เธอทั้งหลายแสนดีที่คิดถึง ใจซาบซึ้งยามขวัญเร่หวั่นไหว เพราะคำปลอบตอบกำนัลปันสายใย ชโลมไล้ทิพย์อักษรสุนทรวจี เป็นหนึ่งแรงแต่งเติมขวัญให้ฉันสู้ ละหดหู่แพ้พ่ายและหน่ายหนี ตั้งสติไตร่ตรองลองอีกที ณ วันนี้ใจฉันมอบคำขอบคุณ. ลืมใจน้อยน้อยใจได้ไหมเล่า ลืมซึมเซาเศร้าใจลดไม่เพิ่ม ลืมคืนวันเว้าแหว่งมาแต่งเติม และส่งเสริมผูกพันมั่นสายใย ร่วมถักทอก่อรักตักเติมขวัญ ใส่ใจกันและกันลบหวั่นไหว สลักร้อยรอยซึ้งซึ่งสายใจ จารจดไว้ว่าวันนี้ยังมีกัน.
29 ธันวาคม 2551 15:08 น. - comment id 930495
ต่างเป็นกำลังใจให้กันในวันยาก แม้จะหนักเหนื่อยล้าสักแค่ไหน ก็มากล้นเหลือเกินกำลังใจ พร้อมมีให้ร่วมก้าวไปร่วมฝ่าฟัน แม้หนทางข้างหน้ายาวไกลนัก แต่ไม่ยากเกินก้าวให้ถึงฝัน เพราะวันนี้มีทั้งความผูกพัน และเชื่อมั่นกำลังใจได้จากเธอ ................. ขอร่วมแจมด้วยคนนะคะ