...ลูกสัญญา....

แมวคราว

ดูเศร้าสร้อยน้อยใจในตาพ่อ
คล้ายตัดพ้อบางอย่างกลางลมหนาว
พ่อไม่เคยเอ่ยเอื้อนเหมือนทุกคราว
แต่เรื่องราวล้นแล้วผ่านแววตา
เดือนละครั้งเดือนละหนได้ยลลูก
ใจพันผูกทุกนาทีล้วนมีค่า
มาชั่วสองสามคืนชื่นชีวา
ก่อนลูกยาลาลับกลับนคร
แม้เพียงสองสามคืนพ่อชื่นจิต
อยู่ใกล้ชิดเห็นหน้าเหมือนคราก่อน
ทั้งป้อนข้าวป้อนยาห่วงอาทร
ยามลมอ่อนพาเดินพ่อเพลินใจ
เอาน้ำอุ่นแช่เท้าทุกเช้าตรู่
เฝ้าเช็ดถูล้างหน้าล้างตาให้
เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่อุ่นละมุนละไม
ถุงเท้าใส่หุ้มห่มกันลมเย็น
พ่อร้อนไหมหนาวไหมเฝ้าไต่ถาม
ดอกไม้งามปลูกไว้ให้พ่อเห็น
ถากถางหญ้างานประจำลูกทำเป็น
เอาพ่อนั่งรถเข็นชี้ชวนชม
นั่นกังหันหมุนติ้วปลิวลมหนาว
บางใบร้าวยุ่ยย้วยไม่สวยสม
ค่อยซื้อหามาใหม่ไว้เล่นลม
พ่อเคยชมมันด้วยว่าสวยดี
ดอกเฟื่องฟ้าหน้าบ้านบานแล้วพ่อ
งามลออหมดจดล้วนสดสี
ทั้งแสดส้มอมชมพูพ่อดูซี
และปีบน้อยต้นนี้แตกใบแล้ว
นั่นดูฝูงวัวควายกรายหน้าบ้าน
คนต้อนผ่านเสียงก้องร้องลำแจ้ว
เสียงกระดิ่งคอวัวดังทั่วแนว
เริ่มหนาวแล้วปีใหม่ใกล้เข้ามา
เมื่อตุลาปีนี้พี่ชายใหญ่
มีหลานน้อยคนใหม่ให้ปู่จ๋า
พ่อเตรียมตัวรับขวัญอุ้มหลานยา
จะหน้าตาเหมือนใครดูให้ดี
เข็นรถพ่อเข้าบ้านนั่งนานแล้ว
เสียงลมแว่วอื้ออึงมาถึงนี่
ทั้งหนาวลมหนาวฟ้าประดามี
อาหารดีอุ่นรอพ่อในครัว
ลูกป้อนข้าวป้อนน้ำทำหน้าที่
ลูกสะใภ้คนดีถี่ถ้วนทั่ว
ช่วยหยิบจับคุยจ้อเหมือนพ่อตัว
ลูกหัวใจระรัวด้วยปรีดา
รุ่งเช้าเก็บเสื้อผ้าร่ำลาพ่อ
ถึงครานับวันรออีกเดือนหน้า
อีกตั้งเกือบเดือนหนึ่งจึงจะมา
รักและห่วงบิดาแต่จำเป็น
กราบพ่อลงตรงไหล่หัวใจแป้ว
ต้องลาลับกลับแล้วไม่มาเห็น
บรรยากาศช่างเงียบยะเยียบเย็น
เกินจะเร้นใจร้าวเมื่อคราวลา
ให้อยู่ดีมีแฮงแข็งแรงหนอ
บุญลูกก่อคราใดให้รักษา
ลูกทั้งรักห่วงใยในบิดา
จำใจลาจากไกลไปอีกเดือน
อย่าเศร้าสร้อยน้อยใจไปเลยพ่อ
ลูกเองก็ต้องรอใช่ลอยเลื่อน
ไม่เคยลืมหรอกพ่อรออยู่เรือน
อีกหนึ่งเดือนพบกัน..ลูกสัญญา..
   รักและห่วงพ่อที่สุด...
      แมวคราว..
    3 ธันวาคม   2551