ไม่แปลกหรอกหากฉันจะบอกรัก ที่เก็บกักให้เธอฟังหลายๆหน ที่ฉันชอบเธอไม่ใช่เพียงเพราะฟ้าดล แต่เพราะเธอเป็นคนแสนดีกว่าใคร เธอคอยเช็ดน้ำตายามฉันอ้างว้าง ไม่เคยห่างยามฉันทุกข์มากแค่ไหน เธอเป็นดั่งผู้เติมกำลังใจ ให้โลกได้สดใสกว่าที่เป็น เพราะเธอเป็นอย่างนี้ฉันจึงรัก อยากหนุนตักเธอทุกวันให้ได้เห็น ใบหน้าใจดีของเธอทุกเช้าเย็น ให้เธอเป็นคนพิเศษกว่าทุกคน