เหมือนว่าเป็นผู้ร้ายหมายศาลฟ้อง หมดสิทธิ์ร้องอุธรออดอ้อนขอ รักที่ต้องหักห้ามเหล็กดามรอ อยู่แดนสี่ห้องหอเรือนจำใจ เพราะว่าเธอนั้นมีชายที่รัก คอยฟูมฟักมิห่างปล่อยวางไพ่ เอกโพนางของตนทิ้งโยนไป เพื่อมอบให้ชายอื่นหวังชื่นชม ใจซานซมจองจำต้องคำสาป ตีตราบาปทัณฑ์บนทนขื่นขม รักคนมีเจ้าของต้องระทม จูบเพียงลมห่มฟ้าแหงนหน้ามอง คดีพร่องศีลห้าอาญาสิทธิ์ รู้ว่าผิดใจยังหวังเรียกร้อง เป็นเพียงแค่กระต่ายหมายจันทร์มอง หวังครอบครองจันทราบนฟ้าไกล เรือนจำใจนักโทษชายโสดรัก หวังสาวจักเมตตามาช่วยไถ่ ณ เรือนกลอนแห่งนี้เผื่อมีใคร หยิบยื่นให้ประกันการันตี สวัสดียามเช้าเพิ่งเข้าใหม่ ขอฝากตัวฝากใจในท้องที่ ท่านผู้คุม,เพื่อนพ้องท่องกวี เด็กคนนี้ใสซื่ออย่าถือความ ฯ
11 กุมภาพันธ์ 2552 09:50 น. - comment id 948349
เรือนจำ........ ไม่น่าอยู่ทั้งนั้นแหละนะ.. ไม่ว่าจะเป็นเรือนจำอะไรก็ตาม
11 กุมภาพันธ์ 2552 11:36 น. - comment id 948404
เจอทางออกช่วยบอกทีนะคร๊าบ
11 กุมภาพันธ์ 2552 15:42 น. - comment id 948488
สงสัยคงโดนขังตลอดชีวิตแล้วมั้งงานนี้ ฮุๆ แวะมาอ่านกลอนคุณภาพครับผม
11 กุมภาพันธ์ 2552 20:18 น. - comment id 948637
ร้องศาลไหนดีหนอ น่าสงสารจัง
12 กุมภาพันธ์ 2552 10:37 น. - comment id 948887
น่าจะเป็นศาลคุ้มครองเด็กและเยาวชนอะนะ..อิอิ..แบบว่ารักเด็ก
12 กุมภาพันธ์ 2552 15:34 น. - comment id 949114
ยินดีต้อนรับจ้า ท่องกวี...