หน้าส่วนตัว
ยี่สิบหกธันวาวิปโยค
แสนเศร้าโศกเสียลูกเป็นที่รัก
ด้วยอำนาจของพระเจ้าให้ประจักษ์
มีคลื่นยักษ์เข้าถล่มจมน้ำไป
ลูกทำผิดอะไรพ่อไม่ทราบ
แต่มีคราบน้ำตาพ่อรินไหล
ลูกทำผิดกับพ่อพ่อนั้นให้อภัย
ตลอดไปพ่อรักลูกชั่วนิรันดร์
บนความเศร้าพ่อซึ้งใจกับพี่น้อง
ใช่เรียกร้องแต่น้ำใจมากเกินฝัน
ช่วยค้นหาศพลูกแต่ละวัน
แม้ใจสั่นหวั่นไหวภัยจะมา (สึนามิ)
พ่อหาลูกพลางขอพรจากพระเจ้า
ให้ศพเจ้าอย่าอุจาดมากเลยหนา
แม้พ่อรู้ลูกนั้นไร้ชีวา
แค่มีผ้าคลุมกายพ่อพอใจ
สิบห้าวันผ่านพ้นบนความทุกข์
ได้ข่าวลูกอยู่โรงพยาบาลใจหวั่นไหว
แม้ไม่แน่ว่าศพเจ้าหรือศพใคร
พ่อดีใจเมื่อเห็นหน้ามีผ้าคลุม
มุนิ 2 มี.ค. 2552 14:05 น. - ID 123747 
857
1
0
2 มีนาคม 2552 15:05 น. - comment id 957820
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ สู้ๆนะครับ
2 มีนาคม 2552 17:22 น. - comment id 957918
อ่านแล้วร้องไห้ตามเลยค่ะ ขอแสดงความเสียใจด้วยน่ะค่ะ
2 มีนาคม 2552 17:23 น. - comment id 957919
เศร้าจัง แทบร้องไห้เลยอ่ะ สู้ๆๆน่ะครับ
2 มีนาคม 2552 17:24 น. - comment id 957920
ขอแสดงความเสียใจด้วยครับ
2 มีนาคม 2552 17:26 น. - comment id 957922
แต่งได้ดีเลยทีเดียวค่ะ เศร้ามากมายเลยค่ะ เสียใจด้วยน่ะค่ะ เดินหน้าต่อไปน่ะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
