ปณิธานของแม่ อิสรเสรีที่แม่ฝัน คือสมบัติลูกอัน อนันต์ค่า เจ้าจงเสียสละตนเพื่อผลประชา เพื่อเพื่อนนักสู้ผู้กล้าที่ลาไกล แม้วันนี้ไร้นักสู้ผู้แม่แล้ว ทุกคำสอนยังแว่วยินหาสิ้นไม่ คำสอนแม่สอนสั่งยังนำใจ มิสิ้นไปลูกนั้นขอวันทา แม่สอนลูกเสียสละประโยชน์ตน เจ้าต้องทนสู้งานอย่างหาญกล้า แม้เจ้าอาจพลาดพลั้งหลั่งน้ำตา ขอเจ้าจงหลั่งมาเพื่อหญ้างาม แม่ใฝ่หาเสรีทั้งชีวิต แม่อุทิศชีวันมิครั่นขาม สู้เพื่อเพื่อนร่วมประเทศร่วมเขตคาม จงก้าวตามสมบัติแม่มีแค่นี้ เลือดเนื้อแม่ให้เจ้าเอาไว้สู้ อัปยศอดสูกู้ศักดิ์ศรี เจ้าต้องกล้าฝักใฝ่ในเสรี เพราะจักมีวันหน้าฟ้าต่างกัน ลูกตอบแทนพระคุณแม่แล้วแค่นี้ เพียงถักทอเสรีที่แม่ฝัน หากแม้นลูกกลัวตายวายชีวัน เมื่อกระนั้นลูกจะเนรคุณ แม่สั่งสอนและปลูกลูกให้สู้ แม่ยังอยู่ทุกเมื่อและเกื้อหนุน ในแสงแดดวันใหม่ละไมละมุน คืออ้อมกอด ณ ไออุ่นละมุนไม วันนี้แม่จำลาอาทรห่วง ใบไม้เหลืองย่อมร่วงฤดูใหม่ ทั้งสองตาพร่าขาวแต่ยาวไกล จักมองดูหนูเติบใหญ่พร้อมชัยชนะ ฉัตรสุมาลย์ ภูแต้มนิล ประพันธ์
11 ตุลาคม 2551 12:51 น. - comment id 903917
แด่ น้องจุ่นจ๋น ไม่ได้แวะเยี่ยมผู้ใดเลยค่ะหมู่นี้ เพราะต้องเกาะติดสถานการณ์ค่ะ ขออภัยค่ะที่ไม่ได้ตอบผู้มาแวะเยี่ยมในกลอนก่อนๆค่ะ เพราะต้องทำงานให้เสร็จทันเวลา ฝากคิดถึงคุณแม่พี่ดวงด้วยค่ะ
11 ตุลาคม 2551 20:50 น. - comment id 903961
ได้อ่านกลอนถึงแม่ช่วงนี้ เป็นอะไรที่สบายใจดี นึกถึงแล้วอิ่มสุข