โลกร้องไห้

ฝนทอง

ไร้เมตตาปรานีมีมากมาย
ล้างทำลายธรรมชาติอยู่ดาษดื่น
ทั้งทางตรงทางอ้อมพร้อมหยิบยื่น
ความขมขื่นให้กับโลกโศกโศกา
บ้างตัดไม้ทลายไพรไปหลายแห่ง
บ้างแอบแฝงทำดีเพื่อบังหน้า
อนุรักษ์ธรรมชาติสะอาดตา
สร้างเคหาเป็นรีสอร์ทบอกปลอดภัย
อ้างว่าตนเป็นคนดีมีคุณค่า
เก็บรักษาธรรมชาติอย่าสงสัย
เพียงจัดระบบนิเวศเขตอภัย
เพื่อโชคชัยสรรพสัตว์สุขสงบ
ไม่ระรานผลาญพร่าธรรมชาติ
ขยะขาดจากโลกจะไม่พบ
อ้างอวดอ้างความสะอาดต้องประสบ
หวังสยบความชั่วที่ตัวก่อ
สร้างธรรมชาติวาดความดีหนีความผิด
ด้วยความคิดพิชิตชัยใครเล่าหนอ
อ้างคุณธรรมในใจมีมากพอ
สุดท้ายก็ทำลายโลกโศกาลัย
ไร้ขยะอย่างไรใคร่อยากรู้
จะเก็บกู้ธรรมชาติกี่ยุคสมัย
ให้งดงามสมดุลอุ่นหทัย
แหล่งอาศัยบรรดาสัตว์วัฒนา
ธรรมชาติเป็นธรรมชาติที่สมบูรณ์
ไม่เสื่อมสูญสิ้นสวยไร้คุณค่า
เพราะน้ำมือมนุษย์นานา	
ที่มุ่งมาศึกษาสร้างทางของตน
บ้างสร้างเขื่อนเปลี่ยนน้ำเป็นไฟฟ้า
มหึมากักเก็บซึ่งน้ำฝน
เอาไว้ใช้อำนวยสุขผองผู้คน
ดูสุขล้นถ้วนหน้าไฟฟ้ามี
แล้วเคยนึกบ้างไหมอะไรเปลี่ยน
วังวนเวียนวัฏจักรสิ้นแล้วนี่
สิ่งเคยพบสิ่งเคยเห็นและเคยมี
มาบัดนี้ก็สูญสิ้นจากถิ่นทาง
บ้างทำลายภูเขาเอาสร้างบ้าน
ดูโอฬารโอ่อ่าและกว้างขวาง
เป็นที่อยู่ภูมิฐานดังองค์ปราง
ทำทุกอย่างเพื่อสร้างสุขแห่งตน
ไร้เมตตาปรานีมีมากมาย
ล้างทำลายธรรมชาติเสียปี้ป่น
ทั้งทางตรงทางอ้อมย้อมหลอกคน
ให้ยินยลความดีที่กระทำ
ธรรมชาติเสื่อมสูญสิ้นสุดแน่
ความปรวนแปรเปลี่ยนไปใครจักขำ
เมื่อโลกย้อนรอยให้ระกำ	
สร้างความช้ำให้บ้างเป็นอย่างไร
โถ...มนุษย์สุดโหดโกรธร้องว่า
เจ้าโลกาบ้าบิ่นไปยกใหญ่
สร้างพายุและสร้างภูเขาไฟ
แผ่นดินไหวไปทั่วปัถพี
ไร้เมตตาปรานีที่ได้พบ
พอประสบกับตนบ่นอึงมี่
ธรรมชาติเอาคืนแล้วครานี้
โถ...ชีวีคงม้วยด้วยเวรกรรม 
ไร้เมตตาปรานีมีมากมาย
ล้างทำลายธรรมชาติล่วงถลำ
ทั้งทางตรงทางอ้อมพร้อมกระทำ
ความชอกช้ำให้กับโลกโศกโศกา ฯ