ต้องอยู่ยังไง.... ต้องทน ต้องทำอะไรยังไง ชีวิตที่มีแต่ลมหายใจ มืดมน อ้างว้าง และว่างเปล่า... ยิ่งนาน ยิ่งเคว้ง.... ทุกครั้งที่กอดตัวเองยิ่งหนาว.... แค่ลมพัดเบาๆ ร้าวหัวใจ.... ดั่งเหมือนจะดับไปกับแสงตะวัน เธออยู่ที่ไหน ความรักเราตายแล้วหรือ ไขว่คว้าไม่เจอสักมือ ยิ่งรอ ยิ่งท้อใจ ทำได้เพียงเท่านั้น...... เรียกเธอซ้ำๆ หมื่นแสนล้านคำทุกวัน เผื่อเธอซึ้งถึงความร้าวราน... เธอจะเดินกลับมา หายใจช้าๆ.... หัวใจเต้นเบากว่าเดิมช้าๆ... ไม่เหลือเรี่ยวแรงจะเช็ดน้ำตา ...ฉันทำได้เพียงแค่....ร้องให้.... ยิ่งลืมยิ่งช้ำ... สุดท้ายคำตอบคือ ทำไม่ไหว แอบฟังเสียงในใจ เสียงหัวใจดั่งเหมือนจะดับไปกับแสงตะวัน เธออยู่ที่ไหน ไม่สงสารใจฉันหรือ ไขว่คว้าไม่เจอสักมือ ยิ่งรอ ยิ่งท้อใจ ทำได้เพียงเท่านั้น...... เรียกเธอซ้ำๆ หมื่นแสนล้านคำทุกวัน เผื่อเธอซึ้งถึงคนไร้ค่า.... เธอจะมาตอน...ฉันตาย !-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!-!
28 กุมภาพันธ์ 2552 22:17 น. - comment id 957427
ฉันอยู่นี่ที่รักเธออยู่ที่ไหน สงสารใจรู้ไหมไฝ่ฝันหา นี่มือพี่ที่เธอจะไขว่คว้า รู้ไหมว่าพี่รอมาเป็นเดือน
1 มีนาคม 2552 12:08 น. - comment id 957475
เศร้าจังเนาะ
1 มีนาคม 2552 12:24 น. - comment id 957480
ยิ่งนาน ยิ่งเคว้ง.... ทุกครั้งที่กอดตัวเองยิ่งหนาว.... เศร้าจังอ่ะค่ะ.....
1 มีนาคม 2552 18:11 น. - comment id 957544
อยู่แบบไม่มีไร้หัวใจ ความหมายดีมาก นาทีแห่งการสูญเสียมันยาวนานนะ แต่ละนาที่กว่าจะผ่านไป ใจต้องทนรอความรู้สึกเดียวดาย โลกเรานี้น่าจะมีแต่ความสมหวัง อย่างเดียว จะได้มีใครต้องเสียใจ คิดมาก และกังวนหม่นหมองจิตใจ รอเวลานะคะ รอให้มันจางหายไป
2 มีนาคม 2552 11:51 น. - comment id 957733
เข้าใจความรู้สึกแบบนี้ดีค่ะ เคยผ่านมาแล้ว มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ได้ยินเพลงนี้บ่อยๆ บ่อยมากจนจิตตกตามเพลงไปเลย ชีวิตเหมือนจะเดินต่อไปไม่ได้ ไม่มีความคิดหรือความหวังอะไรเลยสักอย่าง เหมือนใช้ชีวิตไปวันวัน แต่พอนานเข้า จะทบทวนได้เองว่า ทุกวันนี้ที่เราอยู่แบบนี้ นอกจากเราแล้วที่จะทุกข์ คนรอบข้างก็จะทุกข์ตามเราไปด้วย ที่สำคัญพ่อแม่ก็จะทุกข์มากกว่าเราด้วยซ้ำไป จะเป็นยังไง หากวันนั้นไม่เข้มแข็ง วันนี้ก็คงไม่มีเรา ขอให้เข้มแข็งนะคะ ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นได้กับชีวิตเรา เราต้องยอมรับมันให้ได้เมื่อเกิดขึ้นมาแล้ว ต้องทำให้ดีที่สุด รักตัวเองให้มากๆคะ แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆนะคะ
2 มีนาคม 2552 23:14 น. - comment id 958155
ขอบคุณพี่ก่องกิกจิตเอื้อเฝื้อ ใจล้นเหลือเอื้ออาทรมาปลอบขวัญ ขอบคุณน้องนรศิริดวงชีวัน ทักทายกันเนิ่นนานผ่านบ้านกลอน ขอบคุณคุณทะเลดาวสาวสุดสวย ที่มาช่วยร่วมอารมณ์ชมอักษร ขอบคุณน้องตรากลมโฉมบังอร ละเอียดอ่อนอาทรหวังสร้างกำลังใจ ขอบคุณคุณsombodyที่เป็นเพื่อน มิตรแท้เตือนใจกันวันหวั่นไหว แม้ไม่รู้วันพรุ่งนี้จะเป็นไง คงสู้ไปด้วยรันทดและหยดน้ำตา