ผู้คนมากมายยืนคอยรถ โรงเรียน ตลาดสดล้วนจุดหมาย เด็กเล็กหิ้วกระเป๋าไว้แนบกาย สัมภาระมากมายพะรุงพะรัง เมื่อรถจอดทันใดต้องรีบเร่ง รถสองแถวคันเก่งเป็นความหวัง หญิงชายต่างจับจองหาที่นั่ง คนขับสั่งนั่งชิดติดข้างใน เด็กน้อยยังไม่มีที่จะนั่ง ยืนเก้กังมองดูด้วยสงสัย จะให้หนูนั่งพื้นหรือโหนไป พี่ตัวใหญ่ช่วยยกหนูจับราวที
ปะการังสีฟ้า 6 ธ.ค. 2551 09:41 น. - ID 121080 
907
9
0
6 ธันวาคม 2551 11:32 น. - comment id 921643
น่าเศร้านะ
6 ธันวาคม 2551 11:52 น. - comment id 921646
บ้านผมแย่งกันขึ้นรถเพราะรถมีน้อย...น้ำใจไทยยังมีอยู่เสมอครับ...ลองดูตอนภัยพิบัติทางใต้หรืออากาศหนาวทางเหนืออีสานสิครับ...ก็ล้วยไทยช่วยไทย
6 ธันวาคม 2551 12:52 น. - comment id 921678
สวัสดี่ค่ะคุณวาสุกรี เห็นแล้วเศร้าจริงๆ ยังยืนนึกว่า นี่เมืองไทยจริงๆหรือ แต่วันนั้นน้องหนูคนนี้ได้นั่งรถคันนั้นไปเพราะคนขับพาไปนั่งข้างหน้า ............... ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย
6 ธันวาคม 2551 12:58 น. - comment id 921680
6 ธันวาคม 2551 15:50 น. - comment id 921723
แบมก็เคยเจอค่ะ กำลังจะเดินไปนั่ง ผู้ชายอายุก็ยังไม่มาก เดินมานั่งตัดหน้าเราเฉยเลยคะ..คนเขินนะแบมค่า..เสียม้าค่ะ
6 ธันวาคม 2551 16:09 น. - comment id 921730
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณปะการังสีฟ้า
กลอนไพเราะดีค่ะ
6 ธันวาคม 2551 19:00 น. - comment id 921765
6 ธันวาคม 2551 19:06 น. - comment id 921766
6 ธันวาคม 2551 21:34 น. - comment id 921800
สวัสดีค่ะ แวะมาเยี่ยมชมค่ะ อ่านแล้วเศร้าเหมือนกัน คนเราสมัยนี้ไร้นำใจกันเยอะ แต่คนที่มีน้ำใจก็ยังมีอีกเยอะเหมือนกันค่ะ
6 ธันวาคม 2551 21:49 น. - comment id 921807
ยิ่งนับวันน้ำใจยิ่งเหือดหด และเริ่มหมดจากใจไปแล้วหนอ มีเพียงใจที่มืดดำมาถักทอ หนูน้อยรอคันหลังที่นั่ง(คง)มี ผู้ใหญ่มีธุระจะต้องเร่ง น้องคนเก่งรอไปตามวิถี หนูน้อยรอระกำช้ำชีวี สุดท้ายที่น้ำตาไหลบ่าริน สงสารเด็กจังนะคะ ถ้าเป็นลูกเราจะว่าไงเนาะ
7 ธันวาคม 2551 08:55 น. - comment id 921836
7 ธันวาคม 2551 09:00 น. - comment id 921837
7 ธันวาคม 2551 22:19 น. - comment id 922011
โลกร้อนขึ้นครับ น้ำใจเลยระเหยระเหิดหนี กระมังครับ..เกี่ยวกันไหมเนี้ย..
7 ธันวาคม 2551 23:13 น. - comment id 922033
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
