อย่าเข้าใจ ไปว่า ต้องเรียนมาก ต้องปฎิบัติ ลำบาก จึ่งพ้นได้ ถ้ารู้จริง สิ่งเดียว ก้ง่ายดาย รู้ดับได้ ไม่มีเหลือ เชื่อก็ลอง เมื่อเจ็บไข้ ความตาย จะมาถึง อย่าพรั่นพรึง หวาดไหว ให้หม่นหมอง ระวังให้ดีดี นาทีทอง คอยจดจ้อง ให้ตรงจุด หลุดได้ทัน ถึงนาที สุดท้าย อย่าให้พลาด ตั้งสติ ไม่ประมาท เพื่อดับขันธ์ ด้วยปล่อยว่าง ปล่ยวางทุกสิ่งอัน สารพัน ไม่ยึดครอง เป็นของเรา ตกกระได พลอยโจร ให้ดีดี จะถึงที่ มุ่งหมาย ได้ง่ายเข้า สมัครใจ ดับไม่เหลือ เมื่อไม่เอา ก้ดับ .เรา. ดับตน ดล นิพพานฯ
30 ตุลาคม 2551 19:20 น. - comment id 908812
.....หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี ไปดีกว่า....... เอ๊าๆๆ ผิดๆๆ คะ ...... หลับไม่ตื่น ฟื้นไม่มี หนีไม่พ้น ใช่ไหมคะ
30 ตุลาคม 2551 20:05 น. - comment id 908835
คุณคะ หากไม่สุภาพก็ลบคอมเม้นท์ได้นะคะ ขอบคุณค่ะ
30 ตุลาคม 2551 20:15 น. - comment id 908837
ของท่านพุทธทาสใช่ไหมครับ นำมาเรียบเรียงได้ไพเราะ
30 ตุลาคม 2551 20:22 น. - comment id 908839
หากฉางน้อยยังมีพ่อแม่อยู่ ถามท่านสิคะแงน้อยทำอย่างนี้ถูกหรือผิด มีสติหน่อย