หญิงชราทรุดร่างข้างถนน ฟ้ามืดมนดาวดับลับจากฟ้า ทั้งเหนื่อยหิวหนาวสั้นหวั่นกายา ความอ่อนล้าพาจิตนั้นให้ฝันไป ในฝันนั้นร่างที่เห็นเป็นทารก อยู่ในอกอ้อมแขนพ่อพออาศัย แม่เคียงข้างอยู่ไม่ห่างอย่างห่วงใย จมูกไล้ไซ้แก้มลูกรักผูกพัน เจ้าทารกหัวเราะร่าท่าเอียงแก้ม พ่อยิ้มแย้มแม่โอบไว้ไม่เหหัน พ่อแม่ลูกต่างชิดใกล้ไม่จากกัน เหมือนสวรรค์บนพิภพซบโลกา สะดุ้งตื่นขึ้นท่ามกลางความมืดมิด อ้อนวอนจิตขอให้ฝันพลันมาหา แม้หิวโหยยากไร้ไม่นำพา ขอกลับมาในความฝันนั้นอีกที ภาพในฝันแม่ยังอุ้มคลุมด้วยรัก พ่อฟูมฟักอยู่ใกล้ไม่หน่ายหนี ไม่หนาวเหน็บเจ็บย้ำช้ำฤดี คงแต่มีความอบอุ่นกรุ่นฤทัย แม่ยังป้อนกล้วยบดจรดริมปาก ขวดนมหลากสีสันอันสดใส พ่ออุ้มโยนขึ้นฟ้าพาสุขใจ ลูกบินไปเที่ยวท่องท้องนภา ณ ที่นี่ที่ข้างทางถนน มีผู้คนมากมายคล้ายแปลกหน้า มารุมล้อมมองสตรีที่ชรา เร่ร่อนมานอนตายใต้สะพาน -------------- (ไร้อันดับ)
18 ธันวาคม 2551 21:37 น. - comment id 925887
เข้าวินก่อน อิอิ
18 ธันวาคม 2551 21:54 น. - comment id 925899
เศร้ามาก อย่าตั้งชื่อเลย
18 ธันวาคม 2551 22:06 น. - comment id 925906
โห เผลอไปชงเหล้าแป๊บเดียว มาคว้าแชมป์ก่องได้ไง โป้งๆๆๆๆ เฌอ สหายนี่น่าจะทำงานอาสานะ คงได้มีเวลาเพื่อพี่น้องอีกเยอะเลย เรื่องบางเรื่อง มันกะเลือกเกิดมะได้เน๊อะ แต่ทุกอย่างมักเป็นกรรม พระท่านว่า"กรรมคือสิ่งที่ตนกระทำ"
18 ธันวาคม 2551 22:16 น. - comment id 925913
คุณเฌอมาลย์ เด่ว มาเอารางวัล เป็นยาแก้ปวด สองขวด แระกัน
18 ธันวาคม 2551 22:17 น. - comment id 925915
คุณแมวเหลือง นั่นซิครับ เรื่องนี้ไม่สมควรมีชื่อ และไม่สมควรมีจริง ด้วยครับ แต่เชื่อไหม ว่ามีจริงๆ ขอบคุณครับ
18 ธันวาคม 2551 22:23 น. - comment id 925917
สหายยา เห็นน้องสาวเค้าไหม ไปร้านตัวเองบ้างงะป่าว สงสัยงอนพี่ ที่งานยุ่งเลยหนี ไปเที่ยวเล่นแระ เรื่องนี้ตั้งคำถามในใจมานาน ทุกครั้งที่เห็นคนเร่ร่อนนอนอยู่ข้างถนน จะถามว่า ตอนเขาเด็กๆ พ่อแม่คงรักพวก เขามาก ถ้าพ่อแม่มาเห็นเขาตอนนี้ ท่านจะนึกอย่างไร เป็นคำถามที่คาใจมาตลอดเลยครับ
18 ธันวาคม 2551 22:32 น. - comment id 925923
ชีวิตที่เลือกเกิดไม่ได้ เฮ้อ แต่เห็นฉางน้อยป่าวไม่เห็นนานเลย
18 ธันวาคม 2551 22:37 น. - comment id 925928
ไม่มีชื่อแต่มากในความหมาย เมื่อความตายมาพรากจากความฝัน ทั้งยากดีมีจนมิพ้นกัน รำลึกบุญคุณท่านก่อนวันตาย ชื่อนั้นสำคัญไฉน ครับ
18 ธันวาคม 2551 22:39 น. - comment id 925929
คุณมณีจันทร์ ใช่ ชีวิตเลือกเกิดไม่ได้ แต่ตอนนี้เมื่อเกิดมาแล้ว ขอให้เลือกตายได้ทีเถอะ เรื่องฉางน้อย เด่วตามให้ ช่วงนี้งานผมเยอะ ไม่มีเวลา สงสัยหนีไปซุกซน ต้องไปตาม จับตัวมา เอาสวิงไปด้วยนะ
18 ธันวาคม 2551 22:43 น. - comment id 925931
คุณกุ้งก้ามกราม ใช่ครับ ชื่อนั้นสำคัญไฉน บางครั้ง ความตายไม่ใช่สิ่งน่ากลัว เพราะบางทีการอยู่ อย่างไม่มีใคร อาจเจ็บปวดกว่าความตาย จริงไหมครับ ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆ ที่นำมาฝาก สบายดีนะครับ
19 ธันวาคม 2551 06:30 น. - comment id 925973
ขออย่าให้หญิงชราคนอื่น เป็นอย่างหญิงชรา ในเรื่องนี้เลยค่ะพี่ไร้ฯ สงสารจังเลย พี่คะ ฉางน้อยหายไปไหนคะ ฉางน้อยกลอยใจไปไหนหนอ ทุกคนรอด้วยใจให้ห่วงหา ไม่สบายหรือเปล่าเล่าน้องข้า หรือจะว่างานหนักจักบอกที หรือพี่ไร้ฯดุฉางน้อยของพวกเรา อิอิ ไม่เห็นเจ้าน้องสาวหลายวันวี่ อยู่ไหนหนอรีบมาอย่ารอรี จะอวยพรปีใหม่นี้ให้น้องเรา ฉางน้อยยยยยย ยูฮู้.........
19 ธันวาคม 2551 07:23 น. - comment id 925981
เรามักจะฝันดีเสมอ...... แวะมาทักทายค่ะ...
19 ธันวาคม 2551 07:25 น. - comment id 925982
ใช่ๆ... ช่วยลงประกาศต่อ.. ฉางน้อยหายไปไหน..... หน้า 1 เลย....ค่ะ
19 ธันวาคม 2551 07:52 น. - comment id 925988
ในความฝันของแม่มีแค่ลูก ที่พันผูกลูกไว้ใจโหยหา โอ้ลูกรักฝันของเจ้ายามนิทรา มีมารดาด้วยไหมในภวังค์ ยอดเยี่ยม และฝีมือยีงไรอันดับเหมือนเดิม หนึ่งสองสามสี่ห้า หาได้เหมาะกับเขาไม่ คงต้องหาอันดับพิเศษมาให้ แต่อันดับพิเศษก็เป็นอันดับอยู่ดี ...ไร้อันดับเหมือนเดิม...ละกัน
19 ธันวาคม 2551 10:00 น. - comment id 926048
สะท้อนสังคมได้ดีจ๊ะ.... :)
19 ธันวาคม 2551 18:19 น. - comment id 926195
คุณแบม ผมก็ขอเช่นเดียวกัน ขออย่าให้ใครต้องมีชีวิต แบบนี้อีกเลย ฉางน้อย ปายเอาสวิงช้อนมาแระ ปายดู ในกลอนที่คุณแบมตามหาดิ นั่งหน้าเป๋อเหรอ อยู่นะ ขอให้มีความสุขครับ
19 ธันวาคม 2551 18:22 น. - comment id 926196
คห 12 13 คุณกิตติกานต์ เมื่อชีวิตที่เป็นอยู่จริงๆ ต้องทุกข์ยาก การมีชีวิต ในความฝันอาจจะดีกว่า จริงไหมครับ ฉางน้อยไม่ต้องประกาศหาหรอก ไปช้อนมาแระ อยู่ในกลอนตามหา ของคุณแบมนะ ปายดูดิ ขอให้มีความสุขครับ
19 ธันวาคม 2551 18:32 น. - comment id 926199
คุณกิตติเวทย์ แหม ตามคุณกิตติกานต์ มาติดๆ มาด้วยกันหรือเปล่า ผมรอฟังว่าจะเปลี่ยนชื่อให้ผมหรือเปล่า อ่านไปอ่านมา ก็คงต้องเป็นไร้อันดับ เหมือนเดิม อิอิ ขอบคุณสำหรับกลอนเพราะๆ ที่นำมาฝากครับ ขอให้มีความสุขครับ
19 ธันวาคม 2551 18:35 น. - comment id 926201
คุณครูกระดาษทราย ความรักความผูกพันของคน จะเอาอะไรมาเทียบ คงเทียบได้ยาก ครับ ขอบคุณสำหรับบทกลอน และภาพน่ารักๆ ที่นำมาฝาก ขอให้มีความสุขครับ
19 ธันวาคม 2551 18:43 น. - comment id 926203
คุณกุ้งหนามแดง เรื่องที่เขียน มาจากคำถามที่ตัวเอง ถามตัวเองมานานครับ ถามว่าถ้าพ่อแม่ต้องมาเห็นลูกที่ตัวเอง ที่เคยรัก เคยอุ้ม เคยดูแล ต้องเป็นคน เร่ร่อน อดอยาก ท่านจะคิดอย่างไร ส่วนวิธีนำเสนอม มาจากเรื่อง เวลา ของ ชาติฯ ครับ ขอให้มีความสุขครับ
19 ธันวาคม 2551 19:48 น. - comment id 926212
สวัสดีคุณสืบ มาอย่างรันทดเลยนะครับงานนี้ เอาแบบสดใสสักชุดซิครับ ต้อนรับซานตาครอสกับปีใหม่ด้วย ของฝากข่าวถึงครูกระดาษทรายหน่อยนะครับ เห็นภาพที่ครูกระดาษเอามาลง เป็นงานของ Normal Rockwell ศิลปินชาวอเมริกัน ภาพทุกภาพของท่านดูมีชีวิตและอารมณ์มาก เป็นขวัญใจของผมเลย ซื้อหนังสือรวมรูปของท่านไว้เล่มหนึ่งนานแล้ว ไม่รู้ว่าครูกระดาษทรายไปเอารูปนี้มาจากไหน ขอให้มีความสุขมากๆครับทั้งสองท่าน
19 ธันวาคม 2551 20:19 น. - comment id 926221
คุณฤทธิ์ กลอนบทนี้ ตั้งใจว่าจะเขียนมานานแล้วครับ เป็นภาพของคนสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง ที่อยู่ในโลก แห่งความจริง สิ่งเดียวที่ทำได้คือการระลึก ถึงแต่เรื่องดีๆ ที่ผ่านมา โดยเฉพาะความรัก ของคนในครอบครัว เพื่อชดเชยสิ่งที่เป็นจริง ในโลกใบนี้ครับ สำหรับเรื่องภาพ ถ้าคุณครูกระดาษทราย เข้ามาได้อ่าน คงรู้ที่มาของภาพครับ ถ้ายังไงผมจะลองถามอีกทีครับ ขอให้มีความสุขครับ
19 ธันวาคม 2551 20:58 น. - comment id 926228
.... เข้ามาทักทายคะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกท่านเลยนะคะ ที่ยังคิดถังกัน ขอบคุณที่ยังถามข่าวคราวกันคะ พอดีว่า ฉางน้อยไม่ค่อยว่างคะ เลยไม่ได้เข้ามาบ่อยนัก ..... ขอบคุณคุณจากใจจริงๆสำหรับน้ำมิตร น้ำจิต น้ำใจในความเป็นห่วงเป็นใยให้กันคะ ..... ขอบคุณทุกๆๆท่านๆๆ เลยนะคะ ............
19 ธันวาคม 2551 21:02 น. - comment id 926229
ฉางน้อย แหมๆๆ มาถึงก็ขอบคุณแต่แควนๆ ลืมกระทั่งพี่ชายตัวเอง ม่ายทักสักคำ มาก็ดีแล้ว พี่จาได้รอดตัว ม่ายต้องตอบคำถามแควนๆ ตะเอง ต่อไปถ้าจะไปนาน ก็ติดประกาศไว้หน่อย ว่า อิฉัน จาไม่อยู่ สักหลายๆ วันงะ แต่ก็ดีใจที่กลับมานะ
19 ธันวาคม 2551 22:24 น. - comment id 926259
แวะมาอ่านอีกรอบ.... แอบตั้งชื่อให้ด้วยจ้า ว่า "ในฝัน..กับวันข้างถนน"ค่ะ ขอรางวัลตั้งชื่อด้วย ขอเป็นหมีแพนด้าตัวโตๆๆๆๆนะๆๆๆๆ รางวัลเป็นบะหมี่..ไม่เอาค่ะ.เพราะมีขายอยู่ข้างบ้านพักจ้า...
19 ธันวาคม 2551 22:39 น. - comment id 926261
คุณกิตติกานต์ "ในฝัน กับวันข้างถนน" ชื่อนี้ อ่านแล้วสะเทือนใจ กว่ากลอนที่เขียนอีกครับ รางวัลจากหมึตัวโตๆ เปลี่ยนเป็น ช่วงช่วงกับหลิงหุ้ยดีไหมครับ อย่างน้อยเราก็มีเราครับ ขอบคุณที่คิดชื่อ เรื่องให้ครับ แหม แต่ตั้งแล้วสะเทือนใจจัง
20 ธันวาคม 2551 04:03 น. - comment id 926284
......แหมๆๆ พี่นักสืบล่ะก็น้อยใจยาอีกแล้ว อิอิ (ขำๆน้อยใจยา ) ฉางน้อยก็คุยกะพี่บ่อยไป แหมๆๆๆ เนอะ หัวไม่ล้าน ทำน้อยใจไปได้ .................. 7......ขอบคุณสหายมณีจันทร์ที่ถามหาฉางน้อยนะคะ กลับมาแล้วค่ะ พี่ไร้อันดับซิคะ ตามจิกตัว ทั้งๆที่ไม่ว่าง อิอิ
20 ธันวาคม 2551 04:06 น. - comment id 926285
11.....สวัสดีค่ะพี่แบม ฉางน้อยกลับมาแล้วคะ พี่ไร้อันดับใช้สวิงช้อนกลับมาคะ 555555 กะว่าจะหนีต่อไม่ทันแระ สวิงมาถึงก็คว้าขวับ หนีไม่ทันเลย หุหุ ..... ( เชอะๆๆ ทำยังกะเค้าเป็นลูกอ๊อดตัวแดงๆใช้สวิงช้อน แหวะๆ แบร่ๆๆ....)
20 ธันวาคม 2551 04:10 น. - comment id 926286
13.....คุณกิตติกานต์คะ อย่าเพิ่งประกาศตามหาคนหายเลยค่ะ แค่ประกาศในกระทู้กลอน ฉางน้อยก็อายแล้วคะ 555555555 รู้ป่าวน๊า ว่า เค้าก็อายเป็นน๊าต่ะเอง กิ๊วๆๆๆ 55555 ขอบคุณคุณกิตติกานต์นะคะ ..... พี่ชายนักสืบ ไร้อันดับ ห้ามน้อยใจอีกน๊า เค้าไม่ได้หายไปไหนสักหน่อย หุหุ....
20 ธันวาคม 2551 05:58 น. - comment id 926293
คห 28 29 30 ฉางน้อย น่าน หาว่าเราใจน้อยอีก ถ้าใจน้อยจะทั้งจิก ทั้งดึง ทั้งช้อน ทั้งลาก ตะเองมาทำไม รู้ป่าว มีแต่คนถามหา แล้วก็อย่าไปซุกซน ที่ไหนอีกล่ะ แควนๆ ตะเองมาลงที่พี่ ช่วงนี้ เจ้ใหญ่ก็ไม่อยู่ เฮ้อ สงสัยพี่ชายต้องเหนื่อยอีกนาน
20 ธันวาคม 2551 06:52 น. - comment id 926302
กลอนนี้ดีจริงขึ้นหน้าแรก...... มาแต่เช้า..แล้วจะไปละ.....รีบค่ะ ....ซูฮก..
20 ธันวาคม 2551 07:44 น. - comment id 926304
คุณกิตติกานต์ ขนาดรีบๆ ยังอุตสาห์แวะมาคุย เดินทางดีๆ แระกัน ขอบคุณที่มาทักทาย แต่เช้าครับ ขอให้เป็นวันดีๆ นะครับ
20 ธันวาคม 2551 11:14 น. - comment id 926364
คุณพิมญดา "เรื่องนี้ไม่มีชื่อ" แต่มีจริงๆ ในชีวิตคนครับ ถึงไม่ใช่ก็ใก้ลเคียง กับความทุกข์ของผู้คน ในโลกแห่งความจริง ที่พยายามหลีกหนี ไปอยู่ในโลก แห่งความฝันครับ ขอให้มีความสุขครับ
21 ธันวาคม 2551 21:20 น. - comment id 926798
ลึกซึ้งกินใจเห็นภาพชัดเจนมากเลยค่ะ
22 ธันวาคม 2551 01:05 น. - comment id 926952
คุณฟา เรื่องนี้ค้างคาใจผมมานาน ระหว่งจุดเริ่มต้น กับจุดจบ ทำไม่ถึงต่างกันมากมาย ทุกคนเกิดมา มีพ่อแม่คอยดูแล แล้ววันหนึ่ง ถ้าพ่อแม่เห็น ลูกของตัวเองเป็นอย่างนี้ ท่านจะเจ็บปวดแค่ไหน อีกอย่างสำหรับโลกความจริง ที่เจ็บปวด ทำให้หลายคนต้องหนี ไปอยู่ในโลกแห่งความฝัน แล้วไม่คิดจะกลับมาโลก แห่งความจริง อีกเลย ขอบคุณที่ติดตามอ่านครับ