..๏ ตะวันคล้อยลอยต่ำยามค่ำหมอง แววดาวครองราตรีที่เหน็บหนาว นับแต่นี้คืนมืดที่ยืดยาว จักผันก้าวล่วงผ่านกับวารวัน หลากเรื่องราวเรียงร้อยเกินถ้อยร่ำ หลากลำนำถักทอสานก่อฝัน หลายเวลาโศกเศร้าท่ามเงาจันทร์ คงผ่านผันเลือนหายกับสายลม ในคำนึงคงยังเหนี่ยวรั้งไว้ แม้นสุดใจกล้ำกลืนความขื่นขม ไย??มีพบแล้วพรากมากระทม แสนตรอมตรมหม่นหมองน้ำนองตา ด้วยมิอาจหน่วงเหนี่ยวแม้นเสี้ยวส่วน ทุกสิ่งล้วนลับลอยให้คอยหา มีเพียงหวังสายธารกาลเวลา จักหวนมายามอรุณที่คุ้นเคย ตะวันคล้อยลอยต่ำยามค่ำหมอง แววตามองจันทราดูชาเฉย ล้านความคำพจน์พากย์ที่อยากเปรย สุดเอื้อนเอ่ยอ้างคำ...จึ่งจำนน ๚ะ๛
29 มกราคม 2552 11:18 น. - comment id 942494
สวัสดีค่ะ..... แวะเอากาวตราช้างมาฝากค่ะ....... หวังว่าคุณจะสบายดีนะค่ะ
29 มกราคม 2552 11:38 น. - comment id 942508
พี่ชายลี้หมื่นเดียว สบายดีนะคะ ปลายหนาวบ่าวก็ครวญแฮะๆ
29 มกราคม 2552 12:31 น. - comment id 942533
สวัสดีค่ะ เป็นธรรมดาที่เมื่อพบกันแล้วก็ต้องมีจากกัน เป็นธรรมดา เมื่อจากกันแล้วก็จะได้พบกันอีกค่ะ เชื่อว่าอย่างนั้นนะคะ
29 มกราคม 2552 15:16 น. - comment id 942617
หายไปนานเลยนะคะ
29 มกราคม 2552 15:43 น. - comment id 942637
มาทีไร เพราะทุกทีสิ ชื่นชทจากใจ
29 มกราคม 2552 18:25 น. - comment id 942722
โอ้แสนเศร้าเคล้าน้ำตาหน้าใจหาย ปลายหนาวคลายความสุขสนุกหรือ เดี๋ยวหน้าร้อนพัดเข้ามาไฟลุกฮือ โหมกระพือความเร่าร้อนนอนไม่ลง ^_^
29 มกราคม 2552 20:03 น. - comment id 942752
ทนอีกหน่อยนะค๊า ไม่นานจะผ่านพ้นหนาวแล้ว อิอิ
30 มกราคม 2552 12:38 น. - comment id 943006
แวะมาทักทายค่ะ
30 มกราคม 2552 14:36 น. - comment id 943055
จำนนง่ายจัง..