เสียงสะอื้นจากคนคอย จากท้องนาป่าเขาลำเนาเถื่อน ฝากลมเคลื่อนเดือนคล้อยล่องลอยหา หอบความรักคิดถึงติดตรึงตรา กระซิบเว้าวอนว่าคิดถึงเธอ คืนนี้ฟ้ามืดมิดจิตมัวหม่น คิดถึงคนคนหนึ่งซึ้งเสมอ เคยนอนหนุนอุ่นละไมใจละเมอ คิดถึงเธอเจียนใจจะขาดรอน สายฝนพรำจากฝากฟ้ามาสู่พื้น แสนกล้ำกลืนอาลัยสายสมร โหยไห้หวนครวญคร่ำพร่ำอาวรณ์ ทอดถอนทุกข์ระทมตรมมิวาย หริ่งเรไรระงมพรมน้ำฟ้า หยาดน้ำตาไหลรินถวิลหาย โอ้ดึกดื่นขื่นข้นทุรนทุราย มิวางวายเว้นว่างห่างทุกข์ทน ไก่ป่าขันกังวานมาเจื้อยแจ้ว อรุณรุ่งอีกแล้วเวหาหน สรรพสิ่งเข้าสู่วังเวียนวน หากหัวใจคนคอยไม่เปลี่ยนแปลง
นรศิริ 18 ต.ค. 2551 22:33 น. - ID 119668 
1298
6
0
18 ตุลาคม 2551 23:10 น. - comment id 905405
ได้ยินมาถึงหูผมเลยนะครับยาย เสียงสะอื้นฮักๆๆ โหยไห้หวนขนาดนั้นเลยนะคับยาย หวีดร้องด้วยไหมขอรับ สรุปว่ายายคิดถึงใคร ยายคอยใคร พรรษาก็ออกแล้ว ยายยังมีความหวังอีกเหรอ อิอิ!ตบหัวผมได้คะรับยาย ผมสบายดี ยายก็คงหายไข้ ยิ้มได้
19 ตุลาคม 2551 05:25 น. - comment id 905422
ตามเสียงสะอื้นมาค่ะ มาปลอบคนคอย โอ๋อย่าร้องไห้ไปน่ะ
19 ตุลาคม 2551 07:24 น. - comment id 905432
เฝ้าพะวงหลงคอยน้อยใจรัก เธอไม่ทักทายมาเหมือนดังเก่า หรือว่าลืมแล้วหรือรักสองเรา ปล่อยให้เศร้ารอคอยหงอยเหงาจัง รอใครหรือค่ะ คุณนรศิริ อิอิ
19 ตุลาคม 2551 10:26 น. - comment id 905467
การรอคอย...ที่แกมเสียงสะอื้น แสนขมขื่น..ด้วยรอ..ที่ไร้หวัง. แม้นั่งคอย..เฝ้าเหม่อ..เพ้อภวัง ป่นใจจัง..เพราะไร้หวัง.จากการคอย.. ............อย่าท้อแท้ครับ..หากการคอยนั้นมีหวัง...
19 ตุลาคม 2551 11:39 น. - comment id 905483
ได้ยินเสียงสะอื้นตื่นผวา ลุกขึ้นมาชะแง้ไม่แลเห็น ยิ่งเหงาหงอยละห้อยไห้ในคืนเพ็ญ ดูเดือนเด่นแต่ดวงใจไยมืดมน เง้อ ! กว่าจะจบได้ สวัสดีค่ะ พี่นรศิริ วันนี้วันอาทิตย์ฝนตกด้วยค่ะ พี่สบายดีนะคะ
19 ตุลาคม 2551 12:43 น. - comment id 905502
พี่สาวจ๋าเศร้าจัง รักไม่เปลี่ยนแปลง
สุขภาพเป้ฯไงบ้างคะ ดูแลตัวเองด้วย คนสวยน้อยเปงห่วงคนสวยมาก..อิอิ
19 ตุลาคม 2551 15:28 น. - comment id 905571
ความพยายามเป็นเลิศค่ะ
19 ตุลาคม 2551 17:44 น. - comment id 905608
19 ตุลาคม 2551 22:42 น. - comment id 905682
แว่วเสียงครวญสะอื้นฝืนร่ำไห้ จากคนไกลแดนดอยที่คอยหา คิดถึงคนเคยหวงห่วงใยลา โอ้น้ำตา..รินแล้ว..แว่วเสียงครวญ สะอื้นไห้ใจเจียนขาดประหลาดนัก คิดถึงรักเคยหวานสะท้านหวน อยากกลับไปซบอิงพิงเนื้อนวล ราวโซ่ตรวนตรึงใจ..ให้คราำครวญ.. พี่สาวสะอื้นเสียจน..ได้ยินมาถึงบ้านน้องเลย..
19 ตุลาคม 2551 22:59 น. - comment id 905684
เข้าใจในความรู้สึกนะคะ เพราะเคยคอยมาก่อน ช่วงเวลานั้นเหมือนดังกลอนที่คุณเขียนเลยค่ะ เวลาเลื่อนเปลี่ยนไป แต่ไม่สามารถเปลี่ยนใจคนเราได้
20 ตุลาคม 2551 00:26 น. - comment id 905700
เสียงสะอึ้นจากคนคอยร้อยเจ็บปวด มันร้าวรวดระทมทั้งขมขื่น ด้วยใจยอกชอกช้ำสุดกล้ำกลืน หลับและตื่นแต้มระทมห่มน้ำตา....
20 ตุลาคม 2551 05:43 น. - comment id 905710
หวัดดีจ้าหลานรักนี่ขนาดยายนั่งสะอื้นริมหน้าต่างเบาๆยังได้ยินถึงหลานรักหรือจ๊ะ แสดงว่าเป็นห่วงยายจริงๆเลย ออกพรรษาแล้วหนอคงมีผ้าห่มกันหนาวผืนอรชรแล้วหละนะจ๊ะ แยยดีใจนะที่โจ้ไม่ดื่มดูแลสุขภาพตัวเองและคนข้างกายดีๆหละ(ถ้ามีแล้ว ถ้าไม่มีให้รีบหานะจ๊ะ)
20 ตุลาคม 2551 05:44 น. - comment id 905711
ขอขอบคุณคุณช่ออักษราลีมากค่ะที่ตามเสียงสะอื้นมาให้กำลังใจ
20 ตุลาคม 2551 05:47 น. - comment id 905713
ขอขอบคุณ คุณกันนาเทวีมากคะที่มาเป็นกำลังใจ ให้นะคะ อิอิคอยคนในใจค่ะ
20 ตุลาคม 2551 05:48 น. - comment id 905715
ขอบคุณสำหรับแรงใจจากคุณกิ่งโศกมากนะคะ
20 ตุลาคม 2551 05:57 น. - comment id 905717
หวัดดีค่ะน้องทรายขอบคุณมากค่ะที่มาให้กำลังใจคนคอย โอ้อกเอ๋ยคนคอยน้อยใจแสน ยังเหนียวแน่นเกลียวรักสมัครสมาน ยังสุขซึ้งตราตรึงทุกวันวาร อกสะท้านไหวละห้อยคอยเธอคืน จวบเช้าสายบ่ายค่ำจนย่ำรุ่ง มะรืนพรุ่งก็จะคอยน้อยใจฝืน จมในบ่อน้ำตาทุกวันคืน ไม่อาจคืนรักไปให้กับเธอ
20 ตุลาคม 2551 06:04 น. - comment id 905718
หวัดดีค่ะน้องสาวสุดสวยขอบคุณมากที่ห่วงใยพี่เป็นเพื่อนกับโรงพยาบาลเข้าบ่อยจนชินสุขภาพก็ดีขึ้นค่ะ ขอขอบคุณในไมตรีน้องมีให้ แสนซาบซึ้งในน้ำใจน้องเสมอ พิมคนสวยน้ำใจดีที่อยากเจอ และเธอคือคนสวยรวยน้ำใจ
20 ตุลาคม 2551 06:05 น. - comment id 905719
ขอขอบคุณ คุณบุษย์น้ำทองที่เป็นแรงใจให้ค่ะ
20 ตุลาคม 2551 06:07 น. - comment id 905720
ขอขอบคุณฉางน้อยมากค่ะไม่ท้อค่ะจะรอต่อไป
20 ตุลาคม 2551 06:13 น. - comment id 905721
หวัดดีค่ะน้องสาวแสนสวยริมฝั่งโขงปิดเทอมแล้วค่อยสบายหน่อยนะคะแต่งานก็เยอะเหมือนเดิมเนาะ เสียงสะอื้นจากใจคนไห้หวล เสียงครวญคนเหว่ว้าน้ำตาไหล เสียงสะอื้นจากคนท้นเยื่อใย เสียงที่กลั่นจากใจส่งให้เธอ อากาศหนาวแล้วดูแลสุขภาพนะคะ สาวๆก็มีสิทธิ์เป็นไข้ได้นะคะพี่เป็นห่วง
20 ตุลาคม 2551 06:15 น. - comment id 905722
ขอขอบคุณ คุณbitterค่ะนี่เป็นกลอนที่กลั่นออกมาจากความรู้สึกค่ะมันอาจไม่ไพเราะแต่คนเขียนก็ซึ้งมากค่ะ
20 ตุลาคม 2551 06:20 น. - comment id 905723
ยังนั่งคอยเธอเสมอ ณที่เก่า ใต้โคนต้นสะเดาที่เราสอง เคยพร่ำพรอดออเซาะพนอประครอง มาบัดนี้เราต้องนั่งเดียวดาย
20 ตุลาคม 2551 06:21 น. - comment id 905724
ขอขอบคุณ คุณครูสลักพิณมากค่ะมือไวไปหน่อยโปสต์ก่อนเลย
20 ตุลาคม 2551 14:30 น. - comment id 905812
การรอคอยทรมานค่ะ แต่สุขใจนักค่ะเมื่อคิดว่าไม่นานคงสมหวัง เอื้อยซำบายดีบ่จ้า
20 ตุลาคม 2551 18:16 น. - comment id 905859
กลับมาเถิดหนาสาวน้อย มีคนคอยอยู่นะ แวะมาทักทายและชื่นชมงานครับ
20 ตุลาคม 2551 21:36 น. - comment id 905907
หน้าส่วนตัว
การรอคอย นั้นทุกข์ ไร้สุขยิ่ง
มองทุกสิ่ง ก็เหงา เศร้าเหลือล้น
แลมองฟ้า ก็เหมือน หม่นเต็มทน
มองผู้คน รอบกาย ก็หน่ายใจ
ทรมานรัก หนักยิ่ง กว่าสิ่งอื่น
สุดขมขื่น รอวัน กลับเมื่อไหร่
การรอคอย ไร้ร่าง คนห่างใจ
แสนอาลัย เพราะรัก จึงจักรอ
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านที่ไพเราะค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
