ลองปล่อยให้ตัวเองได้เบื่อบ้าง

วันทั้งวันวิ่งวุ่นชุลมุน
อยากถามคุณรู้สึกเหนื่อยบ้างไหม
ต้องตรากตรำทำงานหนักเพื่ออะไร
เคยท้อใจบ้างไหมช่วยบอกที
ต้องทำงานเลี้ยงชีพเลี้ยงครอบครัว
หรือเพราะกลัวใครเขาหมิ่นศักดิ์ศรี
ว่าร่ำเรียนพากเพียรมาหลายปี
ไม่หาเลี้ยงชีวีดีแต่กิน
จึงบากบั่นมุ่งมั่นโหมงานหนัก
ไม่ยอมหยุดยอมพักไม่สุดสิ้น
เหงื่อกี่หยดกี่หยาดที่โรยริน
เคยดื่มกินต่างน้ำต่างข้าวปลา
ลองปล่อยให้ตัวเองได้เบื่อบ้าง
อยู่เฉยๆว่างๆใช่ไร้ค่า
ลองอยู่กับตัวเองดูสักครา
เพื่อค้นหาความสุขที่หายไป

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

น้ำแข็งเปล่า 12 ก.พ. 2552 17:09 น. - ID 123128

794

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/123128 ที่มา: Allow Yourself to Be Bored , น้ำแข็งเปล่า

comments powered by Disqus

somebody

12 กุมภาพันธ์ 2552 17:22 น. - comment id 949216

นั่นสินะ
น่าคิดเหมือนกัน นะเนี่ย

บางครั้งหยุดบ้างก้อดี

พักบ้างก็ได้
ให้เวลากับตัวเองบ้าง

ลุงแทน

12 กุมภาพันธ์ 2552 17:56 น. - comment id 949225

 ให้รางวัล กันบ้าง กับชีวิต
เลิกหยุดคิด สานงาน เพื่อพักผ่อน
ให้รางวัล กับชีวิต ไม่สั่นคลอน
เพียงแค่พร้อม น้อมรับ กับเติมงาน

จะไม่เด็ด

13 กุมภาพันธ์ 2552 00:29 น. - comment id 949456
```
ผมทำบ่อยครับ..อิอิ
```

น้ำแข็งเปล่า

13 กุมภาพันธ์ 2552 10:05 น. - comment id 949571

....ดีจ้าคุณพี่กบคนสวย 
ใช่แล้วค่ะ พักหาความสุขให้ชีวิตบ้างก็ได้เนอะ
ปล่อยกายปล่อยใจให้สบายดูบ้าง
จะได้มีพลังลุกขึ้นเพื่อเดินหน้าอีกครั้งไงคะ




....ดีจ้าคุณลุงแทน
รางวัลของชีวิต ก็คือการให้ชีวิตได้พักผ่อนสินะคะ
แล้วคุณลุงได้พักผ่อนบ้างรึยังคะ
หลานเป็นห่วง อิอิ 



....ดีจ้าคุณจะไม่เด็ด
ที่ว่าทำบ่อยนี่คือพักบ่อยรึป่าวคะ
บ่อยไปก็ไม่ดีนะคะ
เดี๋ยวเขาจะหาว่าขี้เกียจเอาได้นะคะ
พักแต่พองามก็พอ เหอๆๆ

zilver

13 กุมภาพันธ์ 2552 14:25 น. - comment id 949773

พักบ้าง เดี๋ยวเครื่องจะแฮ็งค์ ใช่ใหมครับ แวะมาทักทายครับ

พี่พิม

13 กุมภาพันธ์ 2552 17:08 น. - comment id 949908

Salukphin

13 กุมภาพันธ์ 2552 17:12 น. - comment id 949915

ลองปล่อยให้ตัวเองได้เบื่อบ้าง.....อืม...หนูนางฟ้าจะยืมไปใช้บ้างนะคะ....คงดูเข้าทีแน่ๆเลยค่ะ....

แทนคุณแทนไท

13 กุมภาพันธ์ 2552 20:20 น. - comment id 950059

ปล่อยประตูหน้าต่างไว้อย่างนี้
ให้เวลานาทีได้รี่ผ่าน
ให้เงาทาบเปลี่ยนทิศวิจิตรกาล
ให้สายลมพรมผ่านรอยอาลัย

ปล่อยเอาความรู้สึกไว้เงียบเงียบ
ให้น้ำตายับเยียบได้เฉียบไหล
ให้ความเบื่อเถือนเถือ เข้าเนื้อใจ
ให้ทุกอย่างผ่านไป ไม่ไยดี

ปล่อยความคิดพิศพบสงบง่าย
ทักทายความเปล่าดาย ที่หายหนี
สูดหายใจลึกลึกรู้สึกมี
 เรานี้ยัง "สบายดี" หรืออย่างไร

อย่าถือสานะครับคุณ ผมอ่านงานคุณแล้วเผลอเพี้ยนไปชั่วครู่ แวะมาสวัสดีครับ

+ comment แสดงความคิดเห็น