คราเมื่อคราว ดาวมาหล่น ชนผืนโลก

KIRATI

คราเมื่อคราว ดาวมาหล่น ชนผืนโลก
เกิดเป็นโศก_นาฏกรรม วันสังหาร
สรรพสัตว์ ทั้งวัฏฏะ อันตรธาน
ไร้รอยกาล จะสานคง ดำรงพันธุ์
กาลีกาล เมื่อนานเก่า มาเล่าทวน
เพื่อพิศครวญ หวนเมื่อโลก ต้องโศกศัลย์
อุกาบาต พินาศล้าง สร้างโลกันตร์
กี่นานวัน สวรรค์คืน ฟื้นโลกา
หายนะ เพราะดาวดา อุกาบาต
จุมพิตฆาต พินาศสิ้น ทั้งดินฟ้า
มหาภัย ได้พรมพลัด สัตว์นานา
สูญสิ้นลา ล้างสิ้นโชค ในโลกไป
มาบัดนี้ ชี้ว่าภัย คล้ายคล้ายก่อน
ลางจักจร มารอนราน สานสืบไข
ใช่ด้วยดาว พราวนภา ว่าดวงใด
จะพุ่งพราย ส่ายมาชน ระคนมี
แต่เพราะเคราะห์ เพราะผองชน บนพื้นโลก
บริโภค กินโลกกลม จนหม่นศรี
มุ่งกำไร ใฝ่ระบาย หน่ายใยดี
ตัดพงพี นทีเน่า เผ่าทำลาย
กักเป็นเรือน เกลื่อนพิษไอ ไปปกคลุม
จนล้านรุม กักสุมเกรียม เตรียมสลาย
ธรณิน จะเคลื่อนคลอน เพื่อร่อนลาย
แม่น้ำวาย ทะเลคลั่ง เพื่อฝังเรา
อีกไม่นาน มหากาล แห่งวิบัติ
การกำจัด สรรพสัตว์ วิบัติเฉา
จะเกิดให้ ในไม่ช้า ฆ่าผองเรา
เหตุเพราะเขลา เอาแต่เสพ สังเขปเมิน
ธุรกิจ แค่จิตมอง มีสองอย่าง
หนึ่งคือสร้าง แต่ฝั่งตน ยลสรรเสริญ
สองเพื่อชีพ ผู้ร่วมโลก โชคเผชิญ
หนึ่งคือเงิน สองคือธรรม ค้ำโลกา