๐มองจันทร์สะท้อนเงา ขณะเหงาจริตห้วง เดียวดายผวาทรวง มิลุล่วงนิรันดร ฟังเพลงระเริงเล่น นยะเป็นวลีอ้อน โดดเดี่ยวมิอาวรณ์ ฤสิวอนหทัยครวญ๚ ๐หากรักริแค่ฝัน สตินั้นมิอาจหวน หมองหม่นและรัญจวน ฤบ่ทวนวจีเคย หากเธอบ่ใช่รัก ปิยะภักดิ์ฤทัยเผย เอมอกบ่ลืมเลย นฤเปรยสิบ่ฟัง๚ ๐ปล่อยรักถลาล่อง ผละห้องฤดีฝัง ปราสาทวิมานพัง สละทั้งระกำทรวง กลืนเก็บระทมขื่น อุระฝืนชะตาล่วง ลาเลยละใจลวง ภิทดวงฤดีจำ๚ะ๛
26 มกราคม 2552 13:44 น. - comment id 941058
ขอที่ ๑ก่อนได้ป่าวค๊า อิอิ งานยุ่ง แอบมา ปายแระ
26 มกราคม 2552 14:17 น. - comment id 941088
ขอที่ 2 นะคะ คิดถึงจังค่ะ
26 มกราคม 2552 15:09 น. - comment id 941121
ที่ 3 ค่ะ ว่างจัด
26 มกราคม 2552 15:57 น. - comment id 941157
แวะมาอ่านกลอนที่ทำนองอ่านแล้วสนุกนะคะ แต่ว่าเนื้อหาเศร้าจังเลย แต่ไม่เป็นไรนะคะ สักวันก็จะดีขึ้นค่ะ สู้สู้นะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ
26 มกราคม 2552 19:25 น. - comment id 941229
ราตรีผลิดาวเด่น ระยะเห็นบ่มิไกล คิดถึงสิจับใจ หฤทัยบ่คลายจาง อย่าเศร้าผวาอ่อน จิตร้อนบ่วายวาง ยังรักจะร่วมทาง บ่มิห่างฤร้างลา.. ............. ถือโอกาสฝึกแต่งไปด้วยเลยค่ะ.. ทำไมเขียนมา อ่านแล้วเศร้าทุกทีเลยคะ.
26 มกราคม 2552 21:27 น. - comment id 941327
รักเอยบ่เคยสิ้น........ถวิลหา แม้ว่าจะร้างรา.........หมดสิ้น เยื่อใยอยู่ตรึงตรา.....มิลบ ลืมเลือน เพียงแต่ไม่แดดิ้น.....อยากให้ใครเห็น อารมณ์เศร้าจริงๆค่ะ
28 มกราคม 2552 09:38 น. - comment id 941954
หากรักสลายได้ก็สามารถผลิใหม่ได้เช่นกันนะคะ