นั่งจำเนียร เขียนคำ พร่ำอักษร เป็นสุนทร ซ่อนอารมร์ ข่มจิต กานต์ภาษา พาใจ ให้หยุดคิด วิปริต ทุกเรื่อง ที่เคืองใจ นั่งหลอกหลอน ตัวเอง ว่าเป็นสุข เจรจา สนุก สุดสดใส เพื่อนร่วมงาน เบิกบาน ซ่านหทัย แต่ข้างใน ใจเรา เศร้าระทม นั่งหัวร่อ ต่อกระซิก มิตรชิดใกล้ ซ่อนความนัย หทัย นั้นขื่นขม ทำหน้าชื่น ระรื่น แม้อกตรม ข่มอารมณ์ บนความ สานไมตรี นั่งจำเนียร เขียนย่ำ คำภาษา รจนา สาส์นต่อ ไม่หมองศรี แม้สำนวน ไม่ชวน ซ่านฤดี กี่คนที่ รู้ว่า เราเศร้าจริง
23 ธันวาคม 2551 17:24 น. - comment id 927874
ชอบมากๆ เลยนะคะ โดยเฉพาะ.... นั่งหลอกหลอน ตัวเอง ว่าเป็นสุข เจรจา สนุก สุดสดใส เพื่อนร่วมงาน เบิกบาน ซ่านหทัย แต่ข้างใน ใจเรา เศร้าระทม ............... ชอบมากเลยค่ะ โดนเต็มๆเลย
24 ธันวาคม 2551 02:55 น. - comment id 928094
ชีวิตจริงใครหลายๆ คนในสมัยนี้ก็คล้ายๆ กับคุณลุงหละคะ น่ามีรวมรุ่นจัง จะได้เจอะคนจริง จะได้ใสทั้งนอกและใน ไม่เศร้าอีก