...กลอนเวียน
เด็กต้มตุ๋น
กลอนสามัคคี
เพื่อไทยเปิดประเด็นร้อนในสภา
ด่าไปมากลางสภาน่าอดสู
ประสบสุขชอบเป่าปี่เหมือนคุณครู
ปราชญ์ผู้รู้กับอาชีพไร้เงินตรา
หากแต่ใจครูนั้นท่านใหญ่ยิ่ง
เหนือทุกสิ่งที่ประสบพบเจอหนา
ครูท่านนั้นรักเราดุจแก้วตา
สุขอุรายามได้มาเล่าเรียน
อนาคตคือสิ่งใดใครใคร่รู้
โปรดบอกผู้โง่เขลาไม่อ่านเขียน
เพื่อให้มีมานะและความเพียร
อ่านจนเอียนโอษฐ์อ้วกกระซวกพุง
ปลาร้าหอมอยู่ตรงหน้าน้ำลายสอ
หยิบปลาหมอตรงหน้าใส่ในถุง
ปลาทองน้อยหาได้เทียบกับแจจุง
ปลาในถุงฮันซังกุงกินไปเอง
หัวหน้าเศร้าสลดเพราะตดฉัน
ดมทุกวันเหมือนท่านนั้นถูกข่มเหง
ลูกน้องนั้นหาได้มีความยำเกรง
ดวงไม่เฮงลูกน้องเลวต้องทำใจ
หาที่เรียนอยู่เหรอเจ้าเพื่อนซี้
โรงเรียนดีโรงเรียนดังนั้นอยู่ไหน
โรงเรียนดีมีมากมายในเมืองไทย
ใยต้องไปเรียนต่อต่างเมืองฤๅ
ไปเมืองนอกกินพิซซ่าจมูกโต
ร้องโอ้โหพิซซ่าโค(ตร)แข็งทื่อ
กัดคำหนึ่งฟันกรามหลุดร้องไห้ฮือ
หยิบหนังสือมาอ่านเล่นแก้ปวดฟัน
หนูวินเซนต์พระเอกผู้บ้าบอ
อีกบ้ายอและมีอารมณ์ขัน
ฮาไปได้ขำกลิ้งอยู่ทุกวัน
เอาแต่ฝันคิดถึงเงินทุกนาที
อันสามเหล้าปลาปิ้งสิ่งลวงโลก
บริโภคทั้งสุราและนารี (เอ๊ะ)
แม้จะไร้สิ้นชีพวายชีวี
วินขอมีเงินอยู่เป็นเพียงพอ
อาหารมากหลากชนิดอยู่ตรงหน้า
ต้องตั้งตารอจนน้ำลายสอ
โอ๊ะ! เผลอปัดหอยจ้อของอาซ้อ
โอ้หอยจ้อตกสู่พื้นคืนสู่ดิน
อาซ้อดันบังเอิญเข้ามาพบ
ก็ประสบหอยจ้อเหนือธานิน
อาซ้อโกรธโฉดเช่นมารดั่งเคยชิน
สุดท้ายก็อดกินข้าวเหมือนเคย
อยู่เมืองไทยกินปลาร้ากับข้าวเหนียว
กินเต้าเจี้ยวกับผักสดน้ำพริกเฉย
ไปเมืองนอกท้องร้องจ๊อกหิวจังเลย
ไม่มีเงินเลยลงเอยด้วยอดกิน
เสื้อเหลืองก่อม็อบเพราะรักมาร์ค
เสื้อแดงก่อตามเพื่อทักษิณ
ภักดีกันแต่ผู้ที่โกงกิน
โดนสวมเขาเป็นอาจิณไม่รู้ตัว