มือข้าแจว ข้าพาย หมายส่งศิษย์ สู่ชีวิต สู่ที่หมาย ดั่งใจฝัน แม้เหนื่อยหนัก ข้าก็ยอม พร้อมฝ่าฟัน ข้ามุ่งมั่น ส่งให้ถึง ซึ่งปลายทาง ศิษย์ของข้า มากมาย ตั้งหลายรุ่น ข้าเกื้อหนุน นำพา ไปถึงฝั่ง จนวันนี้ เรือน้อย ใกล้ผุพัง ข้าก็ยัง แจวพาย ไม่หน่ายเลย หวังเพียงแค่ ศิษย์ข้า จะได้ดี เพียงเท่านี้ ที่ข้าหวัง ดังเฉลย สิ่งเลวร้าย อย่าย่างกราย ใกล้ศิษย์เลย ศิษย์ข้าเอ๋ย เจ้าคือหวัง พลังใจ มือข้าแจว ข้าพาย จนอ่อนล้า บ่าของข้า แม้บอบช้ำ ยังรับไหว จิตแน่วแน่ แค่เรือจ้าง ไม่เป็นไร ลมหายใจ สุดท้าย.....ตายอย่างครู (ถ่ายทอดความในใจ....เนื่องในวันครู 2552)
อ.วรศิลป์ 13 ม.ค. 2552 13:36 น. - ID 122171 
2190
5
0
13 มกราคม 2552 14:02 น. - comment id 935272
ขอชื่นชมค่ะ ได้บุญกุศลดีนัก ส่งศิษย์รักให้ถึงฝั่ง กลอนสวยดีค่ะ
13 มกราคม 2552 14:36 น. - comment id 935286
มากราบครู มากราบอาจารย์ใหญ่ค่ะ
13 มกราคม 2552 14:43 น. - comment id 935294
คารวะอาจารย์ด้วยคนค่ะครูก็เปรียบเสมือนพ่อแม่คนที่สองเลยค่ะ
13 มกราคม 2552 15:45 น. - comment id 935345
หวัดดีค่ะคุณครู
13 มกราคม 2552 16:07 น. - comment id 935361
ขอกราบคุณครูด้วยคนนะคะ สำนึกในบุญคุณของคุณครูเสมอค่ะ
13 มกราคม 2552 16:29 น. - comment id 935384
อ่านแล้วคิดถึงครูรุ่นก่อนๆนะครับ -
13 มกราคม 2552 19:02 น. - comment id 935548
....เคยข้ามฝั่งมาได้ใช่ใครอื่น ครูหยิบยื่นเมตตาพาส่งฝั่ง พระคุณครูสนิทในใจจีรัง ขอสร้างหวังของครูผู้อารี... ..........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
