หัวใจฉันนอนจ่อมจมบ่มน้ำตา ไร้เรี่ยวแรงจะเก่งกล้ามาสู้โลก ฟ้าสีหม่นคนไร้หวังทางสีโศก แสนอัพโชควาสนาน้ำตาริน หัวใจน้อยช้ำเสียจนทนไม่ไหว ผิดอันใด ฤา ใหญ่หลวงทรวงถวิล ไร้เรี่ยวแรงแห่งรักจักโบยบิน โลกโสภิณแต่ไร้หลักพำนักใจ หัวใจหม่นฟ้าสีจางทางรักขาด แผลโดนบาดเลือดสาดหยดกดอย่าไหล เอาผืนฟ้าวันเวลาฆ่าเยื่อใย ลบเลือนไปอย่าจดจำคำของคน หัวใจหญิงคนหนึ่งบนโลกนี้ มันก็มีศักดิ์ศรีแม้หมองหม่น เจ็บคือเจ็บปวดคือปวดก็จะทน เกิดเป็นคนอย่ายอมแพ้แม้โรยรา หัวใจนี้ผ่านความโศกโลกยลยิน วอนฟ้าดินท่านเมตตาบ้างเถิดหนา หญิงอาภัพอัพโชคตลอดมา มีน้ำตา.ห่อหุ้มใจ..ในชีวี............
18 ธันวาคม 2551 09:02 น. - comment id 925503
อย่าโศกใจไปเลยนะคนดี มาดูนี่มีอะไรมาให้หนา อย่าโศกช้ำระกำใจไห้โศกา เพื่อนแวะมาปลอบใจด้วยไมตรี
18 ธันวาคม 2551 09:09 น. - comment id 925512
อย่าเศร้านานเลยนะคะ ลืมให้เก่งเหมือนกานต์สิคะ
18 ธันวาคม 2551 09:45 น. - comment id 925531
บางทีการลืมก็มีประโยชน์เหมือนกันใช่ไหมกานต์.. (แซวคนข้างบน) โศกได้แต่อย่านานนัก..มันไม่ดีกับสุขภาพจ๊ะ
18 ธันวาคม 2551 10:32 น. - comment id 925551
หวัดดีคับ...คุณ"พิมญดา" มาเศร้าจัง...ครานี้... จำได้ จดจำ ไว้สอน ร้าวรอน สอนจิต เฉยๆ อดีต ผ่านพ้น ตนเคย ผ่านเลย ใช่แบก ชั่วกาล คนเรา ใช่มี วันผ่าน เพียงกาล ทุกข์เพียง โศกศัลย์ ช่วงสุข ก็ควร หวนมัน ควรสรร คละเคล้า จิตชม น้ำตา ห่อหุ้ม คลุมจิต ใยติด จิตครวญ ขื่นขม ชีวิต ใยควร ระทม สุขสม ยังรอ พบพาน ชิมเม่ะ โจได๋ จงสุข ลืมสิ้น จิตน์ทุกข์ รุกล้าน ชื่นจิต คิดสิ่ง นิ่งนาน คืบคลาน ผ่านห่อ น้ำตา กระดืบๆๆ ออกมาๆๆ ไปอยู่ทำไมในนั้นง่ะ....
18 ธันวาคม 2551 11:04 น. - comment id 925567
คนสวยชอบแต่งกลอน เศร้าๆเรื่อยเลยนะ เมื่อไหร่จะหายสักทีนี่ สวยเลือกได้ไม่เห็นต้องแคร์เลย อิอิ
18 ธันวาคม 2551 11:30 น. - comment id 925582
โศกเศร้าไปไย..ไกล้ปีใหม่แล้ว.. ยิ้มรับกับทุกอย่าง ที่เข้ามาเนาะ สุขอย่าได้สร่าง
18 ธันวาคม 2551 12:18 น. - comment id 925598
ความสุขกับความทุกข์ มีเข้ามาในชีวิตของคนเราเสมอ จึงมีทั้งสุขบ้างทุกข์บ้างเป็นธรรมดา แต่เคยสงสัยมั้ยว่า ทำไม เวลาที่เราสุขเราก็ลืมความทุกข์จนหมดสิ้นแต่แค่ระยะสั้น และ เวลาที่เราทุกข์เราก็ทุกข์ซะจนลืมความสุขจนหมดสิ้นเหมือนกันแต่ว่า กลับรู้สึกว่าความทุกข์ที่เจอเหล่านั้น มันช่างยาวนานกว่าความสุขเสียอีก เป็นแบบนี้กันมั้ยค่ะ ........... แต่ถึงจะสุขหรือทุกข์ยังไง ก็ขอให้เข้มแข็งนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
18 ธันวาคม 2551 12:59 น. - comment id 925627
หายเศร้าได้แล้วครับพิม ยิ้มสู้ อย่าให้อดีตมาทำลายปัจจุบันนะครับ เดี๋ยวผมไปรับให้เป็นไกด์ทัวร์เชียงใหม่ของผมนะครับ
18 ธันวาคม 2551 13:01 น. - comment id 925628
ใกล้ปีใกล้เดือนจะเศร้าอยู่ใย มาร้องเล่นเต้นรำกันดีกว่า อิอิ
18 ธันวาคม 2551 13:34 น. - comment id 925637
จะปีใหม่แล้ว อยากเห็นครูพิมญดาเป็นคนใหม่ ที่อารมณ์ดีสุดๆ พบแต่สิ่งดีๆที่หวังและพบแต่ดนดีๆที่ปรารถนาคับผม
18 ธันวาคม 2551 13:34 น. - comment id 925638
สุขกันเถิดเพื่อนเอ๋ยที่เคยเศร้า ทิ้งไว้กับปีเก่าเหงาเลือนหาย ยิ้มรับกับความเจ็บของปีกลาย มิเดียวดาย....มีข้อย....ผู้น้อยเคียง... แวะเอาถ้วยน้ำหมากรางวัล มาคืนจ้า.... ได้ทราบว่าว่า กระโถนทองคำ...เอาไปจำนำ.. อิอิ..เดี๋ยวน้ำหมากเลอะบ้าน..
18 ธันวาคม 2551 15:12 น. - comment id 925661
เห็นด้วยกับคุณวิทย์ ศิริ คนที่เก็บแต่ความหลังจะพบแต่ความเศร้าและไม่มีความสุขในชีวิตครับ หวังว่าชีวิตจริงคงไม่เป็นเช่นนั้นนะครับ
18 ธันวาคม 2551 15:15 น. - comment id 925663
ง้าน เรามาหลับยาวด้วยกันค่ะ
18 ธันวาคม 2551 15:34 น. - comment id 925672
จะโศกาไปไย ในเมือมีน้องสาวจอมแก่นอยู่ข้างๆตลอดเวลา อะคริๆ ดูแลสุขภาพด้วยคะ
18 ธันวาคม 2551 17:10 น. - comment id 925779
พรหมลิขิต... พรหมลิขิต... คู่แล้วไม่แคล้วคาดแน่ๆ
18 ธันวาคม 2551 18:32 น. - comment id 925822
จะโศกเศร้าไปใย ไม่กี่วันก็จะถึงเทศกาลสุขสันต์วันปีใหม่กันแล้ว..ทำใจให้เบิกบาน มีความสุข สนุกสนานกันดีกว่า...
18 ธันวาคม 2551 20:21 น. - comment id 925871
ดูเศร้าจังนะครับ สบายดีไหมครับพิม
18 ธันวาคม 2551 23:11 น. - comment id 925944
จะโศกเศร้านิจนิรันดร์กระนั้นหรือ เพราะยังยื้อในรักที่หักหาญ จึงจ่อมจมทุกข์แทรกแทบแหลกลาญ ประหนึ่งมารซุกซ่อนหลอกหลอนใจ โห จะทนเศร้าไปจนนิรันดร์เลยหรือ
18 ธันวาคม 2551 23:37 น. - comment id 925954
ขอโทษทีที่ทำช้ำเป็นแผล ใจก็แย่โดนกระทำช้ำเสมือน ผิดไปแล้วที่เคยทำช้ำคอยเตือน อยากกลับมาให้เหมือนเดือนรักเรา
19 ธันวาคม 2551 02:08 น. - comment id 925963
เปิดเข้ามาอ่านกลอนตอนตีสอง นั่งเหม่อมองตัวน้องไยหมองศรี เขียนกานท์กลอนวิโยคโศกกวี ไยคนดีซึมเศร้าให้เหงาทรวง ขอตอบขานลงกลอนในตอนเช้า จะคลายเศร้าอารมณ์ด้วยห่วงหวง อีกถอนหายคลายจากพิษรักลวง สุดาดวงอย่าอาทรให้นอนใจ ขออนุญาตแจมกลอนนะครับ หลับฝันดีนะครับ
19 ธันวาคม 2551 08:53 น. - comment id 926010
มาให้กำลังใจคะ อย่าท้อแท้นะคะ วันในอดีตคือวันที่ผ่านไปแล้ว วันพรุ่งนี้ย่อมดีกว่าวันวานแน่นอนคะ อย่ากำหนดวันเมื่อวานให้เป็นวันพรุ่งนี้เลยนะคะ รักคุณมากคะ
19 ธันวาคม 2551 11:23 น. - comment id 926077
วันนี้พิมเลี้ยงชาร้อนๆจากใจให้ทุกคนเลยนะคะแก้ช้ำในปีชวด.อิอิ ครูกระดาษทราย คุณกานต์ พี่กุ้งหญิง คุณkirati คุณป้ากันนา คุณคอนพูทน คุณkrajokngao คุณยิปซี คุณพี่สาวไหมไทย คุณวิทย์ ศิริ คุณครูพิม คุณเทพทวี คุณเฌอมาลย์ คุณโรมิโอ คุณพี่ยาแก้ปวด คุณลิลิต คุณพี่นบ คุณพี่กุ้งชาย คุณปลา. คุณวัฒน์ คุณบุรีรมย์ มีความสุขปีใหม่..อะไรก็ใหม่นะคะ นายกก็ใหม่ มาทำหัวใจรักใหม่กันคะ..จุฟฟฟฟฟปีฉลู