' อิอิ ม่ายมีคนเศร้ากะเฌอเลยอ่ะ ลวงตาจิงๆ
5 มีนาคม 2552 06:45 น. - comment id 958982
หากวันใดที่เธอเหงา มีหนึ่งเราเฝ้าปลอบขวัญ จะเจ็บปวดไปใยกัน อย่าทิ้งฝัน..อย่าหวั่นเลย... ..มาทักทายยามเช้าค่ะ...
5 มีนาคม 2552 07:07 น. - comment id 958985
ดีจ้า...คุณเฌอมาลย์... เจนแวะมาทักแต่เช้า...ตื่นกันยังน๊ะ... ภาพลวงตาอย่าเอามาลวงใจเลยจ้า หัวใจคุณเฌอฯมีค่ากว่าจะเก็บเรื่อง เหล่านี้ไว้...ตอนนี้เจนก้อพยายามดีลีท เรื่องที่ไม่เป็นเรื่องออกไปอยู่ หุหุ
5 มีนาคม 2552 08:26 น. - comment id 958995
สวัสดีครับน้องเฌอร์ แวะมาเยี่ยมจ้า สบายดีนะครับ
5 มีนาคม 2552 08:46 น. - comment id 959004
สวัสดีค่ะ แวะมาส่งกำลังใจให้นะคะ ไม่เป็นไรนะ ทุกสิ่งทุกอย่างอาจจะไม่เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้คะ ชื่อว่า ความรู้สึกที่ส่งผ่านตัวอักษรนั้น จะมาจากความรู้สึกจริงๆเสมอ แต่อาจจะมีบ้างที่การกระทำบางอย่างขาดหายไป อาจจะเป็นเพราะเหตุใดก็แล้วแต่ ความรู้สึกดีดีคงยากที่จะลบเลือนค่ะ ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่านะคะ ทำใจให้เข้มแข็งนะคะ
5 มีนาคม 2552 08:49 น. - comment id 959006
เพื่อ กนด. จึงไม่ขัดรีบจัดให้ แต่จะเขียนชุดใหญ่ดีไหมหนอ เพราะฝีมือตอนนี้ไม่ดีพอ หรือจะรอไปปรึกษาอาจารย์ดี ข่าวว่าที่โอ๊เค๊เดอะเน๊อั้น มีแหล่งรวมเรื่องสั้นจากทุกที่ มีอาจารย์เชี่ยวชาญงานกวี หลาน ฌม. คนดีโปรดแนะนำ . ว้า!.. งานเข้า.. ฝากไว้ก่อนนะ /
5 มีนาคม 2552 09:47 น. - comment id 959029
5 มีนาคม 2552 10:12 น. - comment id 959039
หลอกตาแถมลวงตา ยังคาใจมิรู้จำ ยอมทนหนอเธอทำ กี่ครั้งที่นอนระทม.. สุขอย่าได้สร่าง
5 มีนาคม 2552 10:41 น. - comment id 959041
28.........คุณนิลวรรณ กำลังสร้างภาพเหมือนกันค่ะ ภายนอกอาจเปื้อนด้วยรอยยิ้ม ภายในอาจเปื้อนด้วยน้ำตาก็ได้ ใครจะรู้ 29......ก.ก.ก. รู้จริง คนบอบบาง มีใครบางคนแถวนี้แหละค่ะ ชอบลวงหลอกตาเฌอประจำ 30....ฉ.น. ปล. เหงา หรือไม่ลองถามตัวเองดู คำตอบเดียวกัน ....ตั๊บแก..... 31.........ย.ก.ป. ช่ายยย เคยบอกไปแว้วไง แต่งเรื่องเศร้า เขายังฮากันได้ เง้อ ลวงตาได้ แต่ไม่อาจลวงใจตัวเอง 32.....คุณกิตติกานต์ ในวันนี้ที่โศกศัลย์ มีเพื่อนนั้นปลอบขวัญให้ ดูแลเทคแคร์ใจ มอบอุ่นไอให้พักพิง ขอบคุณค่ะ 33......คุณเจน ดีจ้า คิดถึงจัง เป็นไงบ้างจ๊ะช่วงนี้ ภาพลวงตา ถึงจะลวง ก็คงลวงได้ไม่นานหรอกเนอะ สักวันตัวตนจริงๆก็ต้องเผยมาสักวัน อิอิ เลิกคิดเรื่องไม่เป็นเรื่องไปนานแล้วค่ะ เข้าข่าย ทำใจ อิอิ 34....พี่คนบนเกาะ ดีใจจังค่ะ ที่พี่มาทักทาย สบายดีค่ะ แต่กลางวันร้อนมาก อิอิ 35....คุณsomebody ขอบคุณมากค่ะ สำหรับกำลังใจ ตอนนี้เฌอเข้มแข็งแล้วค่ะ เวลาคือบทพิสูจน์ คือบททดสอบอย่างดีเลยค่ะ พอผ่านช่วงเลวร้ายมาได้ เราจะรู้สึกว่าใจเราแกร่งขึ้นเหมือนกัน ..แต่กว่าจะผ่านมาได้ ก็แทบกระอักเลือดเหมือนกันนะ อิอิ 36....ผญชฝ. ...... กระแสข่าวโอ๊เค๊เดอะเน๊อั้น แหล่งข่าวนั้นผันผวนชวนผวา มีนักเลงนักลอกหลอกวิชชา สร้างปัญหาวุ่นวายได้มากมี มีจอมลอก จอมหยิบ อีกจอมฉก แอบหยิบยกจกทึ้งกันอึงมี่ สร้างกระแสปั่นป่วนล้วนวิธี ยากบ่งชี้ยากแก้แม้แนะนำ งานนี้ตัวใครตัวเผือกเด้อ ป้าแช่มเด้อ 37........ก.ท.ก. ขอบคุณค่ะ สำหรับช่อดอกไม้ และรอยยิ้ม
5 มีนาคม 2552 10:46 น. - comment id 959045
38.....คอนพูทน หลอกตาแถมลวงใจ จนหวั่นไหวมิรู้เลือน เจ็บช้ำเฝ้าย้ำเตือน กี่ปีเดือนจะลืมลง สุขเสมอเช่นกันคร่า
5 มีนาคม 2552 11:23 น. - comment id 959060
ทำไมหนอถึงได้เหงาได้ขนาดนี้ แวะมาคุยเป็นเพื่อนคลายเหงาครับ
5 มีนาคม 2552 13:01 น. - comment id 959088
๐ เงียบเหงาอยู่ใช่ไหม..หัวใจนั่น เห็นเขาออดอ้อนกัน..ก็หวั่นไหว หวนนึกเรื่องหนหลัง..แล้วครั้งใด ก็น้อยใจตัวเอง..วังเวงนัก ๐ นานแล้วร้าง..อ้อมกอด..ให้ออดอ้อน ตาเว้าวอนเร้ารุม..แขนกุมกัก ปากร้อนผ่าวแตะแต้ม..สองแก้ม-พักตร์ ด้วยความรักเปี่ยมล้น...จากคนดี
5 มีนาคม 2552 13:32 น. - comment id 959102
กลอน เกลอเสมอสม่ำ กาพย์โคลงเปนมิตรฉัน อิอิ สวัสดีคับมาชมกลอนนะคับ
5 มีนาคม 2552 15:41 น. - comment id 959141
เพียงอักษรสร้างสรรค์จำนรรจา เพียงเป็นภาพลวงตาหาจริงแท้ เพียงความฝันหวั่นไหวในดวงแด เพียงเป็นแค่ภาพฝันมีผันไป เพราะรูปรสกลิ่นเสียงเพียงมายา เพราะชีวาเฉกฝันวันหลับใหล เพราะตัวตนหม่นเศร้ามิเข้าใจ ทุกสิ่งไร้ตัวตนทนทุกข์นาน อาจมีใจจริงแท้ฤาแค่หลอก อาจกลับกลอกลวงเล่นเช่นเอ่ยขาน อาจยิ่งยากหากพิสูจน์สุดเปรียบปาน ยากประมาณหยั่งจิตความคิดคน มีสิ่งหนึ่งจริงแท้แม้ยากเอ่ย มีสิ่งหนึ่งยากเผยเลยฉงน มีสิ่งหนึ่งรู้ได้ในใจตน มีสิ่งหนึ่งเหนือพ้นล้นประมาณ... ไม่ว่าจะจริงหรือเท็จหามีความสำคัญอะไร ! คนที่สร้างจะมีตัวตนจริงไหมคงยากพิสูจน์ ความทุกข์เกิดจากจิตใจอันแสนกลของเรา ทุกสิ่งล้วนเกิดขึ้นและต้องลับหาย ใครจะทำอะไรใจเราได้ ถ้าเราไม่เป็น สิ่งใดจะทำให้เราหวาดกลัวได้ ถ้าเราไม่มอง ถ้อยคำและคำพูดจะหลอกเราได้ไฉน ถ้าเราไม่ฟัง.... เพราะสรรพสิ่งในใต้หล้าล้วนเป็นภาพลวงตา มีเพียงสิ่งหนึ่งยากพิสูจน์ ต้องค้นหาเอง ก็ในเมื่อตัวตนของตัวเองก็หามีไม่ แล้วบุตรและทรัพย์จะมีได้ฉันใด? พุทธพจน์ มีเพียงความคิด ความเคยชิน นิสัยที่กำลังทำงานอยู่ แท้จริงหามีสิ่งใดไม่ ไม่มีใครเคยเกิดหรือตาย แล้วจะมีอะไรจริง?
5 มีนาคม 2552 16:29 น. - comment id 959153
41......คุณเทพธัญญ์ ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาอยู่เป็นเพื่อน อิอิ หายเหงาแระ 42......คุณสดายุ ยังคง..เงียบเหงาอยู่มิรู้หาย ไร้คนรัก..ทักทายแม้ในฝัน เป็นแบบนี้เนิ่นนานรานชีวัน สุขนิรันดร์..ฝันไว้ไม่เคยมี นานแล้วร้างอ้อมกอด..ให้ออดอ้อน สองแก้มอ่อน..เลือดฝาดเคยพาดสี ก้มวงพักตร์น้อยน้อยค่อยค่อยรี- รอถ้อยคำหลอมฤดี...จากพี่เอย.. 43.......คุณน้ำ สวัสดีค่ะ..ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ 44.....คุณคีตากะ เพียงอักษรสร้างสรรค์จำนรรจ์พจน์ อาจโป้ปดหรือไม่..ใช่กระแส จะจริงแท้แค่ไหนในดวงแด ก็สุดแท้แต่ใจจะไตร่ตรอง เพราะรูปรสกลิ่นเสียงเป็นเพียงภาพ อาจทาทาบบังตามายาสนอง สิ่งที่เร้นภายในไม่อาจมอง จะผุดผ่องหรือหม่นเกินค้นใจ อาจมีใจจริงแท้ฤาแค่เล่น อาจเฉกเช่นจิตคดหน้าสดใส บ้างจิตชื่นหน้าขื่นดาษดื่นไป ยากค้นนัยอักษราภาษากลอน มีสิ่งหนึ่งจริงแท้แค่อยากบอก ใดเท็จจริง/กลับกลอกใดหลอกหลอน ใช้สติพิจารณาสิ้นอาวรณ์ ภาพสะท้อนกลอนกานท์ตรองผ่านใจ.. ขอบคุณที่แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันค่ะ และพุทธพจน์ที่นำมาฝาก ขอบคุณมากค่ะ ทุกอย่างล้วนไม่มีจริง กระนั้นฤา หุ หุ
5 มีนาคม 2552 18:05 น. - comment id 959180
แบบว่าถนัดแต่ตบตา....ไม่ถนัดลวงตา..พอไหวมั้ยครับ...อิอิ
5 มีนาคม 2552 20:27 น. - comment id 959226
หวัดดีนะคับคุณเฌอมาลย์ แหม..สำนวนยังหวานแหววไม่มีเปลี่ยนเลยนะคับ
6 มีนาคม 2552 08:00 น. - comment id 959363
หวัดดีจร้า...คุณ"เฌอมาลย์" ชอบมากมาย....เขียนได้ประทับจิต...มากๆ...ละเมียดมากๆ...อักษรทุกบาท...ตรงเนื้อหา...ตัดพ้อ..แกมประชด.....ดีมั๊กมากๆๆๆ.... แจมด้วยๆๆ มาเจอเฌอฯ คุณเธอเอ่ย เฉลยทราบ ด้วยจิตนาบ กับภาพลวง ท่วงอักษร แค่ลมลวง ในดวงจิต เชิงพิศพร พ้อเป็นกลอน ว่าอ่อนใจ ใครบางคน ร่ายเป็นกล ด้นกลอนกานต์ ให้สานเสพ เพราะเพียงเจ็บ ที่เก็บคำ ทำสับสน ปากว่าห่วง ในดวงจิต ชิดกมล ตัวลางตน แต่หนใด มาให้คอย เขียนบอกลา บอกเน้นค่า ว่าใจหัก หมดสิ้นรัก เพราะร้างไกล ด้วยใจน้อย อยากบอกเธอ เฌอฯคนดี ที่พริ้มพลอย จงนิ่งคอย อย่าใจน้อย ชะรอยลา เขาอาจจม อย่างซมซ่าน กับงานติด เขาอาจผิด แค่กายไกล ใจห่วงหา เขาอาจฝืน อยากชื่นพักตร์ รักกานดา แต่ฝืนค่า ชะตายาก ต้องพรากไกล เผื่อๆไว้นิดๆเนาะ....อิอิ
7 มีนาคม 2552 10:16 น. - comment id 959863
มาแอบดูภาพลวงตาค่ะ
9 มีนาคม 2552 14:45 น. - comment id 960466
46...จะไม่เด็ด น่ากลัวแท้ ตบตา เจ็บน่าดูเลยซิเนี่ย อิอิ 47....คุณkirati ขอบคุณค่ะ ชมมาซะมากมาย เขิลลลเลย คริ คริ เพราะอักษรกลอนกานท์ที่หวานหอม หลงใจยอมมอบรักแทบตักษัย คำที่บอกรักแน่มาแปรไป พาดวงใจร้าวรอนทรมาน ก่อนเคยคุยเคยทักสมัครสม หวังเคียงคู่ภิรมย์คมคำขาน รักคิดถึง..เอ่ยตรึงซึ้งดวงมาน เนิ่นเวลาไม่นานมาปันใจ แม้นแต่ก่อนงานหนักยังทักบ่อย ทุกวันคอยแบ่งปันวันสดใส ยามที่ท้อเธอท้วงด้วยห่วงใย ที่มอบให้ความอาทรมิคลอนคลาย รักราโรยใจล้าขอลาก่อน แทบรานรอนชีวันฝันสลาย ขอปิดฉากรักร้าวที่เปล่าดาย หมดความหมายสายสวาทมาขาดตอน เผื่อไปหมดใจแล้วค่ะ 49....คุณเพียง เดี๋ยวเอาน้ำจิ้มตาเลยค่ะ มาแอบดูส่งเดช
9 มีนาคม 2552 23:58 น. - comment id 960731
51....คุณกานท์ กานต์ ขอบคุณค่ะ+ราตรีสวัสดิ์