เธอเหมือนสายน้ำ..ที่นำพาความเย็นฉ่ำ ที่ไม่อาจกอบกำ...ใส่ในมือไว้ เป็นอากาศ...ที่วิ่งเข้าออกในลมหายใจ ทำให้ฉันมีชีวิตต่อไป..แต่จับต้องไม่ได้เลย บางครั้งเธอเป็นความฝันที่แจ่มชัด...เหมือนจริง เป็นบางสิ่ง...ที่ความหมายไม่อาจเปิดเผย บางครั้ง...เธอเป็นเหมือนใครคนหนึ่งที่คุ้นเคย ที่เวลาไม่เคย...พาเธอให้ใกล้เข้ามา ถึงแม้...ระหว่างเรา...จะดูว่าว่างเปล่า แต่ในความว่างเปล่า...เธอคือสิ่งที่ฉันค้นหา เป็นสิ่งที่ไม่อาจแตะต้อง...ไม่อาจได้มา แต่เป็นสิ่งมีคุณค่า..ที่ไม่อาจปล่อยให้ห่างสายตา..ห่างหัวใจ
15 มีนาคม 2545 17:19 น. - comment id 40769
เพราะดีครับชอบจังเลย
15 มีนาคม 2545 19:01 น. - comment id 40795
ชอบสายน้ำสายลมและแสงแดด ยังไม่ได้รับเมล์ เวบสวยดี เมล์มาใหม่นะ นะ
15 มีนาคม 2545 19:07 น. - comment id 40798
*เป็นสิ่งที่ไม่อาจแตะต้อง...ไม่อาจได้มา แต่เป็นสิ่งที่มีคุณค่า ที่ไม่อาจปล่อยให้ห่างสายตา..ห่างใจ* ประทับใจประโยคนี้มากๆ เลยจ๊ะ
15 มีนาคม 2545 19:08 น. - comment id 40799
เพราะมากน่ะครับ.....เศร้า....เหมือนกัน...ถ้าเป็นแบบนี้ (แล้วก็รู้สึก อบอุ่นด้วยเวลาอ่าน....(o^-^o))
15 มีนาคม 2545 20:49 น. - comment id 40823
ชอบจังเลยเจทท์ เขียนได้เพราะมากเลย ว่างเปล่า...แต่ลึก ๆ กลับอุ่นใจจังกับหัวใจอย่างนี้
15 มีนาคม 2545 21:32 น. - comment id 40834
เจทท์ สิ่งที่มีค่า ของเรา หายไป ช่วยตามหาทีสิ
15 มีนาคม 2545 22:20 น. - comment id 40839
อืมเข้าใจและเข้าใจ รับรู้ในความรู้สึก
15 มีนาคม 2545 23:54 น. - comment id 40855
น้องเจทท์ เก่งวันเก่งคืน เขียนได้ดีขึ้นเรื่อยๆนะจ๊ะ ขอชม ขอบคุณ ที่คิดถึงอยู่เสมอ พี่ก็คิดถึงเจทท์ เช่นกันนะ
16 มีนาคม 2545 01:18 น. - comment id 40861
บางทีในความว่างเปล่า มันก็มีอะไรอยู่นะเออ... จิงๆ ไว้พี่เก๋ทำให้ดูจ้า....
16 มีนาคม 2545 17:12 น. - comment id 40964
ถูกเผงเลยค่ะ โดนใจ