บ้านหลังนั้นรกร้างริมทางผ่าน ฝากระดานผุเก่าจนเสาโผล่ กระจกแหว่งเว้นร่องเป็นช่องโต หลังคาโหว่มองเห็นเด่นแต่ไกล กระเบื้องบิ่นสิ้นสวยด้วยอายุ หน้าต่างผุลูกฟักแตกแยกรอยใหญ่ เหล่าแมงมุมปักหลักคอยชักใย มองทางใดรกเรื้อจนเหลือมอง ตรงเรือนครัวของบ้านเป็นลานโล่ง หลังคาโปร่งระบายควันเป็นชั้นช่อง เหลือเศษเตาชิ้นหนักที่หักกอง มดจับจองเป็นถ้ำเข้าทำรัง ผงขี้เถ้าเก่ายุ่ยเป็นขุยขาว ต่อเรื่องราวคำนึงถึงความหลัง เคยรุนฟืนใส่เตาเฝ้าระวัง น้ำเดือดพลั่งชิมชมทั้งต้มแกง ที่บ่อน้ำกลางบ้านขี้คร้านตัก ดึงถังหนักเหลือดีพี่เคยแกล้ง บางฤดูบ่อนี้ออกสีแดง สารส้มแกว่งพอใช้ไม่อับจน สังกะสีสนิมเขรอะเปรอะไปทั่ว น้ำฝนรั่วลงมาคราหน้าฝน ที่บันไดเรียงหลั่นขึ้นชั้นบน เมื่อได้ยลภาพหลังยังผุดพราว ยังแว่วเสียงไก่ขันตะวันรุ่ง ควันระรวยพวยพุ่งแม่หุงข้าว ลงบันไดแวะปลุกตื่นทุกคราว หลายเรื่องราวที่ผ่านณ.บ้านแดง มะพร้าวงอกออกผลเป็นต้นใหญ่ ใครกองไว้เกลื่อนกล่นล้วนผลแห้ง ได้น้ำฝนชูช่ออกหน่อแทง เมื่อลมแรงมะพร้าวไหวกรีดใบกราว ที่คอกหมูคอกไก่ไม่เหลือหลง หักพังลงตามกาลเป็นลานขาว วัชพืชเลื้อยรัดระบัดราว ออกดอกพราวที่บ้านร้างริมทางจร ต้นเงาะแก่แลตระหง่านที่ด้านข้าง มาหักกลางผุพังผิดครั้งก่อน เคยปีนป่ายล้อลิงยิ่งอาวรณ์ เด็ดลูกอ่อนโดนเอ็ดเข็ดไปนาน ขนุนหนังต้นนั้นก็พลันหาย มาล้มตายรสล้ำทั้งฉ่ำหวาน แกะเม็ดต้มแบ่งกันเมื่อวันวาน แสนสำราญบ้านสวนชวนรื่นรมย์ ที่โต๊ะหินเก่าแก่แม่เคยนั่ง เล่าให้ฟังใกล้ชิดสนิทสนม ชวนลูกคุยบ่อยครั้งนั่งรับลม เคล้าผสมเป๊กโป๊กโขลกเครื่องแกง เคยเล่นแบดหน้าบ้านที่ลานโล่ง เป่าน้ำยาลูกโป่งไล่ยื้อแย่ง นกขุนทองตัวดีมีหงอนแดง เคยร้องแกล้งเรียกลูกไก่วิ่งไปมา ถึงหน้านุ่นวุ่นวายเก็บขายนุ่น ได้เป็นทุนกินใช้ไม่สูญค่า แม่สั่งสอนขึ้นใจแต่ไรมา ให้รู้ค่าทุกสิ่งไม่ทิ้งเปลือง อีกหลายหลากมากมีที่บ้านเก่า ทั้งสุขเศร้าล่วงผ่านนับนานเนื่อง ก่อนจรจากบ้านแดงมาแฝงเมือง ได้รุ่งเรืองหน้าที่มีการงาน เยือนบ้านแดงอีกคราเพลานี้ บ้านร้างที่ผุพังเหมือนสังขาร ความคิดถึงดึงฉุดหยุดอยู่นาน เกิดอาการหวั่นไหวให้อาวรณ์ หญ้าขึ้นดกรกเรื้ออยู่เหนือเข่า ดูเงียบเหงาเงียบงันผิดวันก่อน ผ่านร้อนหนาวลมกรรโชกคอยโยกคลอน ไม่แน่นอนเหมือนชีวิตอนิจจัง ยืนนิ่งนึกตรึกตราอยู่หน้าบ้าน ภาพวันวานจู่จู่ไหลพรูพรั่ง ยิ่งเนิ่นนานสะท้านไหวในภวังค์ ก่อนหันหลัง...กลั้นน้ำตา..ลาบ้านแดง.. แมวคราว...... แด่..บ้านแดง...ที่รักและอาลัย.. 13 พย.2551.
13 พฤศจิกายน 2551 14:54 น. - comment id 913459
ที่ 1 จองก่อน เด๋วมาใหม่
13 พฤศจิกายน 2551 14:59 น. - comment id 913462
13 พฤศจิกายน 2551 14:59 น. - comment id 913463
เหมือนได้ย้อนวัยเยาว์ไปกับ แมวคราวจริงๆเลยค่ะ ไม่รู้ตอนที่แต่งบทกลอนชุดนี้ แมวคราว ได้หลับตาตอนแต่งมั๊ย เวลาเราจะนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านมานานๆบางที ถ้าไม่หลับตาย้อนภาพ ก็จะเป็นมองเหม่อออกไปไกลๆที่ปลายฟ้าอ่ะค่ะ...นั่นคือสิ่งที่ โคลอน ทำเวลาคิดถึงเรื่องราวในวัยเยาว์
13 พฤศจิกายน 2551 15:00 น. - comment id 913464
คนกำลังเศร้าๆ...เด็กอะไรมาวิ่งเล่นแถวนี้ แถมจองที่1ที่2ด้วย...ไล่ตีเด็กดีกว่า.. บ้านยิ่งเก่าๆเดี๋ยวพังหมด..อิ..อิ..
13 พฤศจิกายน 2551 15:03 น. - comment id 913467
ยังดีนะคะ ที่มีบ้านเก่าให้ดูต่างหน้า บ้านเก่าของน้องเฌอ ถูกรื้อทิ้งไปหมดแล้วค่ะ เหลือแต่ที่รกร้าง ว่างเปล่า ขอวิ่งเล่นบ้านแดงแห่งนี้ เพื่อรื้อฟื้นความหลังสักหน่อยน่า บ้านไม่พังหรอก น้ำหนักเฌอไม่ถึงร้อยโลน่า อิอิ
13 พฤศจิกายน 2551 15:14 น. - comment id 913470
sหวัดดีครับคุณโคลอน.. เวลาเขียนก็แค่หยึดคิด..ไม่ต้องหลับตา.. มันจะไหลมาเทมาของมันเองครับ แต่จะสละสลวยแค่ไหนไม่รับรอง... เพราะส่วนใหญ่จะเขียนเอาใจตัวเองเป้นที่ตั้ง นี่..มาก็ดีละ..กำลังหาคนกินไอติมพอดี.. แจกเพื่อนๆด้วยนะครับ...ให้คุณโคลอน2ไม้ ฐานะแฟนคลับ..อิๆๆ
13 พฤศจิกายน 2551 15:19 น. - comment id 913472
อ่า.จับตัวได้ละเด็กที่มาวิ่ง.. ที่แท้ก็โดนรื้อบ้านเก่าไปนี่เอง ไม่เป้นไรครับ..มาวิ่งเล่นได้เต้มที่ทุกคน ปีนต้นไม้กันตามสบายครับ.. เดี่ยวจะไปตามพนักงานต้อนรับมาให้..อิๆๆ.. อย่าวิ่งแรงนะครับคุณเฌอมาลย์.. เดี่ยวบ้านจะพังจริงๆ..อิๆๆ..
13 พฤศจิกายน 2551 15:39 น. - comment id 913481
อยากกินแบบนี้อ่ะ ว่าจะขอ ไฮเก้นดาส ก็เกรงใจ...อิอิ
13 พฤศจิกายน 2551 15:54 น. - comment id 913485
คิดถึงอย่างแรงน้องบาวเหอ แต่พออ่านผลงานกลับนั่งคิดถึงความหลังบ้านตัวเอง และย้านคนข้าง ๆ ด้วย เดี๋ยวนี้เปลี่ยนไปเยอะ อยากกลับไปสู่วันคืนเก่า ๆ โรคจิตหรือป่าวเนี่ย
13 พฤศจิกายน 2551 15:55 น. - comment id 913486
อ๊าว เพื่อนเฌอ เป็นพนักงานต้อนรับไปแว้วเหรอคะ กลับศาลพระกาฬเถอะเพื่อน แถวนี้หมัดเยอะ หาได้ท้างวัน อิอิ
13 พฤศจิกายน 2551 15:56 น. - comment id 913487
เก็บความรักและความรู้สึกดีในวันเก่า ในบ้านเก่ามาเล่าจนเห็นภาพ อินสวนเหงาจังครับ..บ้านเก่าที่ผูกพัน เดี๋ยวนี้รื้อไปแล้ว......ชอบอ่านนะครับ
13 พฤศจิกายน 2551 15:58 น. - comment id 913489
^ ^ พี่คนบนเกาะว่าใครโรคจิตคะ กินปูนมาอ่ะ อิอิ
13 พฤศจิกายน 2551 16:16 น. - comment id 913495
sหวัดดีครับพี่บ่าวเหอ..... คิดถึงจ้านแล....บ้านแดงนี้ผมจากมา20กว่าปีแล้วครับ...แต่มันยังสดใสในห้วงนึกเสมอ. ทุกคนต่างมีบ้านเก่า..แต่ละหลังมีความรัก และผูกพันต่างกันไป....ไม่แปลกเลย ที่พี่และผมหรือคนอื่นๆจะรำลึกถึงบ้าน หลังเก่าของเราด้วยใจผูกพัน... ถ้าพี่เป็นโรคจิต....ผมคงเข้าขั้นโคม่าไปแล้วพี่ เพราะผมชอบคิดถึงอดีตและบ้านเก่าบ่อยๆ.. (เอ..หรือว่าผมกำลังจะกลับบ้านเก่าละเนี่ย.. เหอ..เหอ...) พี่บ่าวรักษาสุขภาพด้วยนะครับ ว่างๆมาคุยกันหล่าว...อยุ่แถวนี้แหละโหมเรา เดี่ยวผมขอตัวไปยิกเด็กๆก่อนนะ... หนักหูจ้าน...มาเที่ยวขึ้นชมพู่..อิๆๆ หวัดดีครับ...
13 พฤศจิกายน 2551 16:27 น. - comment id 913498
หวัดดีครับคุณอินสวน... อย่าเหงาไปเลยนะครับ.. ขอต้อนรับสุ่บ้านแดงของผม และเอาผลไม้มาต้อนรับครับ...ลูกนี้ คุณรุ้จักไหมครับ...ที่บ้านแดงก้มี.. อยู่ข้างรั้วครับ..เวลาสุกหอมหวาน.. ทุเรียนเทศครับ....หรือทุเรียนน้ำ..... เด็กบ้านแดงเอามาจิ้มน้ำปลา เปรี้ยวๆหวานๆเค้มๆอร่อยมากครับ..กินเล่นๆ ชวนกินด้วยกันเลยครับ...
13 พฤศจิกายน 2551 16:40 น. - comment id 913504
คุณเฌอมาลย์ครับ..มาป่วนไรพี่บ่าวผมครับ หรือพี่แกไปทำคดีไรไว้...เดี่ยวผมสอบสวน ให้นะครับ...จะได้แบ่งทุเรียนเทศลงตัวซะที... เอ้าพี่บ่าว...อย่าพ่นเม็ดใส่น้องเขาซีครับ มาพ่นแข่งกันดีหวา...ใครไปไกลกว่ากัน.. มาดูนี่กันดีกว่าพวกเรา... นี่อีกลูกที่แนะนำครับ..ตรงรั้วบ้านแดงมี ผมชอบไปเก็บมากินตอนมันสุกๆ.. แต่หนามเกี่ยวหนังถลอกบ่อยเลย... แบ่งพี่บ่าวกับคุณเฌอมาลย์ด้วยครับ จะได้เลิกป่วน..อิๆๆ... ลูกหวายครับ..ฝาดๆหวานๆอร่อยดี..
13 พฤศจิกายน 2551 17:52 น. - comment id 913550
'jkคุณแมวคราว ทามมัยบ้านร้างเสียละคะ ง่าแล้วจาไปเยือนได้อย่างไรนิ..อิอิ อ่านแล้วเป้นอะไรที่ประทับใจไม่ลืมใช่ไหมคะ
13 พฤศจิกายน 2551 18:47 น. - comment id 913574
บรรยายได้เห็นภาพแต่เก่าก่อนได้ดีมากเลย แวะมาเยี่ยมบ้านแดงแล้วค่อยไปกินข้าว
13 พฤศจิกายน 2551 18:55 น. - comment id 913578
บรรยากาศบ้านแดงแฝงด้วยรัก ล้วนพืชผักผลไม้ไม่ขัดสน ทั้งต้นเงาะมะพร้าวอ่อนซ่อนปะปน ขนุนต้นโตใหญ่ให้ลูกทาน มีลานบ้านให้เล่นทั้งเย็นเช้า แม่นั่งเฝ้ามองอยู่ดูลูกหลาน กลับมาเยือนอีกคราอย่าจากนาน โปรดอย่าลืมวันวาน ณ บ้านแดง
13 พฤศจิกายน 2551 20:08 น. - comment id 913629
แวะมาอ่านตำนาน..บ้านแดง ของแมวคราว...เจ้าคะ เมื่อวานไปลอยกระทงกับไผหนอ.. ท่านแมวคราว..
13 พฤศจิกายน 2551 20:31 น. - comment id 913650
ฮั่นแน่ แอบมารำลึกความหลังอยู่นี่เอง บ้านแดงน่าสงสารจัง เคยฝันถึงบ้านหลังเก่าตอนเป็นเด็กค่ะ ฝันซ้ำๆด้วยนะ น่าจะเกิดจากความประทับใจ กลอนเขียนได้ซึ้งและเห็นภาพเด่นชัด ถ้อยร้อยเรียงเยี่ยมค่ะ
13 พฤศจิกายน 2551 20:44 น. - comment id 913655
อ่านกลอนนี้แล้วนึกเห็นภาพ ความประทับใจตอนวัยเด็ก ..บรรยายได้ละเอียดดีมาก ๆ ...แต่งกลอนได้ไพเราะ และใช้ภาษที่เรียบง่ายแต่ทุกตัวอักษรมีชีวิตชีวา สละสลวยสวยงาม ถูกใจจริง ๆ ..ขอศึกษาไว้เป็นแนวทางครับ... ..นับถือ ในฝีมือ ..
13 พฤศจิกายน 2551 20:45 น. - comment id 913656
ย้อนอดีตได้น่าประทับใจมากเลยค่ะ แวะมาชื่นชมในผลงานนะค่ะ
14 พฤศจิกายน 2551 07:25 น. - comment id 913724
เป็นฉากชั้นวันวัยในหนหลัง ที่พรูพรั่งหลั่งไหลใส่สมอง ทุกครั้งคิดติดตราน้ำตานอง จำใจต้องพลัดพรากจากถิ่นเดิม กลอนงามครับผม..ได้อารมณ์
14 พฤศจิกายน 2551 07:29 น. - comment id 913728
สวัสดีครับพี่แมวคราว วันนี้ทุกคนต้องใส่ชุดดำ เพื่อถวายอาลัยสมเด็จพระพี่นางฯ --- เช้านี้ผมก็เข้ามาอ่าน"บ้านเก่าสีแดง" บรรยายเป็นฉากๆ ซึ่งผมรู้ว่าบ้านหลังนี้คงไม่ใช่ นปก. ในบ้านคงไม่มีตีนตบสีแดง ถ้าจะมีก็คงดอกหงอนไก่สีแดง(ผมเรียกถูกไหม) แล้วบ้านหลังนี้อยู่แถวไหนคับ น่าจะทำเป็นผับตะวันแดงสาดแสงเดือน(อิอิ)
14 พฤศจิกายน 2551 10:23 น. - comment id 913782
เป็นบทกลอนที่ละเอียดอ่อน บรรยายเห็นภาพอารมณ์ความรู้สึก "ขอบคุณงานเขียนดีๆครับ"
14 พฤศจิกายน 2551 11:14 น. - comment id 913823
หวัดดีครับคุณพิมญดา.. บ้านหลังนี้ผมจากมาราวๆ20กว่าปีแล้ว เป็นบ้านในความทรงจำของผมครับ วัยเด็กแสนสุข...ตามประสาเด็กต่างจังหวัด อยุ่ใกล้ชิดธรรมชาติมาแต่น้อย.... ผมรักและคิดถึงบ้านหลังนี้เสมอ เคยฝันถึงบ่อยๆ..สงสัยอยากกลับบ่านเก่าครับ นี่คือดอกไม้อยู่หน้าบ้านแดง..เย็นๆจะหอมมาก มีต้นไม้ดอกไม้เยอะไปหมด...นี่ดอกอะไรครับ ลองทายกันดู...
14 พฤศจิกายน 2551 11:18 น. - comment id 913824
sหวัดดีครับคุณวิทย์.. ยินดีต้อนรับสู่บ้านแดงครับ.... เอาดอกไม้มาอวดอีกดอก..กอนี้ใหญ่ใบเขียว อยุ่ตรงทางเข้าบ้าน...เช้าๆหอมมากๆ ผึ้งและแมลงตอมเต้มไปหมด...ผมเคยโดนหมากัดเพราะมัวเดินมาดูผึ้งที่กอพุดซ้อนนี้ ขาด้านหลังยังมีรอยแผลเป็นอยุ่เลยครับ คิดถึงบ้านแดงจัง..
14 พฤศจิกายน 2551 11:26 น. - comment id 913825
หวัดดีครับครูกระดาษ... บ้านแดงนี้บางปีก็น้ำท่วมครับ เพราะอยู่ติดสวนสาธารณะของเมือง สมัยนั้นยังไม่ขุดลอกคูคลอง บ้านแดงน้ำท่วมก็สนุกไปอีกแบบ เคยตัดต้นกล้วยมาทำเป้นแพ.. ถ่อไปถ่อมาแถวหน้าบ้าน...สนุกจัง มาหมดสนุกเอาตอนปลิงขึ้นมาบนแพครับ ตัวใครตัวมัน..อิๆๆ.. เอาผลไม้บ้านแดงมาฝากครับ มะม่วงหิมพาต์..หรือยาร่วง... มีสองต้น..ลูกสุกสีเหลืองกับสีแดง ชอบเก็บเม็ดมันไปเผากินกัน ตามประสาเด็กบ้านนอก... บางทีก็เอามาเล่นทอยกอง.. พอได้เยอะๆก็เอาไปเผา... ยอดอ่อนกินกับน้ำพริกฝาดๆมันๆ เคยปีนเก็บมาให้แม่บ่อยๆ..
14 พฤศจิกายน 2551 11:34 น. - comment id 913827
หวัดดีครับครูพิม..บ่ได้ไปครับ หนวกหูเสียงประทัดครับ...หลบมาเที่ยวบ้านแดงดีกว่า...ครูสบายดีนะครับ... มาก็ดีละ..เอาชมพู่มะเหมี่ยวไปกินบ้างครับ.. ต้นนี้อยู่ข้างคอกหมู..ได้ปุ๋ยดีเลยดก สุกจสดำฉ่ำหวานหอมครับ... ลูกดิบก้จิ้มพริกเกลือ..ค้างคาวบ้านแดง แฮปปี้มีของกินหลายๆครับ...
14 พฤศจิกายน 2551 11:45 น. - comment id 913829
หวัดดีครับคุณแจ้น.. ยินดีต้อนรับสู่บ้านแดงครับ บ้านเก่าในฝันของคุณแจ้นเป็นไงบ้างครับ ว่างๆเอามาเล่าให้ฟังกันบ้าง.... บ้านแดงของผมมีนกมาเยอะ เพราะมีผลไม้เยอะ และมีแต่คนใจดีไม่ให้ยิงนกหนูที่อยุ่ในบ้าน ผมเคยเห้นนกหัวขวานมาเจาะต้นสะตอหาหนอน..น่ารักมากครับคุณแจ้น.. มันเกาะลำต้นไม้คล่องแคล่ว.. หงอนแดงแจ๋เลย..น่ารักมากครับ..
14 พฤศจิกายน 2551 11:54 น. - comment id 913831
หวัดดีครับคุณลิลิต..ขอบคุณที่ชม และดีใจที่ชอบครับ...กลอนของผม ก็แค่กลอนพื้นๆธรรมดา..แต่มันออก มาจากความรุ้สึก..หยิบยกความประทับใจ มาเขียนครับ....จะรออ่านกลอนของคุณบ้าง อยากให้เล่าเรื่องบ้านเก่าบ้างครับ... ทุกคนมีความประทับใจกับบ้านแตกต่าง กันไป...เชิญมาเที่ยวรอบๆบ้านแดงกันดีกว่าครับ... นี่คือส้มโอเนื้อสีแดงต้นอร่อยของผม ลูกไม่โตมากแต่เนื้ออร่อยเปรี้ยวหวาน กำลังพอดีครับ... บ่ายๆชอบไปสอยมากินเล่น ผมเลยปอกส้มโอเก่งมาจนบัดนี้...
14 พฤศจิกายน 2551 11:59 น. - comment id 913832
หวัดดีครับคุณผุ้หญิงไร้เงา... ขอบคุณที่มาเยี่ยมบ้านแดงครับ... ตรงริมรั้วมีต้นไม้ประหลาด.. มันจะงอกที่เดิมทุกปี..อะไรเอ่ย.. ออกดอกทีเหม็นหึ่งยังกะหนุตาย เฉลยนะครับ...มันคือต้นบุก.. ที่มีดอกแปลกประหลาด..และแสนเหม็น เคยเห็นมั้ยครับ...
14 พฤศจิกายน 2551 12:31 น. - comment id 913847
หวัดดีครับคุณโจ้..สบายดีนะครับ... รับรองว่าบ้านแดงไม่มีคนสีแดงครับ มีแต่คนซื่อๆใสสะอาด..และพร้อมจะดีด พวกอธรรมออกจากบ้านไปโดยแรงและเร็ว.. มาชิมส้มเขียวหวานบ้านแดงกันดีกว่าครับ แต่รสออกเปรี้ยวมากกว่าหวาน.. เลยจิ้มเกลือกันอร่อย.. ต้นนี้อยุ่ในคอกไก่ครับ..ปุ๋ยดีลูกเลยดก..
14 พฤศจิกายน 2551 12:35 น. - comment id 913851
...........เพล้ง......................(หน้าแตก) ต้องขอประทานอภัยคุณครูกระดาษเป็นอย่าง สูงครับ..ลงรูปมะม่วงหิมพาต์ผิด..สงสัยเบลอ จากเสียงประทัด..555..ลงให้ใหม่นะครับ นากินที่สุดเลย... ลูกใหญ่บึ้ม...ผลของมันเอาไปฝานแว่นบางๆ แช่น้ำเกลือสักพักแล้วบีบน้ำออก..คลุกน้ำตาลทรายใส่ชาม กินเล่นอร่อยดีครับ..ระวังยาง กัดปาดไหม้ได้..ถ้ากัดลูกสดๆกิน..เจอมาละ
14 พฤศจิกายน 2551 13:09 น. - comment id 913856
oนอกจากนี้บ้านแดงยังมีผลไม้อื่นๆอีกมากครับ..เอามาลงไม่หวาดไม่ไหว... เช่น.. มะพร้าวน้ำหอมต้นเตี้ย..หวานหอมชื่นใจ เงาะหวานฉ่ำแดงสด..บางต้นผูกลิงไว้ ไม่มีใครกล้าแหยม..เลยดกพิเศษ..555 นี่พนักงานครับ....ต้นไหนมีพนักงาน จะมีเงาะดกถึงพื้นดินเลย..พนักงานเขาก้ชอบกินมากๆ ลูกเนียงต้นเก่ง...อร่อยหวานมัน แม่ชอบเอามาฝังทรายจนงอกราก กลายเป็นลูกเนียงเพาะกรอบอร่อย แต่ผมไม่ชอบกินครับ..แหะ..แหะ.. สะตอนานๆออกที..สูงชะลูด...อยุ่หลังครัว มะนาวดกน้ำดีข้างกรงไก่ อยุ่ข้างต้นชมพู่น้ำดอกไม้ สวยจนกินไม่ค่อยลง...ขนาดนั้น.. ฝรั่งพื้นเมืองดกดื่น.... มังคุด2ต้นพอได้กินผลหวานหอม.. และอีกมากมายที่บ้านแดง...ขอบคุณทุกท่านที่มาเยือน..ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ คิดถึงทุกคนที่ไทยโพเอมเสมอ... หวัดดีครับ.. ปล.ขอบคุณเจ้าของภาพจากเวปทุกภาพครับ.. บ้านแดงของผมกลายเป้นความหลังไปแล้ว เลยไม่มีภาพจริงๆมาให้ดู...
14 พฤศจิกายน 2551 19:46 น. - comment id 913952
แบมอ่านแล้วก็อดคิดถึงบ้านไม้หลังเก่าเหมือนกันนะคะ ก่อนจะรื้อปลูกใหม่ เด็กๆเคยวิ่งเล่นใต้ถุนบ้าน หลบคุณแม่ใต้กองไม้ผุๆ เสียดายไม่ได้ถ่ายภาพเก็บไว้ดู เห็นลูกหวายแล้วอยากทานจังเลยค่ะ ยังมีอีกมั้ยคะ ขอมั่งจิคะ อิอิ... สวัสดีค่ะ
15 พฤศจิกายน 2551 01:01 น. - comment id 914034
อย่างน้อยกะน่าเป็นบ้าน ที่เต็มไปด้วยความสุขนะ เพราะความสุข ไม่จำเป็นต้องสวยเสมอไปเน๊อะ
21 พฤษภาคม 2555 14:41 น. - comment id 1234264
ขอเรียนมิตรรักนักกลอนให้ทราบว่า นามปากกาแถก ดิกดิก และแมวคราวนี้ ข้าพเจ้าเลิกใช้ไปแล้ว หากมีผู้ใช้ซ้ำอีกก็ไม่ใช่ข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าได้ไปเขียนในเวปใหม่ ในนามแฝงใหม่มาได้ประมาณสามปีกว่าแล้ว หากคิดถึงกันก็เมล์คุยกันได้ที่ meawkrown@hotmail.com ตัวจริงเสียงจริงไม่เคยเปลี่ยนเมล์..อิๆๆ