อาจจะดูไม่ลึกซึ้ง-คิดถึงมาก เจ็บเมื่อจากเกินนิยามความหวั่นไหว จากไปเถิดถ้าเธออยากจะจากไป ปวดร้าวสักเท่าไร-คงพอทน ในเมื่อสิ่งที่ไขว่คว้านั้นเกินข้าม ไม่อาจคบกันในนามความสับสน ไม่อาจก้าว ไม่อาจกลับ-อย่างอับจน ก็คงต้องมีหนึ่งคนตัดสินใจ เราคงต้องลงมือเขียนบทเพลงเศร้า เป็นเรื่องเล่าหนึ่งเรื่องที่รินไหล ท่วมกระแสความทรงจำของหัวใจ และมีอายุขัยเท่านิรันดร์ อาจจะดูไม่ลึกซึ้ง-คิดถึงมาก ฝากรอยฝากไว้เพียงแค่รอยฝัน ยังห่วงใย-ห่วงอยู่ ทุกครู่วัน และจะเป็นอยู่อย่างนั้น ไปเนิ่นนาน
23 ตุลาคม 2551 10:28 น. - comment id 906641
อีกไม่นานทุกอย่างจะจางหายค่ะ
23 ตุลาคม 2551 10:57 น. - comment id 906643
กลอนเศร้า สู้ๆๆเจ้า
24 ตุลาคม 2551 10:01 น. - comment id 906817
อาจจะดูไม่ลึกซึ้ง และอาจไม่ถึงครึ่งของความหมาย ของร่องรอยกลมเกลียวที่เดียวดาย ที่ทักทายทักถามนามนิรันดร์
24 ตุลาคม 2551 10:24 น. - comment id 906823
กำลังนับนิ้วอยู่ ว่าอ่านกลอนของหมอกจางมานานเท่าไหร่แล้ว ทุกครั้งที่อ่าน ก็ยังแตะความรู้สึกได้เหมือนเดิม
24 ตุลาคม 2551 12:21 น. - comment id 906871
คิดถึงมาก เมื่อถึงคราวพลัดพรากยากเอื้อนเอ่ย เนิ่นเวลาล่วงกาลที่ผ่านเลย จึ่งเฉยเมยชีวาด้วยชาชิน
24 ตุลาคม 2551 12:49 น. - comment id 906884
อาจจะดูไม่ลึกซึ้ง หากแต่ลึกซึ้ง
24 ตุลาคม 2551 17:03 น. - comment id 906971
และจักเป็นอยู่เช่นนิรันดร์นั้น ยังเป็นหมอกจางคนเดิมครับคุณ
25 ตุลาคม 2551 05:03 น. - comment id 907238
25 ตุลาคม 2551 08:23 น. - comment id 907266
ขอบคุณครับครูพิม .......................... พิมญดา อ้ะ สู้ๆ ......................... ก้าว..ที่กล้า ขอบคุณกลอนเพราะๆ ........................ กีกี้ ให้ยืมนิ้วนับเอามะ? .......................... เฌอมาลย์ บางทีก็ไม่ใช่ชาชิน แต่เป็นทำใจ .......................... โคลอน .......................... คุณแทนฯ ขอบคุณครับ ......................... ืnig
25 ตุลาคม 2551 13:15 น. - comment id 907371
บางสิ่งอย่างนั้น หากใช้ตาเนื้อมอง อาจจะไม่เห็นถึงความลึกซึ้งได้มากเพียงพอกับความเป็นจริงที่ แต่บางเวลาถ้าใช้ตาใจด้วยคงจะสัมผัสได้ชัดเจนขึ้นเนาะ
19 ธันวาคม 2551 20:02 น. - comment id 926215
เอ่อ....... ไม่ได้คุยกันนาน แต่พออ่านแล้วก็รู้สึกไม่กล้าถาม ว่าสบายดีไหม......