รอ..

..ใต้ต้นไม้ที่ไร้ร่มเงา 
ท่ามกลางแสงแดดแผดเผา..ร้อนรุ่ม 
มีน้อยใบ..ไร้กิ่งก้านจะกั้นคลุม 
เหมือนไร้ความชื้นชุ่ม..เนิ่นนาน 
~.ณ กิ่งสุด..สูงไกล ที่ปลายกิ่ง 
รังนกรุ่งริ่ง..กำลังสาน 
วิหคน้อย..กระเสือกกระสน..ทนทาน 
ด้วยหวังเพียงจะสร้างบ้าน..รังนอน 
เส้นหญ้าสานถี่..ทีละนิด 
คอยหมดสิ้นภารกิจ..ค่อยพักผ่อน 
..แม้ลมแรงแกว่งต้นไม้..ไหวคลอน 
จะทนร้อน..ทนหนาวสั่น ไม่หวั่นใจ 
จนสำเร็จ ระเห็จสร้าง..รังเอมอุ่น 
เหลือเพียงลุ้น..กับความฝันอันยิ่งใหญ่ 
รอเมฆฝน..รวมกลั่น..นานเพียงใด 
จวบต้นไม้..จะผลิดอก..งอกงดงาม ,~*