แม้นมิพ้น อาญา ที่ต้องทัณฑ์ ลงพระแสง ฟาดฟัน ให้ดับดิ้น โบยสันหลัง หนังขื่อ มือผูกตีน ใคร่จะสิ้น เพลา ในราตรี เรามิผิด อันใด ในรูปการณ์ ประหัตประหาร หัวเรา ในคราวนี้ ด้วยโลหิต ตกดิน ลาอินทรีย์ ดาบเดียวนี้ จักสนอง ด้วยผองกรรม จะมีเหตุ อาเพท ในภายหน้า นครา สิ้นหน่อ ผู้ครองค้ำ เอกบัลลังค์ สืบไป ไร้ผู้นำ เจ็ดทิวา มืดดำ ต้องคำเรา เรามิผิด ท่านมล้าง เราชอบ ใยต้องหมอบ กราบกราน อันใดเล่า โวหารนี้ สืบวจี เฉกชื่อเรา ศรีปราชญ์เจ้า คมขลัง ชังนคร
11 ธันวาคม 2551 21:36 น. - comment id 923268
เพิ่งอ่านการ์ตูนศรีปราชญ์มาไม่กี่วันนี้เองนะเนี้ย..... แต่งได้เยี่ยมเลยค่ะ
12 ธันวาคม 2551 01:43 น. - comment id 923306
ต้องใจ ต้องใจ
12 ธันวาคม 2551 05:52 น. - comment id 923316
แต่คำสาบของท่านก็ดีนะคะที่สาบให้เมืองนครศรีธรรมราชไร้เทียมทานในด้านกวีศิลป์ กวีเมืองนครฯล้วนแต่ยอดเยี่ยมไร้เทียมทานเช่นท่านอังคาร ท่านเสาร์ ล้วนไร้เทียมทาน ยังคุยกับลูกชายว่าทำไมไม่มาสาบกาฬสินธุ์ มั่งก็ไม่รู้เนาะ