หน้าประตู
ณ.คลองฉวาง
หน้าประตูยังมีชายที่เฝ้าคอย
ใครสักคนที่จากไปจนไกล
ยังคงคอยด้วยใจที่ห่วงหา
รอเวลา เธอกลับมาอีกครั้ง
ยังเฝ้าคอยที่หน้าประตู
หันมองดู ถนนตลอดมา
ว่างเปล่าเงียบเหงาและเฝ้าหา
ยามหลับตาใจยังเฝ้าคอย
ไม่ไปไหนยังคงอยู่ที่ตรงนี้
แม้จะรอด้วยใจที่ห่วงหา
รอนานๆใจมันเริ่มอ่อนล้า
แต่คงรอด้วยใจที่มั่นคง
จากไปไหนหรือจากไปชั่วนิรันด์
ตั้งคำถามในใจตลอดมา
หน้าประตูยังมีชายที่เฝ้ารอ
เหนื่อยและท้อยังคงรอและเฝ้ารอ
ไร้รางกายแต่วิญญานเฝ้าประตู
จะรออยู่ที่ตรงนี้ชั่วนิรันด์
ยังคงมอง ถนนตลอดมา
รอจนกว่าทุกสิ่งดับสลาย