หนาวลมโชย โบยโบก โย้กไม้ไหว หนาวจับขั้ว หัวใจ ให้หนาวสั้น แม้ผ้าห่ม คลุมร่าง ไม่บรรเทา แม้จะเอา ไฟผิง ไม่อิ่มอุ่น น้ำในคลอง หนองบึง ถึงดูใส แต่คงไม่ เห็นก้น มีโคลนขุ่น ถึงอย่างไร ปลาอาศัย อย่างรู้คุณ ที่น้ำยัง การุณ ให้ฝูงปลา ดอกอ้อไหว ใหลลู่ อย่างรู้หลัก แม้ขืนหัก ลมพัด ให้ตายเปล่า แม้ไม้ใหญ่ ในไพร ให้เสียท่า ถึงอยู่ป่า โค่นล้ม ลมพัดตึง หนาวลมนั้น ยังมี ที่ให้อุ่น ยังมีมุ้ง กันลม ห่มผ้าหาย หนาวที่แก้ ได้ยาก ไร้ที่คลาย แทบวายวาง หนาวใจ ให้สุดทน
ลุงแทน 17 ธ.ค. 2551 19:23 น. - ID 121429 
752
4
0
17 ธันวาคม 2551 19:45 น. - comment id 925121
ดอกตระแบกสีม่วงร่วงอีกหน ดอกร่วงหล่นใต้ต้นจนเหี่ยวเฉา เหมือนทุ่งร้างนางรอหนอตัวเรา สีม่วงขาวล่วงหมดต้นไร้คนเยือน
17 ธันวาคม 2551 21:07 น. - comment id 925321
อ่านแล้วหนาว หนาวจริง หนาวจับจิต หนาวชีวิต หนาวกว่าอะไรในโลกหล้า คิดคิดอยากเกิดเป็นฝูงปลา รู้คุณค่าอยู่น้ำขุ่นแต่อุ่นใจ... .....แวะมาทักทายลุงแทนจ้า......
17 ธันวาคม 2551 23:17 น. - comment id 925423
คืนนี้หนาวจริงๆค่ะลุง ไปแล้วค่ะ..หนาว.มาอ่านกลอน ยิ่งหนาว..ไปกันใหญ่เลย..
18 ธันวาคม 2551 08:00 น. - comment id 925478
หนาวลมห่มผ้า หนาวฟ้าผิงไฟ หนาวหญิงอิงไหน รีบไปสู่ขอ อิอิ ระวังหนาวตายก่อนนะลุงแทน
18 ธันวาคม 2551 09:26 น. - comment id 925521
เดี๋ยวก็ไม่หนาวแล้วหล่ะคะ
18 ธันวาคม 2551 23:08 น. - comment id 925941
เห็นทีจะหนาวจริงๆ หนูน้อยต้องโยกแก้หนาวเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
