อันความ โกรธ คือขุ่นเคืองเรื่องที่เกิด จนเลยเถิดไม่พอใจอย่างแรงกล้า ส่วนความ ชัง คือไม่รัก ไม่นำพา จนไม่อยากสนทนาเพราะว่า ชัง ส่วนความ เกลียด ยิ่งหนักไม่อยากเห็น ถึงหลบเร้นหนีหน้ามาก็ช่าง รังเกียจมากไม่อยากพบหลบกำบัง ยิ่งกว่า ชัง เพราะ เกลียด เครียดอุรา อันความ โกรธ ไม่นานผ่านไปได้ เดี๋ยวก็หายความขุ่นข้องเริ่มมองหา พอโกรธหายสายสัมพันธ์พลันกลับมา จนลืมว่าเคยโกรธกันวันเข้าใจ ส่วนความ ชัง ฝังจิตคิดหน่วงหนัก จะหมาย รัก มาแทนแสนยากไซร้ แค่เปลี่ยน ชัง เป็น ชอบ จะตอบไป ว่าทำได้ยังกังขาว่าเป็นจริง ยิ่ง เกลียด กันหันหน้าหนีเดินรี่จาก คงลำบากเพราะตัดใจได้ทุกสิ่ง แม้หมายเอาน้ำทั้งห้ามาอ้างอิง แสนยากยิ่งให้หันหน้ามาหากัน ถึงแม้ โกรธ ถ้าไม่ ชัง ยังพอไหว ถ้าเลยไกลถึง เกลียด ถึงเดียดฉันท์ ขอแค่ โกรธ กันบ้างบางช่วงวัน อย่าถึงขั้น เกลียด ชัง ฝังใจเลย.
19 กุมภาพันธ์ 2552 17:32 น. - comment id 953068
เกลียดกันไปใย เกลียดกันทำไม เกลียดเเล้วไม่ได้อะไร นอดจากความเสียใจเราสองคน !!!!!อย่าเกลียดกันเลยนะ !!!!! เป้นเเค่ถ้อยคำธรรมดา เเต่ว่าออกมาจากใจจริง........อะจึ้ย
19 กุมภาพันธ์ 2552 21:18 น. - comment id 953134
รักกันดีกว่าเกลียดกันเนาะ
20 กุมภาพันธ์ 2552 09:56 น. - comment id 953250
รักกันไว้ดีกว่านะคะ