ความตายที่เคยเห็น

ณ.คลองฉวาง

หลายคนล้มลงทรุดกาย
นอนตายสิ้นลมหายใจ
ภาพการละทิ้งร่างไป
เห็นได้เหมือนความคุ้นเคย
   ช่วงชิงแก่งแย่งแข่งขัน
ไล่ฆ่าไล่ฟันจนสูญสิ้น
เกลื่อนกลาดไปทั่วแผ่นดิน
ทรนินเต็มด้วยกลิ่นความตาย
   ระรินหอมกลิ่นดอกโศก
ดั่งโลกใกล้สิ้นสลาย
ผู้คนต่างพาล้มตาย
เห็นได้ทั่วทั้งแผ่นดิน
    ระเนระนาดกลาดเกลื่อน
ลืมเลือนไมตรีที่มีให้
เพียงตนไม่คิดถึงใคร
ภาพของความตายจึงคุ้นเคย				
comments powered by Disqus
  • กิตติเวทย์

    29 พฤศจิกายน 2551 12:29 น. - comment id 919172

    อันความตายนี่นี้    ธรรมดา
    ต่างที่วันเวลา         เท่านั้น
    อีกอันหนึ่งนั้นนา    ตายชั่ว  ดีนา
    อายุยืนหรือสั้น       ค่าน้อย เต็มที
  • นรศิริ

    29 พฤศจิกายน 2551 19:16 น. - comment id 919249

    สลดใจนะคะแต่จะทำไงได้เล่า  สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน