เสพศิลป์

ณ.คลองฉวาง

ในตอนบ่ายๆยามเมื่อเราเลิกงาน
มานั่งฝังเพลงผสานแสนสราญอุรา
มองไปที่กิ่งไม้เจ้ากระแตตัวน้อย
นกกางเขนนั้นคอยร้องแจ้วๆเจรจา
หยิบกระดาษและสีมาวาดภาพเอาไว้
หยุดโลกที่สดใสไว้ในงานแห่งศิลป์
ฮัมบทเพลงดีๆเพลงแห่งศิลปิน
โลกสดสวยแห่งศิลป์ สุขอื่นนั้นหรือจะมี
เจ้ากระแตกระโดดเปลี่ยนเกาะกิ้งไม้
ดูคล่องเคล่วว่องไวและน่ารักดี
กิ้งกาชูคอมองด้วยความสงสัย
กระรอกน้อยปีนป่ายต้นมะพร้าวหน้าบ้าน
นกนางแอ่นบินโฉบเล่นละอองฝน
ดูมันบินว่อนวนด้วยความสุขใจ
มองไปที่จอมปลวกแมงเม่าเสรี
ออกบินไปคืนนี้เพื่อจะไปเล่นไฟ
ดอกมะลินั้นหอมพร้อมส่งกลิ่นรวยริน
พุดซ้อน จำปา นั้นปลูกไว้หน้าบ้าน
ธรรมชาติคือศิลป์แต่งแต้มความงดงาม
โลกสรรสร้างนิยามตามแนวทางแห่งศิลป์
เราทุกคนนั้นมีหัวใจแห่งศิลปิน
บทกวีพื้นถิ่นหรือว่าภาพสี
หนังตะลุงโนราห์หรือว่าหมอลำ
เพลงโคราชก็ตามล้วนแต่งานศิลป์
ลิเกลำตัดเพลงเรือลูกทุ่งท้องถิ่น
เพลงสากลหรือว่าเพลงเพื่อชีวิต
จิตกรรมฝาผนังในวัดวาอาราม
นั้นทั้งหมดก็ตามแหละคืองานศิลป์
ประติมากรรมสวยๆลองได้ยลยิน
ในทั่วทุกพื้นถิ่น ศิลปินมากมี
   อย่าลืมเลือนจางหายหัวใจแห่งศิลป์
นั้นขัดเกลาจิตใจให้ออนโยนลงได้
เสพศิลปะดีไม่มีพิษภัย
ช่วยบมเพาะหัวใจให้มองโลกในแง่ดี
ความงดงามหลากหลายในงานศิลปะ
ถามเธอหน่อยเถอะนะว่าเคยเสพกันไหม
มุมมองโลกดีๆในโลกนี้มีมากมาย
เปิดหัวใจเข้าไปในโลกแห่งศิลป์
เธอจะพบความงามหลากหลายมากมี
ทั้งคำกลอน กวี ดนตรีลายเส้น
ทุกสิ่งนั้นงดงามในโลกแห่งศิลป์
ปลุกวิญญานศิลปินในตัวเธอนั้นที่มี
				
comments powered by Disqus
  • กิตติกานต์

    2 ธันวาคม 2551 21:57 น. - comment id 920693

    ใช่เลยค่ะ...ศิลปะช่วยกล่อมเกลาจิตใจของมนุษย์....โดยเฉพาะกวีศิลป์..
               .....29.gif29.gif.....
  • ลมแปรแขมร์เลอ

    3 ธันวาคม 2551 08:39 น. - comment id 920749

    แหม.......อารมณ์สุนทรีย์จริงนะครับ
    มองอะไรเป็นศิลปะไปหมด....อิจฉาๆ
  • สายลมเดือนตุลา

    3 ธันวาคม 2551 11:37 น. - comment id 920811

    ธรรมชาติสร้างศิลป์อันงามงด
    ดินสอจดความงามเป็นกวีศิลป์
    แบ่งพ้องเพื่อนนักเลงกลอนได้ยลยิน
    เพิ่มงานศิลป์ด้วยจินตนาการ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน