ฉันฟังแล้วสหายผู้ไม่แพ้ อดีตนั้นจะแย่สักแค่ไหน ก็จะปรับประคับประคองไป เพื่อวันใหม่ที่งดงามตามพอดี วางความทุกข์เคยทนจนใจเจ็บ ไยต้องเก็บมาคิดให้ผิดที่ เพียงปล่อยวางความว่างอย่างทุกที คือวิถีธรรมดาสู่สามัญ มิอาจปลูกดอกโสกบนโลกนี้ ดวงฤดีคงวิโยคและโศกศัลย์ มิอาจปลูกดอกรักด้วยเช่นกัน ธารน้ำตาจะรดมันนั้นไม่พอ ฉันไตร่ตรองแล้วสหายผู้ไม่แพ้ เราเพียงแค่เขียนฝันแล้วสานต่อ สร้างโลกสวยด้วยรักที่ถักทอ จะไม่ท้อกับความหลังสักครั้งเลย...
มัทนา 23 ก.พ. 2552 15:34 น. - ID 123532 
2501
3
0
23 กุมภาพันธ์ 2552 17:27 น. - comment id 954726
มิอาจปลูกดอกโสกบนโลกนี้ ดวงฤดีคงวิโยคและโศกศัลย์ มิอาจปลูกดอกรักด้วยเช่นกัน ธารน้ำตาจะรดมันนั้นไม่พอ --------------------------------- เพียงดอกรักเกิดในหัวใจฉัน ดอกโศกพลันก็กำเนิดและเกิดก่อ เก็บน้ำตาหยดใสที่ไหลคลอ เอาไว้รอรดหัวใจที่พ่ายแพ้ กลอนเพราะจังเลยค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 00:59 น. - comment id 954973
เพราะทั้งดอกโสกดอกรักรู้จักดี จะใช้ทีก็เด็ดได้ดังปรารถนา ก็ไม่รุกี่ชาติแล้วที่ปลูกมา เมื่อไหร่หนาจะขุดรากและถอนโคน
24 กุมภาพันธ์ 2552 09:06 น. - comment id 955049
เห็นด้วยค่ะ
24 กุมภาพันธ์ 2552 10:31 น. - comment id 955097
หวัดดีคับ....คุณ"มัทนา" แผลสด พดผื่น ขึ้นมันแสบ ปวดแปลบ แทบตาย เป็นไข้ฝืน รักษา รอยแผล แก้พลันคืน กลับฟื้น กลับยืน ขึ้นกลับปอง จากปวด รวดร้าว เคล้าเจ็บตรม กลับจาง สางซม จากบ่มหนอง เหลือรอย คอยย้ำ จำจิตมอง ตริตรอง เมื่อต้อง มองแผลเป็น ที่เหลือก็แค่แผลเป็น....เห็นด้วยขอรับ....คุณมัทนา...
25 กุมภาพันธ์ 2552 00:12 น. - comment id 955418
อันความหลังอย่างไรก็ไม่กลับ เคยเยินยับขับเคี่ยวและเปลี่ยวเหงา แต่เธอคอยปล่อยวางจึงบางเบา เธอจึงเอา..ชนะได้..ไม่แพ้เลย- ชอบกลอนคุณมัทนานะครับ เป็นคำง่ายๆแต่สัมผัสและความหมายดีจัง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
