ป้อมปราการแข็งแรงกำแพงใหญ่ ตามคบไฟเป็นระยะพอกะเห็น ศีรษะอริราชขาดกระเด็น เสียบไม้เซ่นข่มขวัญน่าพรั่นพรึง ธงทิวปลิวปัดสะบัดแกว่ง ฝูงแร้งกาเห็นซากเหม็นหึ่ง พุ่งถลาถาปีกลงฉีกดึง รุมทึ้งซากศพตลบควัน ธุลีลอยฝอยฟุ้งเป็นฝุ่นหมอก ดาบหอกทวนปักหักสะบั้น ศพกลาดเกลื่อนพื้นเป็นหมื่นพัน ราชันย์หนึ่งสลดรันทดใจ ข้าชนะมามากบนซากศพ ข้ารบฆ่าเหยื่อทั้งเหนือใต้ ปีนเขาข้ามเหวฝ่าเปลวไฟ เกรียงไกรลือเลืองทุกเมืองรู้ ข้ากรีฑาพลเคลื่อนเขยื้อนทัพ ย่อยยับทุกทิศที่คิดสู้ เมืองนี้น้ำตาประชาพรู ข้าหดหู่ทุกข์เทวษอาเพศนัก ได้อะไรขึ้นบ้างหรือว่างเปล่า หรือเราเขลาทำแต่กรรมหนัก กี่ชีวิตชีพหล่นสูญคนรัก กี่ซากปรักหักพังเงียบวังเวง เขาอ่อนข้องอหัวเพราะกลัวข้า มิใช่ว่าชื่นชมพวกข่มเหง แต่พระแสดงธรรมเขายำเกรง เขาไหว้เองด้วยใจมิใช่กลัว ข้าจะหัดยืนในหัวใจเขา จะไม่เฝ้าก่อกรรมหรือทำชั่ว ข้าเห็นภาพหดหู่จึงรู้ตัว ว่าเมามัวเข่นฆ่ามาช้านาน อโศก..วางดาบลงกราบองค์พระ เพื่อชำระไฟเขลาที่เผาผลาญ ที่รั้งรัดกัดกินถึงวิญญาณ ช่วยสืบสานศาสนาชั่วฟ้าดิน แคว้นกาลิงคะ..ขณะนี้ แสงสุรีย์ลาแล้วจากแนวหิน เสียงแซ่ซ้องก้องไกลพอได้ยิน คราวสูญสิ้นฆ่าฟันแต่นั้นมา ๑๗ ตุลาคม ๒๕๕๑
17 ตุลาคม 2551 02:20 น. - comment id 905074
สวัสดีค่ะพี่ฤทธิ์ ... เข้ามาอ่านยามดึกๆ อิอิ จะได้ไม่มีใครแย่งอ่านไงคะ ... ปรบมือให้คะ งานของพี่เยี่ยมเสมอ ปล. น้องสาวพี่เพิ่งตื่นอ่ะ อิอิ ... ไปนอนต่อดีกว่าน๊า สบายดีไหมคะพี่ฤทธิ์ พี่นักสืบ ไร้อันดับไปตอบคอมเม้นท์พี่แล้วนะคะ ในฝันสลาย พี่เค้าดีใจด้วยซ้ำคะที่พี่ฤทธิ์เข้าไปทักทายค่ะ จริงๆน๊าคะ
17 ตุลาคม 2551 06:47 น. - comment id 905080
ในที่สุดอโศกมหาราชก็กลับใจ ใช้พระธรรมค้ำจุนโลก ละทิ้งการใช้กำลังการฆ่าฟัน น่าชื่นชมมากครับ มีคนบอกว่า การจู่โจมที่ใจสำคัญที่สุด การเข้าไปอยู่ในจิตใจของคน เป็นการจู่โจม ที่ทำให้คนยอมสยบ อย่างแท้จริง ขอบคุณสำหรับกลอนและแนวคิด ที่แทรกมาในบทกลอนครับ อ้อ ขออนุญาตพาดพิงฉางน้อยหน่อยครับ ระวังงานกำลังจะเข้า เตรียมเป็น เจ้าภาพนะ
17 ตุลาคม 2551 08:59 น. - comment id 905084
ที่ใดมีธรรม ที่นั่นเป็นสุข ฉะนี้แล...
17 ตุลาคม 2551 09:21 น. - comment id 905092
2..... ...แน่ะๆ พี่ไร้อันดับ อยู่ดีๆจะมาพาดพุง เอ๊ย พาดพิงน้องหมวยเล็กซะแระ อิอิ แหมๆ เจ้าภาพ อ่ะนะ ช่วยกันๆๆหน่อยเด๊ แหมๆ ........................................... 3.....สวัสดีดีค่ะพี่บาวบนเกาะ บายดีม่ายนิบาว พันพรือมั่งหวางนี้ หวังเหวิดน้องนุ้ยมั่งม่าย อิอิ ไปแหล่ว ไปขายพวงมาลัยที่สี่แยกตอหวา ว่างๆอิแวะมาทักทายคะ
17 ตุลาคม 2551 11:23 น. - comment id 905113
นึกอยากอ่าน สงครามไม่มีใครชนะเนาะ
17 ตุลาคม 2551 19:41 น. - comment id 905184
น้องฉางน้อยเหอ ฮายหวางนี้ฝกตกจ้านนิ แถวนั้นพันพรือมั่ง วังรถวังราเสียมั่งนะ อย่าคิดว่ากันชนใหญ่ หวังเหวิดนิ
17 ตุลาคม 2551 21:43 น. - comment id 905214
สวัสดีครับ ฉางน้อย คุณนักสืบ พี่คนบนเกาะ และ โคลอน หลายครั้งที่ผมเข้าบ้านกลอน (ผมชอบชื่อนี้มากกว่าบ้านวรรรกรรม) แล้วไม่พบเพื่อนที่คุ้นเคย หลายคนที่หายไป บางทีอาจจะแอบอยู่ซอกใดซอกหนึ่งก็ได้ เหมือนนักเรียนที่ยังเรียนที่เดิม แต่เพื่อนไปเรียนต่อที่อื่นกันหมด แต่ก็ยังมีเพื่อนเก่าๆที่สนิทๆหลงเหลืออยู่บ้าง อารมณ์ที่จะไปเล่นหยอกล้อก็พลอยหดหายไป ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะภารกิจที่รัดตัวด้วย บ้านหลังนี้ในความรู้สึกของผมเหมือนกับเป็นสมุดบันทึกส่วนตัว ที่เราจะมีผลงานของเราเก็บไว้อย่างเป็นระเบียบ เปิดดูที่ไหนก็ได้ในโลก ขณะที่ไปโพสต์ที่อื่นจะไม่มีแบบนี้ จะให้ไปทำ blog ก็คงไม่ชอบ วุ่นวายเอิกเริกเกินไป สู้บันทึกผลงานไว้ดูเล่นเงียบๆดีกว่า และได้แบ่งปันให้เพื่อนๆได้อ่านด้วย จะมีคอมเมนท์หรือไม่มีไม่ใช่ประเด็น แค่ได้จดบันทึกเรื่องที่เราอยากขียนไว้ก็พอแล้ว นี่คือเหตุผมไม่ค่อยได้ตอบคอมเมนท์ ส่วนเวลาที่ได้ไปอ่านผลงานของเพื่อนก็อยากเข้าไปสัมผัสของอารมณ์ความรู้สึกที่เพื่อนๆถ่ายทอดออกมา ซึ่งจะทำให้เรารู้จักตัวตนของผู้เขียนมากขึ้น แน่นอนว่าไม่ใช่เดี๋ยวนั้นแต่จะค่อยๆสะสมจนตกผลึก ผลึกที่เราเรียกกันว่าความผูกพัน ซึ่งเราอาจไม่รู้ตัวว่ามันขึ้นเมื่อไร สมุดบันทึกของผมและเพื่อนๆจะยังคงอยู่ เล่มจะหนาขึ้นเรื่อยๆ ตามที่เราอยากเขียน ห้องสมุดประชาชนนี้คงจะเต็มไปด้วยผลงานร้อยกรองหลากหลายอารมณ์ต่อไปอีกนานเท่านาน ขอให้ทุกท่านมีความสุข และประสบความสำเร็จในชีวิตครับ
18 ตุลาคม 2551 00:22 น. - comment id 905234
6.....สวัสดีพี่บาวบนเกาะคะ ฮ่าย ดีใจอย่างแรงนิ พี่บาวบนเกาะหวังเหวิดน้องนุ้ย อิอิ ม่ายต้องห่วงน้องค่ะ น้องบายดีแหละ ตอเช้าไปขายพวงมาลัยที่เสแยกหล๋าวนิ ขี้คร้านอิตายเด้ (ขอ อนุญาต พี่ฤทธิ์ทักทายพี่บาวบนเกาะสักฮิดนะคะ อิอิ
18 ตุลาคม 2551 00:30 น. - comment id 905235
7.....น้องขอสนับสนุนคำพูดของพี่ฤทธิ์คะ พี่ริดพูดถูกต้อง แม่นยำค่ะ น้องมีความคิดแบบนั้นเหมือนกัน บางทีเพื่อนๆบางคนน้องไม่กล้าเข้าไปทัก ไม่กล้าแซวเล่น ในขณะเดียวกันน้องก็มองหาเพื่อนๆพี่ๆที่น้องสามารถพูดคุยหยอกล้อกันได้ แต่ก็ไร้เงา อิอิ เพื่อนๆพี่ๆบางคน น้องทำได้เพียงเข้าไปอ่านเฉยๆ ไม่ได้ทักทาย เพราะไม่รู้ใจเขาใจเราว่า สามารถพูดหยอกล้อเล่นกันได้เหมือนพี่ๆหรือไม่ อีกอย่างก็คือ เรื่องการลงกลอนในบ้านกลอนไทยคะ น้องชอบเล่นที่นี่ อยากเอากลอน เอาเรื่องราวไร้สาระของน้องมาลงที่นี่ เพราะเหมือนเป็นที่ ที่น้องคุ้นเคยมากๆ ใครจะมาเม้นท์หรือไม่ ไม่ใช่เหตุสำคัญ พี่ฤทธิ์พูดถูกต้องคะ น้องเพียงแต่ต้องการสร้างสรรค์ผลงาน(ไร้สาระ)แล้วนำมาเก็บ อย่างน้อยก็คิดว่า เอ่อ นะ นามฉางน้อยก็มีผลงานกับเขาเหมือนกัน แบ่บว่า ภูมิใจเล็กๆน่ะค่ะ ..... น้องฉางน้อยขอเป็นกำลังใจให้พี่ฤทธิ์ได้สร้างผลงานดีๆออกมาหล๋าวนะคะ อย่าเพิ่งท้อ จริงๆนะ น้องพูดจริงๆ มีเพื่อนๆของพวกเรายังติดตามอ่านงานของพี่บาวเสมอคะ ฮื่อ...เอาต๊ะ ดอกไม้นิ ให้กำลังใจพี่บาวของน้องฉางน้อย ให้เหม็ดใจนิ อิอิ
18 ตุลาคม 2551 07:54 น. - comment id 905252
สวัสดีเช้าวันเสาร์ค่ะ ฤทธิ์ ศรีดวง นักสืบฯ และ ฉางน้อยด้วยนะคะ ว่าจะเข้ามาเงียบๆพอได้อ่านความคิดเห็นของ ฤทธิ์ ศรีดวง กับ ฉางน้อยแล้วก็นึกอยากจะบริหารนิ้วขึ้นมาเลยนิ คิดเหมือนกันค่ะว่าอยากจะเขียนงานที่ออกมาจากใจและเก็บไว้ ณ ที่ใดที่หนึ่งที่มีคนที่หัวใจเดียวกันได้ผลัดเปลี่ยนพูดคุยกัน ...ประมาณว่าสมบัติผลัดกันชม...อิอิ เคยเขียนบล๊อกเหมือนกันค่ะ ปฏิทินเค้ามี 30 ,31 วัน ฝนเขียนซะไม่คุ้มกับพื้นที่ ที่เค้าให้ ก็เลยพับโครงการไป ทุกครั้งที่กลับมาบ้านกลอน(คำนี้ฟังดูอบอุ่นดีเนาะ)ก็จะรู้สึกอบอุ่นทุกครั้งเลยค่ะ อาจจะมีสายตาสอดส่ายหาคนคุ้นเคยบ้าง พอไม่เจอก็.....เฮ้อ.....หายไปไหนกันหมดนะเนี่ย ตั้งคำถามในใจ แต่เชื่อว่าทุกคนไม่ได้ไปไหนไกล...สักวันก็ต้องกลับมาหรือกลับมาแต่ไม่แสดงตัว(ขโมยแว่น นักสืบฯ มาใช้ก่อน...) เวลาล๊อกอินไปหน้าส่วนตัวของเรา ก็จะรู้สึกว่า ห้องนี้เต็มไปด้วยความทรงจำและถ้อยคำมากมายที่ให้กำลังใจ สร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ จนเราต้องกลับมาบ่อยๆ ทุกครั้งที่มีเวลา ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ขอบคุณมิตรภาพดีๆที่ ฤทธิ์ ศรีดวงมีให้ตลอดมาเหมือนกันค่ะ ทุกถ้อยคำที่ฝากไว้ในบทกลอนของ ฝน ซาบซึ้งใจตลอดมา และแม้ว่าพักหลังจะไม่ค่อยได้คุยกันก็ยังรู้สึกอบอุ่นเสมอที่เห็นบทกลอนและนามปากกานี้ ขอบคุณ ฉางน้อยกับ นักสืบฯด้วยค่ะที่สร้างรอยยิ้มได้เสมอในทุกที่ ที่ปรากฏตัว....มัสลินด้วย เวลาเห็นคนหนึ่งต้องคิดถึงอีกสองคน และชอบไปแอบดูการพูดคุยหยอกล้อน่ารักๆแบบพี่ๆน้องๆอ่านแล้วต้องยิ้มได้ทุกทีสิน่า.... ปล. ป. หายไปไหนไม่รู้นะคะ ฤทธิ์ ศรีดวง เจอมั๊ยคะ......ฝนฝากความคิดถึงไปให้ เป็นตันเลยนะคะ คงไม่หนักเกินไปเนาะ พิมพ์ยาวมากๆเลยคราวนี้...เห็นทีต้องจรลีแล้วค่ะ ก่อนไปชนแก้วๆ
18 ตุลาคม 2551 15:26 น. - comment id 905323
สวัสดีค่ะ คุณฤทธิ์ ไม่ค่อยได้เจอกันเลยนะคะ มาอ่านสมุดบันทึกเล่มน้อยของคุณฤทธิ์ค่ะ ยังเยี่ยมยอดเหมือนเดิมนะคะ
18 ตุลาคม 2551 20:23 น. - comment id 905381
สวัสดีเวลาค่ำๆ อีกครั้ง สำหรับฉางน้อย และ ฝน ดีใจที่มีความคิดคล้ายๆกัน ต่อไปสมุดบันทึกนี้คงจะใหญ่พอควร เป็นมรดกเล็กๆให้ลูกหลานได้อ่านต่อไป (over ไหมเนี่ย) เคยเห็นฝนไปคอมเมนท์ที่ blog ของ ป. สองครั้ง ตอนนี้ที่ blog ก็เงียบ เคยคุยกับ ป.ก่อนหน้านี้เหมือนกัน พอรู้สาเหตุที่ ป.และเพื่อนๆอีกหลายคนไม่กลับมาเหมือนกัน ผมก็บอก ป.ไปว่าจะไม่กลับมา แต่ด้วยสาเหตุสองประการที่ต้องกลับมาอีกคือ ๑.อยากเขียนพุทธประวัติให้จบและโพสต์ลงที่นี่ ๒.เรื่องของสมุดบันทึกส่วนตัวนั่นแหละ ล่าสุดนี่ยังไม่ได้เมลไปคุย แต่เมื่อเดือนที่แล้ว ผมสมัคร yahoo messenger แล้วก็มีที่อยู่ของเพื่อนๆ หลายคนขึ้นมา หนึ่งในนั้นคือ ป.แล้วเธอก็เข้ามาทักผม ผมงงครับ ใช้ไม่เป็น เผลอปิดไปเฉยเลย แล้วก็ยังไม่ได้คุยกันอีก เท่านี้ก่อนนะใกล้หน้าหนาวแล้ว เตรียมกลอนหนาวๆกันไว้หรือยัง ขอให้มีความสุขสำราญครับ
18 ตุลาคม 2551 20:25 น. - comment id 905384
สวัสดีครูเจี๊ยบ ดีใจที่พี่เจี๊ยบมาทักทายครับ เห็นงานพี่ขึ้นหน้าจอแล้ว จะแวะไปอ่านนะครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ
18 ตุลาคม 2551 20:35 น. - comment id 905386
อ่า....สงสัยจะคนละ ฝนแล้วค่ะ ฤทธิ์ ศรีดวง ฝนไม่เคยไปบล๊อก ป.นะคะ...ไปยังไงยังไม่รู้เลย แล้วเวลาลงท้ายชื่อก็จะใช้ชื่อ โคลอนเสมออ่ะค่ะ กลอนหวานๆสงสัยต้องบิ๊วนานหน่อยค่ะช่วงนี้
18 ตุลาคม 2551 20:41 น. - comment id 905389
เอ่อ.......จะไม่กลับมาเหรอคะ... ฝนไม่ได้เล่นโปรแกรมแชทใดๆเลยค่ะ ก็จะทักทายกันในบ้านกลอนพูดคุยหยอกล้อกันเวลาที่เจอ.... พอ มีใครหายไปก็คิดถึงนะคะ หลายปีก่อนเคยเล่นหมดทุกอย่างค่ะแต่สามสี่ปีหลังไม่ได้เล่นโปรแกรมแชทเลยค่ะ ไม่ว่าจะ ยะฮู...เอ็ม หรือ ไอซีคิว(เก่าไปแล้วมั๊งเนาะโปรแกรมนี้) เพื่อนเก่าๆก็เลยขาดการติดต่อกันไปโดยปริยาย แต่ฝนก็คงจะไม่เล่นอีกแล้วค่ะ ตอนนี้เวลาออนไลน์ก็มีไม่กี่เว็บที่ไป แต่ก้าวแรกก็คือ ไทยโพเอ็มเสมอ ปล.ฤทธิ์ ศรีดวง ก็ลองเขียนกลอนหวานๆรับหน้าหนาวดูมั่งสิคะ
18 ตุลาคม 2551 21:40 น. - comment id 905393
ฝน อ้าวเรอะ แต่เธอใช้ชื่อว่า ฝนเองค่ะ แล้วจะเป็นใครกัน เพราะเห็นกลอน ป.หลายๆกลอนเมื่อก่อนจะมี "ฝนเองค่ะ" คอมเมนท์ประจำเลย แล้วเธอเป็นใครกัน?
19 ตุลาคม 2551 09:51 น. - comment id 905447
ชื่นชม กลอน แนวนี้ครับ..
20 ตุลาคม 2551 15:38 น. - comment id 905824
ถามฝนแล้วฝนจะไปถามใครล่ะคะเนี่ย...อิอิ ป. คงมีเพื่อนชื่อ ฝน หลายคนมังคะ ฝนว่า ฤทธิ์ ศรีดวงอ่ะแหละที่คิดเองว่าเป็น ฝน โคลอนอิอิ...แซวตบท้าย ฝนว่าในกลอน ป. ก็มีทั้ง "ฝนเองจ้า" และ "ฝน โคลอน" น่าจะแยกออกนะคะว่าคนละคนกัน...ลองไปสังเกตุดูใหม่สิคะ...อิอิ
20 ตุลาคม 2551 15:45 น. - comment id 905830
สวัสดีค่ะ มาชื่นชมผลงานค่ะ อิอิ