เมื่อดอกรักเบ่งบานทั่วลานถิ่น อายอวลกลิ่นกำจายร่ายเสน่หา มวลมนุษย์ครุฑยักษ์นาคเทวา ภูตนางฟ้าหลงระเริงบันเทิงใจ มีขันแข่งแต่งแต้มแซมสีสัน มิคร้ามครั่นพรั่นระย่อท้อหวั่นไหว ร่ายสังคีตดีดบรรเลงบทเพลงไป ทำนองใหม่หวานหวิวพลิ้วกังวาน ร้อนแรงฤทธิ์พิษซอกซอนเกสรรัก รุ่มร้อนหนักในอารมณ์เกินข่มต้าน กัดแทรกซึมเซาะใจไร้ทัดทาน ซับซาบซ่านเกาะเกี่ยวกุมสุมห้องใจ ลืมตัวตนก่นเพ้อชะเง้อหา ต่างไขว่คว้าเก็บดอกรักไร้ผลักไส มนต์ดอกรักสลักหอมย้อมยวนใจ น่าแปลกไหมไอกลิ่นรักจักร้อนแรง ถึงโลกดับลับลาขอบฟ้ากว้าง รักใช่จางร้างกำจายอายแอบแฝง กลิ่นกรุ่นหอมห้อมใจใช่จำแลง มนตราแห่งดอกรักถักนิรันดร์.
2 กุมภาพันธ์ 2552 07:20 น. - comment id 944297
สุดยอดครับ...นางฟ้าที่รักของอินสวน
2 กุมภาพันธ์ 2552 13:33 น. - comment id 944552
ุถูกครับ เห็นจริง ทุกสิ่งอันครับ *--*
2 กุมภาพันธ์ 2552 17:01 น. - comment id 944768
ความรักทำให้โลกสดใสเสมอค่ะ
2 กุมภาพันธ์ 2552 20:15 น. - comment id 944852
ยอดเยี่ยมจริงๆค่ะ
7 กุมภาพันธ์ 2552 11:56 น. - comment id 946970
อย่าเปลี่ยนเป็นนางฟ้าที่น่าชังของใจคุณอินสวน เสียก่อนนะคะ ไม่งั้นหนูนางฟ้าแย่เลย
7 กุมภาพันธ์ 2552 11:57 น. - comment id 946971
ขอบคุณค่ะคุณเอื้องคำ
7 กุมภาพันธ์ 2552 11:58 น. - comment id 946972
ตริงรึคะคุณomebody
7 กุมภาพันธ์ 2552 11:59 น. - comment id 946973
ขอบคุณค่ะคุณนรศิริ