บินมาไกลเหนื่อไหมเจ้านกน้อย เจ้าเมฆเอ๋ยเจ้าล่องลอยมาจากไหน เจ้ากระรอกเจ้าโผคล่องช่างว่องไว เจ้ายอดไม้แกว่งไกวยามต้องลม นอนหนุนหญ้านอนห่มฟ้าปล่อยใจล่อง ให้สมองแต่งทำนองระบายสุขสม ให้ความคิดล่องลอยไปพร้อมสายลม อย่าไปคิดเรื่องตรมตรมกำลังสบาย เครียดทำไมคิดทำไมให้ยุ่งยาก คิดทำไมให้ลำบากล่ะสหาย นอนหนุนดินหน้าผินฟ้าสบายจะตาย ไม่ต้องคิดมากมายไม่ตายหรอกเกลอ รู้แหละนะปัญหายังมีอยู่ แต่ก็แค่พักสักครู่ย่อมได้เสมอ ที่พูดเนี่ย..ก็ห่วงจิตใจเธอ เห็นกำลังพร่ำเพ้อไม่สร่างซา มานี่มา..มานอนข้างข้างฉันนี่ ยังเหลือที่ดีดีมีคุณค่า มานอนซะ..จะกล่อมให้สบายอุรา พักเถอะน่า..พักครู่นึง..เดี๋ยวฉันดูแลเธอเอง....
21 มกราคม 2552 20:49 น. - comment id 939096
จะเครียดข้องหมองใจทำไมหนอ นวลลออปล่อยวางบ้างได้ไหม มาพักผ่อนนอนข้างข้างพี่ชาย จะสบายยิ่งนัก..พักดวงใจ.. นั่นสินะ..เจ้าจมูกโตของครูพิมพุดถูกนะ
21 มกราคม 2552 22:08 น. - comment id 939146
โปรดห่มผ้าเวลานอนด้วย อากาศมันเปลี่ยนแปลงบ่อย โปรดฟังอีกครั้ง...
21 มกราคม 2552 22:47 น. - comment id 939169
มาปลดปล่อยหัวใจกับบทกลอนค่ะ กลอนความหมายดีนะคะ อ่านแล้วนึกถึงเพลง"ที่สุดแล้ว" ที่คุณบอย โกสิยพงษ์แต่งน่ะค่ะ ไม่รู้เคยฟังรึป่าว เนื้อหาเพลงคล้ายๆกลอนนี้เลยค่ะ
22 มกราคม 2552 00:04 น. - comment id 939188
22 มกราคม 2552 14:32 น. - comment id 939459
ต้องฝึกที่จะปล่อยวางบ้างสินะคะ บางครั้งการที่เรายึดติดกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มากเกินไป มันก็จะเป็นการทำร้ายตัวเราเอง ก็เป็นได้ค่ะ
22 มกราคม 2552 15:48 น. - comment id 939503
นอนบนผืนหญ้ามองบนฟ้า ทำบ่อยๆเลยค่ะ
22 มกราคม 2552 18:53 น. - comment id 939644
แด่ น้องแขม่วแมน สงสัยกำลังกำลังมีความรัก การเรียนเป็นอย่างไรบ้างคะ อยู่ปีไหนแล้ว