ล่องไปเรื่อยเหนื่อยไหมใจของเจ้า เขาไม่เอาเข้าเขตด้วยเหตุผล จะกลับบ้านไม่พร้อมยอมจำนน จะกลับตนกลับใจก็ไม่ทำ มีทรัพย์สินนับว่ามหาศาล ไม่มีบ้านแท้จริงยิ่งน่าขำ อยากให้คนทั้งหมดได้จดจำ ตกระกำมั่งคั่งก็ยังมี ถึงชาตินี้ครอบครัวไม่กลัวหมด แต่ต้องอด..สูแท้..ได้แต่หนี มีเกียรติใดฝังไว้ในปฐพี มากกว่าที่ฝังร่างในต่างแดน แม้จะต้องแร้นแค้นแผ่นดินยืน ยังเต้นตื่นโฟนอินไม่สิ้นแผน สิ้นตรอกแล้วหรือไรคนใจแคลน จึงเฝ้าคับเฝ้าแค้น..อยู่แดนไกล
10 พฤศจิกายน 2551 19:28 น. - comment id 912383
10 พฤศจิกายน 2551 20:54 น. - comment id 912423
ยังไม่จนทางสู้ขออยู่ต่อ คนยังรอที่นี่ล้านยี่สิบ อำนาจเราใครหรือจะมาริบ เราเคยหยิบสดสดซดกะมือ
10 พฤศจิกายน 2551 23:21 น. - comment id 912473
มีทรัพย์สินเงินตรามหาศาล หากต้องการสิ่งไรไม่ขัดสน แต่ยังขาดคุณค่าความเป็นคน จึงยากจนคนดีที่เห็นใจ ไปที่ไหนใครใครไม่ต้อนรับ ต้องตกอับอ่อนล้าน้ำตาไหล ต้องโซซัดโซเซเร่ร่อนไป แผ่นดินใดจะยอมให้ซุกหัวนอน
11 พฤศจิกายน 2551 21:18 น. - comment id 912900
ก็น่าสงสารและเห็นใจเขานะคะถ้าไม่โดนกับตัวเองย่อมไม่รู้หรอกค่ะ ทำนองเดียวกับมีดบาดมือแผลเหวอะคนยืนดูหรือจะเจ็บเท่ากับคนโดนบาดซะเอง อกเขาอกเรานะคะ