ตั้งใจเขียนกลอนอำให้ขำขัน ถ้อยจำนรรจ์บางคำส่อส่ำส่อน พบเห็นเพื่อนท้วงติงยิ่งอาวรณ์ เสียงสะท้อนกล่าวหาคน บ้ากาม หวังสำเร็จความใคร่กับใครเขา จะมองเราอย่างไรก็ไม่ห้าม อาจถ้อยคำทำพิษแปลผิดความ แตกนิยามความหมายหลายประเด็น คนหนึ่งอ่านหัวร่อจนงอหงาย คนหนึ่งอ่านกลับกลายเลวร้ายเห็น อีกคนรู้ แก่น-เปลือก ยิ้มเยือกเย็น จึงแตกฉานซ่านเซ็นเห็นต่างกัน คำติเตือนมอบให้จากใจมิตร ยามพลั้งผิดขออภัยจากใจฉัน มิกล่าวโทษโกรธขึ้งด้วยดึงดัน สานสัมพันธ์บ้านกลอนสุนทรกานท์ มีมิ่งมิตรคือผู้ดูแลระบบ น่าเคารพเจรจาเพื่อประสาน โดยมิต้องซักไซ้หรือไหว้วาน ทั้งที่งานมากมายหมายช่วยเคลียร์ มิอาจกล่าวคำใดไปกว่านี้ เกิดหลายปีเพื่อนเอ๋ยมิเคยเสีย เรื่องลามกจกเปรตสาเหตุเพลีย มีกับเมียในที่ลับยามหลับนอน มิเคยคิดเลวทรามท่ามกลางแจ้ง อวดแสดงพิเรนทร์เรื่องเร่าร้อน สติยังครบครันมิสั่นคลอน หากบทกลอนมิขำ...ขออภัย
21 พฤศจิกายน 2551 21:29 น. - comment id 916358
โอ๋ โอ๋ โอ๋ กลอนออกน่ารักสนุกสนานดี อ่านแล้วขำกลิ้งไปกลิ้งมาหลายตลบ ไม่เคยคิดอะไรอื่นนอกจากขำขำ มาให้กำลังใจลุงที่น่ารักอารมณ์ดีที่สุดค่ะ
21 พฤศจิกายน 2551 21:42 น. - comment id 916363
มาให้กำลังใจปู่จ้า ไปหาแรงบันดาลใจ ทำผลงานกันดีกว่า นะปู่นะ
21 พฤศจิกายน 2551 21:43 น. - comment id 916364
สัปดนวันละนิดจิตแจ่มใส ดีกว่าเลวจัญไรจิตใคร่ผลาญ โลกระอุอ่วมระอาสถานการณ์ ผ่อนเหตุบ้านการเมืองเรื่องร้อนรน อ่านบทอัศจรรย์พันลึกแล้วนึกขำ เพราะเคยอำเยี่ยงสหายก็หลายหน กุ้งก้ามกรามตามนิสัยไร้เล่ห์กล เพียงสัปดนวันละนิดอย่าคิดไกล คนตลกโปกฮา...ปัญญาดี หาวิธีสร้างพจน์เพื่อสดใส ภาพมุสิกเขามองแล้วข้องใจ เขียนสื่อนัยหวาดเสียวลดเลี้ยวทาง จินตนาการกว้างไกลไม่รู้จบ หากเคารพด้วยใจโดยไม่ขวาง ภาพมุสิกอาจสื่อนัยหลายร้อยปาง ยกตัวอย่างสิ่งพลั้งเรายังเคย เช่น "เบื้องลึกเบื้องหลัง" แต่ครั้งก่อน มีคนค่อนกระทบใครให้เปิดเผย แท้เป็นบทเรียนรู้ครูกลอนเปรย เราตกเป็นจำเลยสุดเอ่ยคำ ถึงรอบด้านพาลเกลียดและโกรธขึ้ง เว้นผู้หนึ่งเชื่อใจไม่เหยียบย่ำ ย่อมล้นเหลือเพื่อหัวใจไม่ระกำ เราพร้อมทำเพื่อเพื่อนใช่เลื่อนลอย .. คิดมาก หัวล้าน !! .. คิดมาก อ้วนลงพุง !! ไม่รู้ด้วยนะ ..
21 พฤศจิกายน 2551 21:44 น. - comment id 916365
สวัสดีดีค่ะคณกุ้งฯ ถ้าเราทำไปโดยไม่มีเจตนาให้เป้นเช่นนั้น คุณก็สบายใจเถิดเจ้าค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ หลับฝันดีนะคะ แบมจะรออ่านกลอนบทต่อไปของคุณคะ
21 พฤศจิกายน 2551 22:09 น. - comment id 916382
อิอิ ไม่ทันแระ ทั้งลงพุงหัวล้านเหม่ง เลยลุงกุ้งอ่ะ คุงอิม
21 พฤศจิกายน 2551 22:12 น. - comment id 916386
คิดมากไม่ดีนะ เดี๋ยวฉี่เหลือง ขออภัยนะที่มาตอบล่าช้า อันดับที่ 5 ขอเป็นกำลังใจให้ปู่กู้อีจู้ต่อไปค่ะ
21 พฤศจิกายน 2551 22:13 น. - comment id 916387
ต๊าย ยัยยาพารา มาตัดหน้าข้อย
21 พฤศจิกายน 2551 22:34 น. - comment id 916396
ขออภัยไม่มีให้เพราะไม่โกรธ แถมยังโปรด..โอว์หนูเสียวเกี่ยวต่อมหัว เพื่อนที่ห้องอ่านกันทั้งครอบครัว หัวเราะรัวท้องแข็งแม่งแต่งดี.....(วุ้ย) อ่านบทกลอนอักษรศิลป์จินต์แจ่มใส อ่านอย่างไรได้ความตามวิถี บางคนชอบบางคนว่าไม่ดี เราชอบนี้เขาชอบนั้นมันคละกัน อันนินทากาเลเหมือนเทน้ำ...นายเอย... ชอบก็อ่าน...ไม่ชอบก็อย่าอ่าน...จบ
21 พฤศจิกายน 2551 22:46 น. - comment id 916405
คห 7 เรื่องตัดหน้านี้ถนัดนัก แต่เรื่องตัดรักยังม่ายเปง
21 พฤศจิกายน 2551 23:03 น. - comment id 916416
มิตรภาพใมตรีจิตในบ้านกลอนมั่นคง ไม่น่าเป็นห่วงเรื่องที่ผ่านมาขอให้ผ่านไป พรุ่งนี้พระอาทิตย์ก็ขึ้นทางทิศตะวันออกเช่นเดิม
21 พฤศจิกายน 2551 23:34 น. - comment id 916437
21 พฤศจิกายน 2551 23:40 น. - comment id 916442
เข้าใจ แล้วครับ...
22 พฤศจิกายน 2551 08:11 น. - comment id 916475
ขออภัยได้เลย ให้อภัยเจ้าค่ะ อิอิ
22 พฤศจิกายน 2551 09:20 น. - comment id 916488
อ่านแล้วขำๆค่ะ ออกจะชอบใจนะ อยากเขียนเป็นมั่งแต่ไร้ฝีมือ ขออ่าน และมีให้อ่านก็พอ อิอิ
22 พฤศจิกายน 2551 09:31 น. - comment id 916494
แมลงวันก็ว่าฉันนั้นมันดี พวกแมลงหวี่ก็บอกพี่ฉันดีกว่า ต่างก็ตอมหอมขี้มีชีวา และด่าว่าคนติไว้ใส่ไฟฟืน รสนิยมเดียวกันย่อมเกลียวกลม ไร้ยางอายยังมีถมให้ข่มขืน เขาแอบใช้ภาษาลับกลับฮาครืน ให้ชายหื่นสำเร็จใคร่ไม่อายกัน
22 พฤศจิกายน 2551 09:53 น. - comment id 916504
ให้อภัยล่ะ ..... จาคิดมากทำมายยยย นี่แหละโลกเรา....
22 พฤศจิกายน 2551 10:40 น. - comment id 916527
เมื่อวันก่อนร่วมงานอ่านแบบไหน นักเขียนไทยจัดขึ้นชื่นสดสวย อ่านแบบไหนในวันนี้ที่งงงวย งานไหนห่วยไหนดีวิธีใด เขาว่ามาก็น่าคิดจิตตรองตรึก ที่เรานึกว่าเท่ดูเก๋ไก๋ แต่อีกคนอ่านแล้วว่าจัญไร แล้วทำไงกันหนอขอบอกที อีกงานหนึ่งถูกว่าช่างบ้าแท้ ฉันไม่แส่คลอเคลียร์เสียศักดิ์ศรี แต่อีกกลุ่มเขากลับมองปองคลุกคลี โอ้ละว้าที่นี้จะทำไง ในงานขายหนังสือที่ลือล้น จะเห็นคนไปซื้อหนังสือขาย พวกธรรมะก็ไปค่ายบ่มใจ พวกสดใสก็ไปฝั่งใครมัน งานบางอย่างผู้ใหญ่ท่านอ่านไม่ได้ ภาษาไทยวิบัติสิ้นโอ้จินต์ฉัน เทอร์แอ๊บแบ้วแอ๊บบ๊องสาระพัน แต่เด็กอ่านเริงร่าภาษาวัย จึงไม่มีงานห่วยหรอกจะบอกให้ เราชอบใจก็อ่านสานสดใส อีกคนชอบก็อ่านของเขาไป แค่อ่านไว้ให้รู้คู่ชีวัน จึงควรอ่านให้หลากมากเข้าไว้ เล่มไหนไหนอ่านให้หมดกฎของฉัน จะธรรมะชั้นสูงอ่านเหมือนกัน หรือหนังสือคนวัยมันฉันก็ดู .....คริคริ...อ่านทะลุ.... .......แต่จะเขียน..ไม่เขียน... ...........ระวัง...ไว้....เดี๋ยวงานเข้า.. ชูก้ามหน่อย...กำลังใจเหลือล้น..เอาน่า.. เมื่อวานไม่กลับมาหรอก...
22 พฤศจิกายน 2551 11:16 น. - comment id 916534
ให้อภัยค่ะ
22 พฤศจิกายน 2551 12:35 น. - comment id 916559
อักษร วจีพา ว่าสำส่อน เรื่องบทกลอน ใยมาคิด ว่าผิดได้ ถ้าศึกษา บทประพันธ์ อันอำไพ ยังชักใย เรื่องโลกีย์ นี้แต่บรรพ์ หากคนอ่าน ใจวิจิตร ไม่ผิดหรอก ใช่ย้ำตอก ว่าสกปรก อกไหวหวั่น ถ้าทำใจ ให้เป็นกลาง วาชีวัน เป็นสามัญ จะเกษม สุขเปรมปรีดิ์ อันละคร เรื่องน้ำเน่า เฝ้าดูได้ ไม่มีใคร มาขัดแย้ง แกล้งวิถี มีทั้งเรื่อง แย่งสมบัติ ขัดสามี ในทีวี ยังให้เห็น เช่นทุกวัน เรื่องที่ท่าน ขออภัย ใช่ใหญ่หรอก เป็นเรื่องออก ในแนวเป็น เช่นขบขัน ดีเสียกว่า ละครเน่า หลายหมื่นพัน ตัวผมนั้น จึงเรียนมา เพื่อชี้แจง
22 พฤศจิกายน 2551 16:09 น. - comment id 916631
ไปอ่านมาแล้วละคุณกุ้ง.... ไม่มีอะไรต้องคิดมากนี่นา....แต่ว่าแหละไม่ว่าอะไรยุคนี้ก็หมิ่นเหม่ต่อความคิดของคนอยู่แล้ว....เหอะน่า...คุณกุ้งใจกว้างอยู่แล้ว...
22 พฤศจิกายน 2551 17:19 น. - comment id 916668
เรื่องอะไรกันเนี่ย !!! ลุงกุ้ง เดี๋ยวไปติดตามข่าวเองก็ได้ค่ะ เรื่องกลอนนี่นะ ไม่มีใครรู้ดีไปกว่า เจ้าของกลอนหรอกค่ะ ว่าคนแต่ง ต้องการสื่ออะไร สื่อเรื่องอะไร เพราะฉะนั้น ถ้าใครสงสัย เมลไปหา เจ้าของกลอนถามกันเลย บางครั้ง ในนี้อาจจะไม่รู้ลึกซื้งพอ หรืออาจ จะเข้าใจกันผิดได้ นี่ว่ากันไปตาม ประสบการณ์ไม่ได้เข้าข้างใคร เพราะยังไม่ทราบว่าเรื่องอะไรกันเลย
22 พฤศจิกายน 2551 20:23 น. - comment id 916740
หนึ่งบทกลอนตอนนี้ที่กระหึ่ม หนึ่งอึมครึมวิจารณ์เหมือนพาลใส่ เราผู้สอดดอดเสือกเลือกขออภัย เขาไม่ให้...หนำซ้ำกระหน่ำเติม เราขออภัย...ไม่ให้เราไม่ว่า เมื่อจินตนาต่างกระแสตั้งแต่เริ่ม ทุกหยามหยันเย้ยเยาะเพราะคิดเดิม รังเกียจเพิ่มหรือใครกวนใจกัน แมลงวันแมลงหวี่ที่บ้านกลอน ขี้หนึ่งก้อนผลัดภิรมย์ชื่นชมนั่น เป็นแมลงวันแมลงหวี่ที่เพาะพันธุ์ อาศัยขี้ก้อนนั้นกามบรรเลง ?? กุ้งก้ามกรามกลายเป็นกุ้งบ้ากาม ไยนิยามคำคมคล้ายข่มเหง ฤๅ สมควรชวนชี้ ... นี่นักเลง พลอยให้เซ็งบรรยากาศประหลาดคน ใครอ่านกลอนแล้วคลั่งจนหลั่งกาม ใครอ่านกลอนแล้วห่ามหวังกามผล ใครอ่านกลอนแล้วเสียวเที่ยวซุกซน คงวิกลสติแตกผิดแผกใคร กุ้งก้ามกรามตามที่คดีแดง แค่คิดแผลงมุกตลกเผลอตกใส่ อย่ากล่าวหาด่าเหมาเขาจัญไร หากหัวใจปราศสดับอย่าทับถม เป็นแมลงวันแมลงหวี่ย่อมดีกว่า เป็นยักษาเคี้ยวเนื้อเพื่อสู่สม เราพร้อมเป็นใดใดโดยไม่ตรม หากเหมาะสมทั้งสิ้น... เรายินดี :) ยังยิ้มให้อยู่นะ คำฟองคนดี
22 พฤศจิกายน 2551 20:31 น. - comment id 916745
.........ดอกไม้ให้พี่กุ้งคะ อย่าคิดมากนะคะ เรา ผู้เขียนเอง รู้เจตนาของเราดีค่ะพี่ เรารู้ว่า เราเจตนาดีหรือไม่อย่างไร เพียงแค่เราคิดดี ทำดี แต่คนอ่านอาจตีความไปอีกอย่าง ก็ต้องชี้แจงกันล่ะคะ ....ฉางน้อยไม่ได้คิดอะไรด้วยซ้ำไปคะ ตอนที่เขียนเรื่องของหนู(นา) มีพี่คนหนึ่งมาทักท้วงว่า เฮ้ย ..น่าเกลียดไปไห เฮ้ย มันจะดีเหรอ ฉางน้อยเลยบอกพี่เค้าไปว่า อย่าคิดมาก ฉางน้อยเขียนแค่สนุกๆ แค่ขำๆ ฉางน้อยคิดเพียงว่า เจตนาของฉางน้อยเพื่อความสนุก ขำๆ เฮฮา ฉะนั้น... พี่กุ้ง เลิกคิดมากได้แล้วคะ ไปๆๆ ไปกินผัดไทไชยากันดีกว่าค่ะพี่ ไหนพี่ว่าอร่อยไม่ใช่เหรอคะ ไปๆๆๆๆ.... หวังว่า เพื่อนๆคงเข้าใจฉางน้อยกันด้วย อิอิ
22 พฤศจิกายน 2551 21:47 น. - comment id 916777
จะจริงจังเกินไปหรือไม่นั่น แค่กลอนขันห้าบททำหมดมู้ด อารมณ์ค้างหรือว่าอารมณ์บูด จึงกระฉูดอารมณ์เข้าถมทับ ขออภัยอีกครั้งก็ยังไหว โทษฐานใดก็พร้อมยอมสดับ หากสังคมส่วนใหญ่ไม่ยอมรับ พร้อมให้จับประหารประจานตน หากเขียนกลอนสนองกามตามที่แจ้ง คงหมดแรงเสียเวลากว่ารู้ผล จะได้กลอนสักบทต้องอดทน ใช่อับจนหนทางหรือร้างคู่ จะเปรียบเป็นอะไรก็ไม่ว่า เจตนาอะไรใจเรารู้ จะมิขึ้งอะไรยิ้มให้ดู ผิดเป็นครูเราพร้อมยอมจดจำ หากยังมิสะใจจะให้ด่า หรือตีตราบ้ากามตามเหยียบย่ำ หากว่างงานหรือไร้สิ่งใดทำ เชิญกระหน่ำเลยคุณมิขุ่นเคือง ขอเพียงอย่าเลอะเลือนหมิ่นเพื่อนเรา เพราะเธอ เขา ฉลาดแลปราดเปรื่อง รสนิยมเดียวกันหมั่นประเทือง- ปัญญาเรื่องกลอนกาพย์ดั่งทราบกัน ในเมื่อยังไม่ยอมให้อภัย ก็ ขออภัยอีกครั้งแล้วกันครับ พร้อมรอยยิ้มหวานๆครับ และต้องขอบคุณทุกๆคอมเม้นท์ที่เป็นแรงใจให้ โลกสดใสด้วยรอยยิ้มครับ
22 พฤศจิกายน 2551 22:13 น. - comment id 916782
กลิ่นอุนจิโบกโบยโชยในบ้าน แสนสำราญหัวใจหอมใดหนอ จำต้องบินเข้าใกล้ไปเคลียคลอ คลุกตัวล้อเล่นให้ใจเบิกบาน ชื่นชมขี้เพลิดเพลินจึงเชิญชวน เหล่าแมลงม้วนปีกกางช่างสนุกสนาน เป็นแมลงปราศทุกข์สุขสำราญ ไม่ฟุ้งซ่านเพ้อพร่ำเหมือนคำฟอง ละเลงรื่นชื่นชมดมกองขี้ สุขเยี่ยงนี้ยามใดได้เกี่ยวข้อง เป็นแมลงวันแมลงหวี่ที่ปรองดอง ดีกว่าต้องเป็นคนคับแคบใจ คนเขาขอลุโทษยังโกรธขึ้ง เที่ยวไล่ทึ้งเหมาด่าระอาไหม หากว่าเห็นเป็นขี้เซ้าซี้ไย เชิญออกไปดีกว่าคิดด่ากัน
22 พฤศจิกายน 2551 22:13 น. - comment id 916783
เห็นตาแดงแรงเหลือเมื่อบินผ่าน ช่างรำคาญจริงหนอส่อแววเห็น มันร้อนผ่าวราวรุมสุมประเด็น จะฆ่าเข็ญกันซ้ำช้ำให้ตาย มันก็ทางของใครใครถนัด เขาก็งัดมาเล่นเป็นจุดขาย มันก็เรื่องชวนฮาพาสบาย มิทำร้ายใครเลยที่เอยคำ หากคิดเห็นว่าเกินเมินรับได้ นั้นคือใจครุ่นคิดจิตถลำ นึกทุกท่อนร้อนตัวมัวอยากทำ จึงดื่มด่ำลิ้มรสทั้งบทกลอน มิมีใครโง่งมจมความคิด ไม่สะกิดหัวใจให้หลอกหลอน ไม่ได้ทำหัวใจให้บันทอน มันแค่กลอนขำขันเท่านั้นเอง เป็นแมงวีก็ดีไปอีกแบบ มิใจแคบมองใครไม่ข่มเหง หากผิดพลังก็อภัยใช่นักเลง คนกันเองพี่น้องพวกพ้องกัน (อันนี้ให้ลุงกุ้ง) อย่าไปถือคนพาลที่รานเร้า อย่าถือเขาเร่าร้อนตอนหุนหัน อารมณ์ค้างหงุดหงิดยังติดพัน จึงหาเรื่องแกล้งกันเท่านั้นเอง.... ไม่ค่อยสบายแต่มาเป็นกำลังใจให้นะคะ
22 พฤศจิกายน 2551 22:22 น. - comment id 916786
จริงๆ แล้ว ความสัปดี้สีปดน มันมีสอดแทรกอยู่ในงานศิลปะอยู่เสมอ ทั้งงานวาด งานปั้น งานกวีต่างๆ ตั้งแต่อดีตมาจนถึงปัจจุบัน บางครั้งมันน่าอึดอัดใจอยู่มากสำหรับการเสพงานศิลปะที่มีลักษณะส่อไปในทางเพศ ถ้าผู้เสพเองมีรสนิยมในแบบเดียวกับผู้สร้างงานเองคงจะไม่มีปัญหาอะไร แต่หากผู้เสพไม่ได้มีรสนิยามไปในแนวทางเดียวกับผู้สร้างย่อมเกิดปัญหาตามที่เกิดนี่แหละ ความคิดเห็นส่วนตัวของข้าพเจ้าก็ยังเห็นว่าไม่สมควรอยู่เหมือนกันที่จะเขียนกลอนในแนวแบบนี้บนเว็ป (สถานที่ชุมชน) แห่งนี้ เพราะความรู้สึกของผู้คนส่วนใหญ่จะมองเว็ปนี้ทางแง่ดีงาม สวยงาม มากกว่าในแง่ศิลปะเชิงตัณหาราคะ หากงานชิ้นนี้ไปอยู่ในอีกเว็ปหนึ่ง (สถานที่ชุมชนผู้มีรสนิยม นิยมทางเพศ) อาจจะมีแต่คำชม หาคำติหนิใดๆ จากผู้ร่วมชุมชนแห่งนั้นไมได้เลย กรณีนี้อาจเลยเถิดไปถึงความไม่ไว้เนื้อเชื่อใจกันเลยก็ได้
22 พฤศจิกายน 2551 22:38 น. - comment id 916799
หากความคิดเห็นของข้าพเจ้าไม่ถูกใจผู้มาอ่านพบ ก็ต้องขออภัยจริงๆ ก็เพียงแต่อยากจะบอกเล่าตามความรู้สึกที่มีอยู่ในใจจริงๆ การเขียนกลอนนั้นต้องใช้จินตนาการผสมกับความรู้ความคิดและความรู้สึกของผู้เขียนผสมผสานเข้าด้วยกัน มันจึงเป็นเหตุผลสำคัญที่ทำให้ผู้อ่านรู้สึกไม่ดี รวมถึงผู้ที่เพิ่งเข้ามาที่แห่งนี้เป็นครั้งแรกด้วยความรู้สึกที่ยังไม่ไว้เนื้อเชื่อใจเป็นทุนเดิมอยู่ (การจะไว้เนื้อเชื่อใจกันได้ต้องอาศัยเวลาระยะหนึ่งพอสมควร) ด้วยความปรารถนาดี
22 พฤศจิกายน 2551 22:59 น. - comment id 916812
โอ้แมงหวี่แมงวันร่วมหรรษา อยู่พร้อมหน้าปาร์ตี้มีสีสัน ร่วมสรวญเสเฮฮาสารพัน แมงอุนจิอย่างฉันร่วมปันใจ จึงหอบขี้มากมายหมายมาแบ่ง ไม่ต้องแย่งกันดอกจะบอกให้ มีพอห่อกลับบ้านบานตะไท หากชอบขี้แบบไหนใครบอกมา จะขี้แห้งขี้เปียกหรือขี้ป่น จะขี้คนขี้สัตว์จัดให้หนา จะขี้ทองก็มีนะพี่ยา ขี้เจ้าข้า ขี้สด หอมหมดเลย หากเกลียดขี้ ยี๊ยี๊ ทำหนีหน้า ก็อย่ามาเข้าใกล้ซิคุณเอ๋ย ดงแมงหวี่แมงวันนั่นชื่นเชย อยากกอดเกยกองขี้นี้สุขจัง แมงอุนจิเล่ มาแว๊วววว คนอ่านดีดี เป็นเค้าก็อ่านอย่างมีศิลปะ คนอ่านแบบขยะขยะก็เหมาซะเพราะในใจคิดไม่ดี คนอ่านดีดี เค้าก็อ่านอย่างมีวิจารณญาณ คนอ่านแบบพาลพาลก็มักจะหว่านว่างานมันไม่ดี คนอ่านดีดี เค้าก็อ่านแล้วไม่ได้คิดร่วมไป คนอ่านแบบ......ก็อ่านแล้วเข้าใจในทางไม่ดี คนอ่านดีดี อ่านไปก็ไม่ได้ติดใจในหัว แต่หากว่าคนอ่านร้อนตัว ก็ไม่รู้จะว่างาย 555 สงสัยว่างานนี้แมงอุนจิ จี๊แหง๋แก๋ เหล่าเพื่อนแมลงวันแมลงหวี่เจ้าเอย อย่าลืมหาหยูก หายา มาป้อนข้าด้วยเด้อ
22 พฤศจิกายน 2551 23:04 น. - comment id 916813
ก็คุณลองเปิดใจหน่อย อย่ามองโลกเพียงมุมเดียว โลกของการจินตนาการ เป็นโลกส่วนตัวของคุณ แต่อย่าเหมาว่าบุคคลอื่นเขาจะต้อง จินตนาการเหมือนกับคุณ ที่แห่งนี้มีมิตรที่พร้อมจะต้อนรับมิตรเสมอ เปิดใจอีกหน่อย มองในมุมที่ต่าง เพราะการที่คำตอบออกมาไม่เหมือนกัน ไม่ได้แปลว่าสิ่งนั้นผิด โดยเฉพาะคนที่เขามาขออภัย เมืองพุทธมิใช่หรือที่สอนให้รู้จักอภัย ใยคุณมาซ้ำเติมและว่าบุคคลอื่นๆอีก การอ่านบทกวีจะต้องใช้ ความไว้เนื้อเชื่อใจมากมายใดหรือ อ่านในงานศิลป์อักษร จินตนาการตามใจอ่าน เปิดใจอีกนิดนะคะ ที่นี่ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณคิดหรอก มีเพื่อนมากมายหากคุณเปิดใจสักหน่อย บางเจตนาอาจไม่เป็นดั่งที่เจตนาก็ได้นะคะ ลองดูค่ะ
22 พฤศจิกายน 2551 23:13 น. - comment id 916816
คุณยาแก้ปวด ขำขำขำขำขำและขำขำ เอ๊ะ!เราทำอะไรให้ขำขัน หรือขันเป็นอะไรเพราะใครทำ เราจึงขำจนขันหวาดหวั่นใจ โลกสวยด้วยรอยยิ้มจ้า คุณนิลวรรณ จะหาแรงบันดาลใจที่ไหนนะ เราถึงจะมีแรงใจเช่นใครเขา ห้าพันหกคูณสองใช่ย่องเบา มันยั่วเย้าหัวใจแต่...ไม่ทำ ยังไม่รู้ตัวเองเหมือนกันว่า ไม่ทำ หรือ ไม่รู้จะทำอะไร หรือ ไม่มีอะไรทำ เลยยังไม่ทำผลงาน อิอิ รับล่วงหน้าไปก่อนนะแล้วจะตามไป อัลมิตรา สัปดนวันละนิดทำพิษแล้ว คงไม่แคล้วแก้ข่าวเรื่องฉาวโฉ่ เรื่องสำเร็จความใคร่นั้นใหญ่โต หากได้โชว์ที่นี่คงดีแท้ ก็เราใคร่เก่งกลอนอักษรศิลป์ บรรจงจินตนาการงานเผยแพร่ เพื่อขบขันให้หนวกหูผู้ดูแล(ระบบ) จนนอนแผ่แก้ต่างให้อย่างมิตร คนตลกโปกฮา...ปัญญานิ่ม เขียนกลอนยิ้มบกพร่องคนข้องจิต มือไม่ถึงหรือไร้ในความคิด จึงพลั้งผิดรับโทษเขาโจษจัน จินตนาการอย่างไรให้ดูเซ็กส์ เกรดสามเอ็กซ์ใช่อำให้ขำขัน สาวสาวเห็นเผ่นหนีสุดชีวัน เพราะหนูมันทำเสียวให้เปลี่ยวใจ ป่าว คิดมากจ้า กลัวหัวล้วนพุงป่อง แบบไอ้เท่ง คุณแก้วประภัสสร ขอบคุณกำลังใจมอบให้เพื่อน มิแชเชือนในข้อครหา ผลก่อเกิดด้วยเหตุแลเจตนา ด้วยปัญญาไตร่ตรองมองหลากมุม โลกสดใสด้วยรอยยิ้มครับ คุณยาแก้ปวดอีกรอบ ใครบอกล่ะ ทันพอดีต่างหาก นางเอกถือแก้วน้ำส้มมาช่วยทันเวลาน่ะ คุณเฌอมาลย์ วันก่อนไปตรวจฉี่มาในใบแจ้งผลบอกว่าสีเหลืองหมอดูแล้วบอกว่าปกติดี แสดงว่าฉี่เหลืองปกติหรือเปล่านะ จะได้กู้อีจู้ต่อ แต่ว่าอีจู้นี่คิดดอกโหดจัง เฌอมาลย์อีกรอบ รถโดนชน กลับมาบ้านกลอนโดนตัดหน้าซะอีก ต้องไปรดน้ำมนต์แล้วล่ะ กิตติเวทย์ ขอบคุณกลอนแรงใจจากวัยรุ่น ลดความฉุนลงได้ใจสุขสันต์ ได้โปรดเถิดหันหน้ามายิ้มกัน เพื่อสร้างสรรค์งานกลอนเพื่อผ่อนคลาย คุณยาแก้ปวดรอบสาม ตัดหน้าถนัดนัก ตัดรักยังไม่เป็น ตัดเหล้าทั้งเช้าเย็น ตัดยากเข็ญกว่าตัดรัก ประมาณนี้ป่าวนะ วิทย์ศิริ รับทราบครับผม ขอบคุณสำหรับแรงใจครับ พิมญดา ยิ้มแล้วง่วงเลยหรือ กิ่งโศก เข้าใจกัน ก็ยิ้มให้กันได้อย่างเปิดเผยน่ะครับ คุณกันนา ขอบคุณครับ แจ้นเอง ขอบคุณที่ขำครับ หมั่นจินตนาการบ่อยๆเดี๋ยวก็เก่งเองแหละครับ เริ่มจากอ่านแล้วเริ่มลงมือเองเดี๋ยวก็คล่องเองครับ คุณคำฟอง ขอบคุณที่แวะมาอีกครั้งครับ โลกสวยด้วยรอยยิ้มครับ ลิลลี่สีขาว รับทราบครับ ขอบคุณสำหรับแรงใจครับ กิตติเวทย์ ใช่ครับทุกแบบทุกแนวล้วนแต่มีดีในตัวครับ อยู่ที่เรามองเห็นสิ่งที่ดีที่แฝงอยู่หรือไม่และจะเลือกเก็บเกี่ยวอะไรไปน่ะครับ ขอบคุณในแรงใจที่ให้มาครับ คุณเพียงพลิ้ว ขอบคุณที่อภัย และแรงใจที่มีเสมอมาครับ คุณคนบนเกาะ ขอบคุณครับ สำหรับกลอนและแรงใจ เห็นด้วยกับกลอนทุกประการครับ นมัสการท่านมหาขนบ ครับในยุคบ้านเมืองเร่ารน ใจคนอาจร้อนรน ส่งผลถึงความนึกคิดได้น่ะครับ คุณช่ออักษราลี ไม่มีอะไรครับ เรื่องเล็กๆน้อยๆเกี่ยวกับจินตนาการไม่ตรงกันครับ ไม่ใช่ศรศิลป์ไม่กินกันครับ เดี๋ยวก็เข้าใจกันครับ คุณอัลมิตราอีกรอบ รบกวนผู้ดูแลระบบมากไปป่าวเนี่ย แต่อุตส่าห์ได้รับตำแหน่งนี้แล้วนี่นา เลยหาเรื่องให้ทำเสียหน่อย ขอบคุณและนับถือเสมอมาครับ คุณฉางน้อย ขอบคุณจ้า อืม ใครจะคิดอะไร อย่างไร เราไปบังคับให้คิดเหมือนเราไม่ได้เนาะ แต่เรารู้นะว่าเราคิดอะไรอยู่ ผัดไทยไชยา กับ ท่าฉาง อร่อยจริงๆนิ แต่ช่วงนี้หมอให้เพลาๆหน่อยเพราะความดันทุรังสูงน่ะ
22 พฤศจิกายน 2551 23:15 น. - comment id 916818
อันมนุษย์ปกติดำริอ่าน มิใช่ผ่านเลยตาว่าอย่างนั้น วิญญูชนคนหนึ่งซึ้งได้พลัน สิ่งที่สรรนั้นเหม็นหอมดอมเข้าใจ ขออภัยใช่แล้วแน่วมุ่งมั่น พร้อมร่วมกันอภัยให้ไม่หม่นหมอง หากจะเขียนควรให้ใจได้ไตร่ตรอง ไม่บกพร่องเป็นกวีที่ดีงาม ต้องขอโทษจริงๆ สำหรับความเห็นส่วนตัวที่ไม่ถูกใจบางคน ที่มาเตือนเพราะความหวังดี ด้วยได้ยินเรื่องราวที่ไม่ค่อยจะดีสักเท่าไหร่ เลยไม่อยากจะให้มีสิ่งไม่ดีมาแปดเปื้อนวงการของพวกท่านเท่านั้นเอง
22 พฤศจิกายน 2551 23:35 น. - comment id 916824
คุณยาแก้ปวดรอบสี่ โอ้พระเจ้า บานปลายเลยนะเนี่ย 555 ใจเย็นๆจ้า เราจะไปบังคับใครให้คิดเหมือนเราไม่ได้หรอก เค้าไม่ขำจะไปบังคับให้ขำได้ไงล่ะ โลกสวยด้วยรอยยิ้มจ้า คุณมณีจันทร์ อย่าไปหงุดหงิดเลยจ้า ปล่อยไปเหอะ คนไม่มีอารมณ์ขันทำให้ขันยากน่ะ ไม่ขำขันเสียบ้างเดี๋ยวอายุไม่ยืนนะ เอ้า ยิ้มหน่อยจ้า อาราเล่ เคยได้ยินมาว่า ขี้อย่างไรก็เป็นขี้ ทองอย่างไรก็เป็นทอง จะทำขี้ให้เป็นทองไม่ได้ แต่ทำขนมรูปนี้นี้น่าจะได้เนาะ ทุกสิ่งอยู่ที่ใจ โลกสวยด้วยรอยยิ้มจ้า
22 พฤศจิกายน 2551 23:49 น. - comment id 916833
คุณคิดได้ไง การเขียนกลอนโดยมีเจตนาให้ขำขัน เป็นสิ่งไม่ดีกระนั้นหรือ ถ้อยคำในบทกลอนก็เป็นคำที่เราพูดเป็นประจำวัน อยู่ที่ผู้อ่านผู้ฟังจะมีจินตนาการไปในแนวไหน อันนี้ก็มิทราบว่าจะไปบังคับให้เขาตีความอย่างเราได้อย่างไร และเมื่อผู้อ่าน อ่านแล้วจะคิดว่าผู้เขียนและผู้อ่านส่วนใหญ่มีเจตนาตามที่กล่าวหานั้นไม่ทราบว่าเป็นการคิดเองเออเองหรือไม่ หรือคิดตามจิตสำนึกในทางลบ หรือคิดตามจิตหมกมุ่นของตนเอง แล้วเหมารวมว่าคนอื่นคิดเหมือนตนเองกระนั้นหรือ คำไทยบางคำและมากด้วยแปลได้หลายความหมายนะครับ ลองเปิดพจนานุกรมดูได้นะครับ อย่างไรก็ขอบคุณในความปรารถนาดีครับ โลกสวยด้วยรอยยิ้มครับ
23 พฤศจิกายน 2551 00:11 น. - comment id 916840
23 พฤศจิกายน 2551 01:01 น. - comment id 916845
คุณคิดได้ไง ยอมรับครับว่าแอบแฝงแต่แอบแฝงอารมณ์ขันนะครับ หาได้เป็นเช่นที่คุณเข้าใจไม่ การที่คุณคิดเช่นนี้อาจมีสาเหตุจาก 1. เมื่อคุณอ่านชื่อกลอนแล้ว ใจคุณคิดและมุ่งหมายไปในทางเดียวกับที่คุณคิดเพียงทางเดียวเท่านั้น 2.เมื่อคุณพบคำว่าเสียว คุณก็ตีความคำว่าเสียวไปในทางที่คุณเลือกไว้ตั้งแต่ต้น ทั้งที่คำว่าเสียว นิยามได้หลายความหมาย ไม่จำเป็นต้องเกี่ยวกับเรื่องทางเพศเสมอไป 3.เมื่อคุณพบคำอื่นที่มีลักษณะเช่นเดียวกับคำว่าเสียวคุณยิ่งยืนยันในความคิดของคุณว่าถูกต้องแล้ว ทั้งสามข้อจึงทำให้คุณแปลเจตนาของผู้เขียนผิดไปครับ สมมุติว่าคุณมีภาระกิจติดตามหรือสะกดรอยใครแล้วคุณตามไปถึงทางแยก แล้วคุณหลงเชื่อในร่องรอยที่เขาเจตนาทิ้งไว้ล่อหลอกคุณ แต่คุณปักใจเชื่อว่าสิ่งที่คุณเห็นคือร่องรอยจริงๆโดยไม่เผื่อใจไว้ให้หลากหลาย แล้วคุณก็มั่นใจในความคิดของคุณจึงติดตามไปทางนั้น ย่อมปรากฎว่าภาระกิจคุณล้มเหลวโดยสิ้นเชิง เช่นกับการอ่านกลอนนี้หากคุณตั้งธงไว้แล้วว่าเป็นเรื่องลามกจกเปรต ในความเข้าใจของคุณก็จะเข้าใจและตีความไปในทางนั้นเช่นกัน คุณลองแปลความหมายคำที่คุณคิดว่าลามกไปในทางที่ดีสิครับ แล้วคุณจะเข้าใจในอีกความหมายเช่นกัน ด้วยความเคารพและเชื่อมั่นในวิจารณญาณที่ไม่มีอคติครับ ขอบคุณที่มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นครับ
23 พฤศจิกายน 2551 12:20 น. - comment id 916923
มันก็นานาจิตตังเนอะ อย่าคิดมากเลยค่ะ
4 ธันวาคม 2551 13:28 น. - comment id 921151
แบบนี้เรียกว่า กรรมกำกวม ได้ป่ะนะเนี่ย กุ้งก้ามกราม แวะมาแซวย้อนหลัง