วันแรกที่ฉันเคยรู้จักคุณ คำพูดคุณช่างอบอุ่นมีความหมาย ทำให้ความเสียใจนั้นผ่อนคลาย เริ่มจางหายกลายเป็นว่าชื่นชมเธอ พอนานวันเธอเริ่มจะทำร้าย ทำอะไรไม่ชอบใจอยู่เสมอ พอฉันโกรธ บอกขอโทษนะครับเธอ จะไม่เผลอ ทำแบบนี้ พี่สัญญา แล้วก็เงียบ เงียบ เงียบหายไป กลับมาใหม่ โทรมาเฝ้าถวิลหา จะไม่ทำอีกแล้ว ...พี่สัญญา แล้วเมื่อคืน เธอบอกว่ายังไง? อยากจะบอกว่าไม่ยกโทษให้นะ
20 กุมภาพันธ์ 2552 12:30 น. - comment id 953311
20 กุมภาพันธ์ 2552 13:12 น. - comment id 953322
แล้วก็เงียบ เงียบ เงียบหายไป กลับมาใหม่ โทรมาเฝ้าถวิลหา จะไม่ทำอีกแล้ว ...พี่สัญญา แล้วเมื่อคืน เธอบอกว่ายังไง? ที่ทำไปใจเผลอเมื่อใกล้น้อง พี่คอยครองสติยังไม่ได้ ไม่ยกโทษให้แล้วหรือทรามวัย คงต้องไปตามเวรของพี่ยา ในชาตินี้พี่คงต้องบาปหนัก เพราะว่ารักพี่จึงทำสิ่งบาปหนา พี่ไม่ดีวันนี้พี่มาลา สุขเถิดนะไว้ชาติหน้าค่อยพบกัน
20 กุมภาพันธ์ 2552 13:44 น. - comment id 953335
เมื่อคืนเธอบอกว่าขอโทษ อย่าเพิ่งโกรธหนีเที่ยวเลยสงสัย มาบอกเราอีกแล้วนี่อะไร ตอนจะไปไม่เห็นชวนกวนจริงจริง แฮะๆ แจมด้วยคนค่ะ
20 กุมภาพันธ์ 2552 14:44 น. - comment id 953350
ฮืมนะ..น่าสับๆๆ..อิอิ
20 กุมภาพันธ์ 2552 16:35 น. - comment id 953421
somebody แก้วประภัสสร พิมญดา ขอบคุณนะที่มาเยี่ยม พี่ก้อง ร้อนตัวหรอ?
20 กุมภาพันธ์ 2552 17:06 น. - comment id 953442
แวะมาอ่านกลอนค่ะ ดีกันเหอะเนอะ
21 กุมภาพันธ์ 2552 16:18 น. - comment id 953784
21 กุมภาพันธ์ 2552 18:41 น. - comment id 953832
....โกรธได้แต่อย่านาน เดี๋ยวเขาพาลไม่ง้อ จะต้อง รอ ร๊อ รอ ขอให้คิด...เถิดทรามวัย... ต่อเล่นๆค่ะ...ยกโทษให้หรือไม่ แล้วแต่ใจใคร่ครวญค่ะ...