จะไม่เหลือแม้เศษธุลี

สามัคคีคือพลัง
สัตว์มันยังรู้จักรักพวกพ้อง
ไทยพี่น้องฆ่ากันมันน่าหัว
ใครผิดถูกใครต่ำคงรู้ตัว
จงใช้หัวสมองตรองตรึกเอา
ธรรมชาติสร้างสมองสองมือให้
เพื่อจะได้ใช้งานผ่านโง่เขลา
รู้ผิดชอบชั่วดีที่ตัวเรา
มิใช่คอยให้เขาตะพายพา
สัญชาติสัตว์ย่อมกัดไม่ยอมปล่อย
ทุกหย่อมหญ้าจึงพลอยยับเยินหนา
ทั่วทุกแคว้นแดนดินถิ่นพนา
อนิจจาถูกผิดถูกบิดเบือน
แผ่นดินไทยของเราเราต้องรัก
เราพิทักษ์ด้วยชีวินเสมอเหมือน
เอกราชชาติไทยไม่ลบเลือน
เลือดทาเปื้อนแผ่นดินถิ่นเมืองไทย
ตรองดูเถิดท่านที่มีสมอง
เผ่าพี่น้องผองเราอย่าหลับใหล
หากปล่อยไว้นานเนิ่นจนเกินไป
ผืนดินไทยฤาจักเหลือเศษธุลี

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

ชาวนา 12 ต.ค. 2551 15:28 น. - ID 119488

1304

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/119488 ที่มา: แต่งเอง , ชาวนา

comments powered by Disqus

ครูกระดาษทราย

12 ตุลาคม 2551 17:41 น. - comment id 904125

ลูกกลิ้ง

12 ตุลาคม 2551 20:40 น. - comment id 904154



รักกันไว้ใต้ร่มธงชาติไทย
จะเป็นใครอยู่ไหนได้สมาน
สามัคคีมีไว้ให้เนิ่นนาน
จะเบิกบานผ่านใจไทยทุกคน



ร่วมกันเราอยู่    สู้กันเองเราตาย(ฟรี)
พวกระดับบิ๊กๆทั้งหลายมันยังอยู่

กิตติเวทย์

13 ตุลาคม 2551 08:43 น. - comment id 904220

หมู่สัตว์กินอิ่มแล้ว     หยุดหา
แต่คนไม่นำพา               ผ่อนแล้
โลภมากจนชินชา            ใจมืด มลนา
หรือมันเป็นสัตว์แท้          วิ่งแจ้นเกิดมา


หวัดดียามเช้าครับ...