~ ฝากทั้งหมดชีวิตที่มี ไว้กับ "นาทีที่เจ็บปวด" ~ฝากหกสิบ วินาที ที่เศร้าๆ ไว้เป็นหนึ่ง นาทีเหงา ก่อนได้ไหม ฝากหกสิบ นาที ที่เจ็บใจ เป็นชั่วโมง ที่ร้องไห้ มีน้ำตา ฝากสิบสอง บวกสิบสอง ชั่วโมงเหงา กับหนึ่งวัน ที่เรา คอยห่วงหา ฝากเจ็ดวัน ที่ทนเจ็บ เรื่อยมา ไว้กับหนึ่ง สัปดาห์ ที่อ่อนแรง ฝากอีกสี่ อาทิตย์ ที่คิดถึง เป็นเดือนหนึ่ง ที่ดวงจันทร์ ไม่ทอแสง ฝากสิบสอง เดือนที่ย้ำ ที่ทิ่มแทง กับหนึ่งปี ที่ถูกแกล้ง ด้วยโชคชะตา ฝากสิบปี ที่หัวใจ ถูกผูกมัด ไว้กับหนึ่ง ทศวรรษ ที่อ่อนล้า กับทุกๆ ความเจ็บปวด ที่ผ่านมา ฝากไว้กับ วันเวลา ที่ล่วงเลย