อีกวันที่อยากเขียนถึงเธอ

มารแมงมุม

สายลมพัดผ่านกายในคืนหนาว    
แม้ปวดร้าวยังเปี่ยมสุขยังห่วงหา   
แม้)มิอาจจะไปพบเธอเจออีกครา  
 อยากสัญญาอยากห่วงใยแต่ไกลเกิน     
มองฟ้าแล้วจูบฟ้าในคราค่ำ   
ดื่มด่ำระลึกไว้ไม่เคยห่างเหิน  
เจ้านางฟ้าเราเจอกันสายไปใช่บังเอิญ  
 ยามนี้เดินไกลห่างช่างอาลัย...
แต่แอบเร้นความฝันอันน้อยนิด
และแอบคิดการพบกันในวันใหม่
เธอกับฉันไกลกาย...หมายดวงใจ
ทางที่ใครมองไม่เห็น...ฉันเห็นมัน
ฉันเห็นเธอในนิยามความทรงจำ
ยังตอกย้ำด้วยความรักสลักมั่น
ไม่เคยรู้สึกเช่นนี้ชั่วชีวัน
เป็นนิรันดร์ตลอดกาลหวานเพื่อเธอ
เมื่อเราได้พบกันในวันหน้า
พร้อมศรัทธาทั้งมวลล้วนเสนอ
อย่าได้ถามถึงความรักภักดีเธอ
คงเลิศเลอเทียบเท่าก่อนเก่ามา
ขอให้ฉันทำหน้าที่ที่หนักนัก
เธอจงพักผ่อนใจไม่ห่วงหา
ไปไหนไหนจะหวนคืนชื่นชีวา 
จันทร์จูบฟ้าคราใด...ใจยังจำ
////////////
ไม่ไปแล้วไปลับดับชีวา  
รอคืนฟ้าจูบจันทร์เจ้าก้าวเท้าคืน				
comments powered by Disqus
  • พิมพรรณ

    13 กุมภาพันธ์ 2552 12:23 น. - comment id 949666

    41.gif41.gif41.gif41.gif
    
    รับรู้ได้ว่าหวานซะ..36.gif
  • พิมญดา

    13 กุมภาพันธ์ 2552 17:00 น. - comment id 949879

    10-02-2009_09.gif
  • แทนคุณแทนไท

    13 กุมภาพันธ์ 2552 19:56 น. - comment id 950039

    แต่แอบเร้นความฝันอันน้อยนิด
    และแอบคิดการพบกันในวันใหม่
    เธอกับฉันไกลกาย...หมายดวงใจ
    ทางที่ใครมองไม่เห็น...ฉันเห็นมัน
    
    ไม่ผิดหวังเลย ไพเราะจริงๆครับ 
    ขออนุญาตนะครับ
    
    ...ยอดรัก
    
    ๑...
    จะเก็บดาวพราวพร่างบนทางฟ้า
    นำมาร้อยอักษราภาษาศิลป์
    สื่อความล้ำคำลึกให้ยลยิล
    แม้ตัวไกลใช่ใจสิ้นสายสัมพันธ์
    
    ไม่ว่าวันผันผ่านนานแค่ไหน
    ฉันมั่นในหฤทัยไม่แปรผัน
    ทุกย่างก้าวที่เราพบประสพนั้น
    จะยืนยันคำมั่นสัญญาใจ
    
    โอ้จำใจจำพรากจำจากเจ้า
    แม้เจ็บร้าวหัวใจให้หวั่นไหว
    สัมพันธภาพ ความงามความห่วงใย
    มีให้เธอเสมอไปไม่เคยเลือน
    
    ๒...
    เมื่อมือเธอยื่นมาคราทุกข์ท้อ
    ไม่รั้งรอให้เอ่ยขานไหว้วานเอื้อน
    ทั้งอุ่นไอที่ให้กันฉันไม่เลือน
    จะตรึงเตือนใจฉันจนวันวาย
    
    เมื่อน้ำตาจะเอ่อหยด รดรินแก้ม
    เธอหยาดแย้มหยดน้ำใจให้ทุกข์หาย
    สบตางามซึ้งความดีไม่มีคลาย
    ผสานสายสัมผัสอันยืดยาว
    
    ยื่นมือมาให้ฉันจับกระชับหน่อย
    มือที่คอยปลอบใจให้คลายหนาว
    ส่องเถิดสองตาสวยซื่อเหมือนดวงดาว
    เพื่อฉันก้าวต่อไปได้ถูกทาง 
    
    จารคำเมื่อพระอังคารที่ ๑๓ กรกฏาค์ ๔๗๑๙.๔๖ นาฬิกา
    
    
    ปล...ส่งท้ายจากหัวใจ
    
    ผ่านมานานแสนนานยังหวานอยู่
    แท้ทั้งที่ หนึ่งพธู มิรู้ได้
    ว่าเจ้ายอดหญิงงามในดวงใจ
    อยู่ ณ.หนแห่งใดในแผ่นดิน
     
    29.gif36.gif29.gif
  • กิตติกานต์

    14 กุมภาพันธ์ 2552 01:11 น. - comment id 950274

    ...เข้ามาอ่านแล้วไม่ผิดหวังเลยค่ะ
    กลอนเพราะมากๆ ไหลรื่น สบายใจ
    
     "ทางที่ใครมองไม่เห็น...ฉันเห็นมัน"
    
    ชอบวรรคนี้มากๆค่ะ ...
    รู้สึกถึงผัสมัสที่มาจากใจ..ใช้ใจสัมผัส
    กับความรัก...
    
    11.gif11.gif11.gif11.gif36.gif
  • เฌอมาลย์

    14 กุมภาพันธ์ 2552 08:05 น. - comment id 950375

    13-02-52-04.gif
  • somebody

    14 กุมภาพันธ์ 2552 21:25 น. - comment id 950908

    41.gif41.gif
    ชอบคะ
    อยากจะบอกว่าเขียนทุกทุกวันเลย
    ทุกหน้าของสมุดบันทึก
    เขียนถึงเธอคนนั้นทุกวันค่ะ
    62.gif62.gif62.gif62.gif
  • ฟา

    23 กุมภาพันธ์ 2552 13:51 น. - comment id 954592

    ความรู้สึกจาก16.gifหัวใจที่บริสุทธิ์ในความรู้สึกนั้น แม้ไม่แน่ใจบางขณะ
    แต่ว่ารักก็คือรัก งดงามเสมอ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน