ขึ้นเมรุเมือง

ตราชู

ขึ้นเมรุเมือง
	สิ้นสังคีตหวีดผวาพญาโศก
ก็กรรโชกเสียงชนผู้ฉลชั่ว
เริ่มประโคมโหมกล้าอย่างน่ากลัว
ยุให้รำตำให้รั่วสองขั้วราน
	สิ้นโขนเล่นเต้นติงตอนลิงยักษ์
ก็คึกคักเรื่องคนคราอลหม่าน
ก่อระเบิด เกิดระบาดบังอาจพาล
รบเดือดพล่านพัลวันวุ่นบรรลัย
	สิ้นภาพหุ่นคุ้นโขคือ โจหลุยส์
คนก็ลุยล้างล่าถลาไถล
พอสิ้นสุนทร์หุ่นกระบอกก็ยอกใจ
คนกลายไปเป็นหุ่นเห็นคุ้นชิน
	สิ้นบทบาทนาฏฟ้อนละครนอก
คนก็กลอกกลิ้งใหม่ยังไม่สิ้น
เล่นละครหลอนคนเขายลยิน
ก็หลงลิ้นเริงเล่นโลดเต้นตาม
	สิ้นธรรมาวาทะแห่งพระเทศน์
คนเปรตเปรตก็ประกาศมิขลาดขาม
ตระบัดสัตย์ตระบัดสิ้น อาจิณทราม
ทำสงครามคึ่กคึ่กเสียครึกครืน
	สิ้นเวลาวาระงานพระศพ
จะซอนซบศพใคร ฤทัยขื่น
อีกกี่ศพกลบฝากฝังซากกลืน
จึงหายหื่นหิวห่าโหงกาลี
	พอสิ้นงานการพระเมรุก็เวรหมอง
แผ่นดินพองเพลิงเร่ารอเผาผี
หรือแน่แน่แม่พระธรณี
จะต้องมีกรรมเกณฑ์ ขึ้นเมรุเมือง!!!
(๒๐ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๕๑)				
comments powered by Disqus
  • ผมโจ้เอง

    21 พฤศจิกายน 2551 12:50 น. - comment id 916179

    เยี่ยมครับท่านตราชู
    ปรบมือให้
    41.gif
  • ส่องหล้า

    21 พฤศจิกายน 2551 17:27 น. - comment id 916264

    มาเยือนครับ
  • ตราชู

    10 ธันวาคม 2551 09:31 น. - comment id 922836

    สวัสดีครับ ท่านผู้อ่านที่เคารพทุกท่าน สวัสดีครับ คุณโจ้ คุณส่องหล้า
    
    	 ทั้งสองฝ่ายเผาบ้านเผาเมืองกันไปพอสมควรแล้วหละครับ ช่วงต่อไปนับแต่นี้คือการเก็บซาก กู้เมืองคืนครับ ส่วนจะกู้ได้แค่ไหน อย่างไรนั้น เวลาจะให้คำตอบที่ดีที่สุดครับผม

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน