ลมรำเพย พัดใบไ ผ่เอนกิ่ง ไร้รักจริง รานร้าว คราวลมไหว จันทร์ยังครอง ดาวอยู่ เป็นคู่ใจ เราอาลัย คืนอาทร ไม่ย้อนมา ได้แต่เขียน กวีร่ำ คอยพร่ำบอก ดื่มหมดจอก น้ำจันทร์สิ้น ถวิลหา เทน้ำจันทร์ ดื่มล้างรัก หนักอุรา หวังจันทรา รักษาร้าว แก้หนาวทรวง จินตนาการฉันฝันและใฝ่ คว้าดาวใจ จากสวรรค์ บนชั้นสรวง แม้ดาวอี่น หล่นมา ระดาดวง ไม่เทียบดวง ดาวเอย ที่เคยชม อยุ่แห่งไหน ดาวน้อย เคยลอยเด่น เคยได้เป็น คู่สร้าง ทางเหมาะสม หรือดาวเอย ลืมรัก ที่ฝากชม ยังงายงม รอดาว ล้างร้าวใจ....กรึ๊บ..หมดจอก.... ทิพย์โนราห์ พันดาว
4 พฤศจิกายน 2551 05:00 น. - comment id 589589
ดดนถล่มด้วยพิษรักหรือพิษเมาหนอ ลุกขึ้นมาอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานเถิดจ้า
3 พฤศจิกายน 2551 18:59 น. - comment id 910159
พี่ท่าน โปรดรับข้าเป็นศิษย์น้องด้วย อ่ะๆ คารวะ 1 จอก เอ๊ย 1 แก้ว อิอิ
4 พฤศจิกายน 2551 09:03 น. - comment id 910307
บทสุดท้ายนี่ สุดยอดอะ...อิอิ