สงสารประเทศไทย

กิตติกานต์

เด็กน้อยสวมเสื้อสีขาว
ในมือถือดอกไม้ช่อยาวช่อใหญ่
เธอเดินไป..เธอเดินไป
จะมอบดอกไม้สีขาวให้..ใครบางคน
เธอมีคำถาม....
ใครจะตอบได้ในความสับสน
ดอกไม้ในมือเธอน่ายิลยล
เธอหาคน..จะมอบให้ไม่พบเจอ
เธอเห็นผู้คนมากมาย
หลากหลายถิ่นมาพบปะกันเสมอ
เสื้อแดง ...เสื้อเหลืองมากจริงเออ
เธอ..ไม่พานพบคนที่จะให้ดอกไม้
เธอตะโกน..เสียงหวั่นไหว
อยู่หนใดคนที่จะรับดอกไม้
เจ้าอยู่หนใด..ประชาธิปไตย
ใยให้คนไทยมาทะเลาะกัน?
......ทะเลาะกันเพื่ออะไร?
.....จุดมุ่งหมายแน่วแน่หรือนั่น?
.....เพื่อเขา  เพื่อใคร  เพี่ออะไรกัน?
.....ประชาธิปไตยจึงสั่นคลอน?
เด็กน้อยเหนื่อยใจอ่อนล้า
วุ่นผวาในใจต้องไล่ต้อน
อยากให้หันหน้าคุยกัน  "ฉันวิงวอน"
เธอกล่าว  "คืนนี้อยากจะนอน หลับฝันดี"
เด็กน้อย..หลับไป
หวังในใจตื่นขึ้นวันพรุ่งนี้
เธอหวัง...จะได้พบสิ่งดีดี
จะมอบช่อดอกไม้นี้ให้..ประชาธิปไตย.
สงสารประเทศไทย..สงสารประเทศไทย
อยากให้หัวใจ...เรารวมเป็นหนึ่งเดียว.
สงสารประเทศไทย				
comments powered by Disqus
  • เรียกผมสมชาย

    18 พฤศจิกายน 2551 17:07 น. - comment id 915098

    ติดตามเรื่องการเมืองมากก็ปวดหัวครับ...หาเวลาสนุกกับชีวิตที่ไม่เป็นพิษกับใครกันดีกว่า
    
    15.gif
    Get FREE HI5 Comments
    
  • กิตติกานต์

    22 พฤศจิกายน 2551 18:54 น. - comment id 916710

    คุณสมชายเต้นได้มันมากๆ..
    ขอแจมด้วยคน....ไล่ไขมันค่ะ...
       ขอบคุณค่ะที่แวะมา.........

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน