ภาพเหตุการณ์วันก่อนยังย้อนผ่าน ทุกเหตุการณ์ยังจำ...ย้ำเสมอ ทุกรอยภาพหลับตาก็พาเจอ ทุกครั้งเผลอ...คิดถึงติดตึงตา... บรรยากาศรอยเศร้าเป็นเงาอยู่ จิตรับรู้...ความเจ็บยิ่งเหน็บชา ยังคุ้นชินเหตุการณ์วันผ่านมา แม้นรู้ว่า...ไม่ควรทบทวนมัน... เสียงดนตรีบรรเลงบทเพลงเศร้า แต่ใจเรา...เย็นเฉียบและเงียบงัน พบเพียงแค่ความว่างบนทางฝัน ไร้คืนวัน...สดใส..ในชีวิน... ยังฟังเสียงดนตรีที่เล่นอยู่ ยอมรับรู้...ว่าหวังได้พังสิ้น มันวางเปล่าเกินกว่าจะชาชิน ยังหลั่งริน...ไหลมาน้ำตาเอ๋ย....
9 พฤศจิกายน 2551 22:25 น. - comment id 912092
ความว่างเปล่า ก็ยังเป้นความเหงาที่เจ็บปวดนะคะ บ่อยครั้งที่พิมร้องไห้เงียบๆๆคนเดียว ไม่ว่าจะในวินาทีไหนถ้ารับรู้ถึงคนในอดีต รักไม่เปลี่ยนแปลงแต่ความรู้สึกมันเปลี่ยนไปแล้วคะ มองเห็นรอยร้าวเสมอพร้องหยดน้ำตาที่รินไหลข้างในใจเงียบๆๆ คนเดียว.......
10 พฤศจิกายน 2551 03:24 น. - comment id 912113
โอ้รักเอยผ่านมาพาใจช้ำ มาขย้ำหัวใจแตกสลาย มาทอดทิ้งว่างเปล่าเหงาเดียวดาย เปรียบเหมือนตายทั้งเป็นทำได้ไง อารมณ์ร่วม...เฉยๆนะจ๊ะ
10 พฤศจิกายน 2551 12:54 น. - comment id 912193
ดีจ้า...พี่แมงกุ๊ดจี่... ความหนาวนี้เข้ากะความเศร้าจริงๆน้อ... ดูแลสุขภาพด้วยน๊ะจ๊ะ....ฮัดเช้ยยยยย เจนเป็นหวัดล่วงหน้าแล้ววววง่ะ
10 พฤศจิกายน 2551 13:47 น. - comment id 912215
ใครชวนกันไปเที่ยว ไปด้วยจ้า
10 พฤศจิกายน 2551 16:28 น. - comment id 912283
สวัสดีค่ะ แวะมาทักทายและส่งกำลังใจให้ค่ะ ขอเอาใจช่วยให้สมหวังและมีความสุขนะคะ
10 พฤศจิกายน 2551 16:35 น. - comment id 912289
ว่างเปล่า ยังเติมอะไรใหม่ๆได้อีกเยอะน๊า ดีกว่าเต็มจนล้นอ่ะจริงมั๊ย...
11 พฤศจิกายน 2551 18:39 น. - comment id 912806
ความว่างเปล่าก้าวเท้ามาถามทัก ทำให้ใจไร้หลักและแก่นสาร ไร้คำตอบโต้ไปในห้วงกาล ความคิดอ่านหยุดนิ่งทิ้งภาพเงา สวัสดีค่ะน้องมะกรูด โอกาสของการวาดภาพใหม่ก็ต้องใช้กระดาษที่ว่างเปล่า ใจที่ไม่มีภาระแล้วอาจสร้างสิ่งดีใหม่ๆ ได้อย่างมากมายเลยนะคะ อย่าเศร้า อย่าเหงา ..ขอให้มีความสุขค่ะ