อยากจะเก็บพรฝันของวันเกิด บรรจงเปิดเพื่อดูให้รู้ว่า พรใดใดบันดาลให้ได้นำพา ความสุขมาเคียงคู่อยู่กับเธอ ทั้งพรนั้นพรนี้ที่ยิ่งใหญ่ พรที่ให้ด้วยใจใครเสนอ พรที่บอกฝากไปใช่ละเมอ พรพร่ำเพ้อมีไว้มาให้กัน พรจากคนมากมายให้คลายโศก วิปโยคพ้นผ่านดั่งม่านฝัน สถิตด้วยความดีที่นิรันดร์ ดุจตะวันคู่จันทร์ไม่ผันแปร แต่พรใดใครให้ในโลกนี้ คงไม่มีพรใดเท่าใจแม่ เก้าเดือนที่อุ้มท้องต้องดูแล อดแม้แต่อาหารต้องการกิน ทั้งเจ็บปวดรวดร้าวยามก้าวย่าง เหงื่อผุดกลางร่างกายกระหายลิ้น ทั้งอารมณ์อ่อนไหวคราได้ยิน เสียงลูกดิ้นในท้องแม่ร้องครวญ ถึงวันนี้เกือบคล้ายวันตายแม่ วันเกิดแก่ลูกน้อยกลอยสงวน กลับไปเถอะไปหาแม่อย่าเรรวน กราบให้ถ้วนเท้าแม่พ่อขอพรชัย ----------------- (ไร้อันดับ)
23 กันยายน 2551 02:30 น. - comment id 898378
ฝนเป็นที่1 คิกๆๆๆ อ่านกลอนจบคิดถึงแม่จัง เห็นที่ต้องเร่งวันเวลากลับบ้านไปกราบแม่อีกแล้วค่ะ
23 กันยายน 2551 05:57 น. - comment id 898384
คุณฝนเองจ้า กราบงามๆ บนตักท่าน สักสามครั้งนะครับ แล้วขอพรจากท่าน เพื่อเป็นศิริมงคลในชีวิต ไม่มีพรใด ของใคร ยิ่งใหญ่เท่าพร ของพ่อแม่ครับ ขอให้มีความสุขนะ ครับ
23 กันยายน 2551 06:47 น. - comment id 898392
วันที่เราเกิดเป็นวันที่แม่ทรมานที่สุด จันทร์โชคดีที่อยู่กับแม่มาตลอด... รักแม่ที่สุดในโลกค่ะ
23 กันยายน 2551 07:03 น. - comment id 898401
รักแม่เหมือนกันครับ
23 กันยายน 2551 07:24 น. - comment id 898419
วันที่เราเกิดเป็นวันที่แม่เจ็บปวดที่สุด พอเราโตพอที่จะจัดงานวันเกิดได้เอง ก็ขอให้เป็นวันที่แม่มีความสุขที่สุดดีกว่าเนาะ
23 กันยายน 2551 08:16 น. - comment id 898442
คุณมณีจันทร์ คุณโชคดีจริงๆ ครับ ที่ได้อยู่กับแม่มาตลอด ดูแลท่านดีๆ นะครับ นี่แหละ พระอรหันต์ของ ลูกล่ะ ขอบคุณสำหรับคำที่ว่า รักแม่ที่สุดในโลกครับ ขอให้มีความสุขทั้งคุณแม่ และคุณลูกครับ
23 กันยายน 2551 08:19 น. - comment id 898445
คุณรัมณีย์ คนมีกตัญญูไม่ตกต่ำหรอกครับ ขอให้คุณมีความเจริญๆ ในชีวิต ครับ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
23 กันยายน 2551 08:23 น. - comment id 898446
คุณโคลอน กลอนบทก่อนต้องขอบคุณมากน่ะครับ วิ่งเข้าวิ่งออกเสียหลายเที่ยว หายเหนื่อยหรือยังครับ แต่ผมรู้คุณทำเพื่อเพื่อน ถึงเหนื่อยก็ไม่เท่าไหร่ ใช่ไหมครับ พรที่ประเสริฐที่สุดคือพรของ ผู้ให้กำเนิดและเลี้ยงดูเรามาครับ ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
23 กันยายน 2551 08:27 น. - comment id 898450
ใช่แล้วค่ะ...มากกว่านี้ก็ทำได้....(กำลังลดน้ำหนักอยู่....ป่อยย...อิอิ)
23 กันยายน 2551 08:36 น. - comment id 898459
คุณโคลอน ผมจะไม่ลืมมิตรภาพ น้ำจิตน้ำใจ ของคุณ ทึ่มีต่อเพื่อนเลยครับ รู้ไหมผ่านเรื่องนี้ผมให้คะแนน คุณเพิ่มอีกเยอะเลย วันไหนประกาศผล จะเชิญมารับรางวัล นางงามมมิตรภาพครับ ขอบคุณมากครับ
23 กันยายน 2551 10:07 น. - comment id 898512
"รักแม่ที่สุดในโลก"เหมือนกาน ว่าแต่ว่า.. แจกรางวัลกันเมื่อไหร่บอกด้วย จะตามไปเชียร์
23 กันยายน 2551 10:32 น. - comment id 898532
คุณยาแก้ปวด คุณก็มีสิทธิ์ได้รางวัลนางงามสันติภาพนะ ผมเคยเห็นตอนที่คุณปลอบน้องคนหนึ่ง อืม เห็นแล้วต้องให้คะแนนเพิ่มจริงๆ แต่ถึงยังไง คุณก็ได้ตำแหน่ง สหายของไร้อันดับ ในบ้านกลอนแล้วครับ ผมชอบฟังตอนลูกๆ พูดว่า "รักแม่ที่สุดในโลก" จริงๆ ขอบคุณครับ
23 กันยายน 2551 10:33 น. - comment id 898533
คิดถึงแม่เสมอค่ะ ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ในอ้อมกอดของท่านแล้ว......
23 กันยายน 2551 10:42 น. - comment id 898540
คุณเฌอมาลย์ ถ้าคิดถิงแม่ต้องหมั่น ไปพูดไปคุยนะครับ ท่านจะได้ไม่เหงา คนสูงอายุมักใจน้อย คิดว่าลูกหลานไม่ให้ ความสำคัญครับ อิอิ ผมก็สูงอายุแระเหมือนกัลลล์ ขอบคุณที่มาทักทายครับ
23 กันยายน 2551 10:46 น. - comment id 898546
คุณwhitelily อ้อมกอดแม่เป็นอ้อมกอดที่อบอุ่นที่สุดครับ นอกจากความอบอุ่นแล้วยังรับรู้ถึง ความปลอดภัย ความรัก และสายใย ที่ผูกพันด้วยครับ ผมฝันว่าสักวัน จะไปอยู่ใน อ้อมกอดนั้นอีกสักครั้งครับ ขอบคุณมากครับ
23 กันยายน 2551 12:24 น. - comment id 898572
อ๊ะ....นั่นแน่มีคะนงคะแนนด้วยเหรอคะ ไม่อยากเป็นนางงามอ่ะ........(นึกเหรอว่าจะได้เป็น ) ^ ^ อยู่ดีๆก็แซวตัวเองเล่นซะงั้น...อิอิ ปล. บางครั้งการที่เราให้อะไรใครไป....ก็เป็นเพราะเราได้รับกลับมาด้วยนั่นเอง(ตรงที่เป็นสาระ มาอยู่ตอนท้าย) ขอบคุณในมิตรภาพเช่นกันนะคะ
23 กันยายน 2551 12:28 น. - comment id 898577
ไม่มีอะไรประเสริฐเท่าการกตัญญูรู้คุณหรอกค่ะ คุณช่างเป็นคนดีที่น่าสรรเสริญจริงๆ
23 กันยายน 2551 12:54 น. - comment id 898604
เขยนได้ดีจัง เพราะววันเกิดเราถ้าแม่ พ่อ ยังอยู่ก็จะกลับไปหาไปขอพร เป็นกลอนที่ให้ข้อคิดดีๆค่ะ
23 กันยายน 2551 14:01 น. - comment id 898635
คิดถึงคุณพ่อจังเลยค่ะพี่แจ้น (ขอผ่านตรงนี้คุยกับพี่แจ้นค่ะ อิอิ) คุณนักสืบ เขียนได้ถึงอารมณ์แบม คนที่พึ่งจะสูญเสียพ่อไป วันเกิดทีไรก็จะโทรไปหาท่านให้ท่านอวยพรทุกครั้งค่ะ แวะมาอ่านกลอนดีมีความหมายค่ะ
23 กันยายน 2551 14:02 น. - comment id 898636
เพราะมากครับ...ชอบๆๆชอบเลย ทั้งเจ็บปวดรวดร้าวยามก้าวย่าง เหงื่อผุดกลางร่างกายกระหายลิ้น ทั้งอารมณ์อ่อนไหวคราได้ยิน เสียงลูกดิ้นในท้องแม่ร้องครวญ .. แม่ร้องครางกลางแก้มแต้มรอยยิ้ม หลับตาพริ้มฉิ้มแฉ่งแข็งแรงนัก ลูกคนนี้ซุกซนจนน่ารัก จะฟูมฟักรักเจ้าเท่าชีวัน เด็ดขาดครับ
23 กันยายน 2551 14:05 น. - comment id 898639
คุณโคลอน เป็นนางงามมิตภาพดีน่ะครับ เป็นสัญญลักษณ์ที่บอกถึงการมี มนุษยสัมพันธ์ที่ดี ไง บางครั้งการที่เราให้อะไรใครไป.... ก็เป็นเพราะเราได้รับกลับมาด้วยนั่นเอง อิอิ นี่เป็นคำพูดของว่าที่นางงามมิตรภาพชัดๆ ยังจะถล่อมตัวอีก
23 กันยายน 2551 14:28 น. - comment id 898652
คุณนรศิริ ไม่มีอะไรประเสริฐเท่าการกตัญญูรู้คุณ จริงๆ ครับ เสียดายที่คุณแม่ผมท่านเสียแล้ว อยากทำให้ท่านมากๆ ยังไงก็คงทำไม่ได้ ที่ทำได้คือเขียนกลอนบอกคนอื่นครับ ขอบคุณครับ ขอให้มีความสุขมากๆ ครับ
23 กันยายน 2551 15:11 น. - comment id 898664
คุณแจ้นเอง ขอบคุณครับ ผมเสียคุณแม่มานานแล้ว อดดีใจกับคนที่ มีคุณแม่ให้กอดไม่ได้ครับ เลยอยากให้คนที่มี รู้คุณค่าของสิ่งที่มีอยู่ครับ ขอให้มีความสุขนะครับ
23 กันยายน 2551 15:14 น. - comment id 898665
คุณแก้วประภัสสร ก่อนอื่นคงต้องเสียใจกับคนที่พึ่งสูญเสียครับ แต่ชีวิตยังคงต้องดำเนินต่อไป เก็บรักษาความรู้สึกดีๆ ไว้นะครับ ทำตัวให้ดี ท่านจะได้ไม่เสียใจเพราะเราครับ ขอให้มีความสุขนะครับ
23 กันยายน 2551 15:22 น. - comment id 898668
คุณฝากฝัน ผมชอบกลอนที่คุณเขียนมาฝากจังเลยครับ อ่านแล้ว น้ำตาคลอครับ เห็นภาพของแม่ ที่เห็นลูกครั้งแรกจริงๆ "จะฟูมฟักรักเจ้าเท่าชีวัน" ขอบคุณมากนะครับ ดูแลสุขภาพให้ดีๆ ครับ
23 กันยายน 2551 18:45 น. - comment id 898790
"ทั้งเจ็บปวดรวดร้าวยามก้าวย่าง เหงื่อผุดกลางร่างกายกระหายลิ้น ทั้งอารมณ์อ่อนไหวคราได้ยิน เสียงลูกดิ้นในท้องแม่ร้องครวญ" อ่าแล้วน้ำตาซึมเลย "วันเกิดลูกเกือบคล้ายวันตายแม่ เจ็บท้องแท้เท่าไรก็ไม่บ่น กว่าอุ้มท้องกว่าคลอรอดเป็น เติบโตจนบัดนี้..นี่เพราะใคร" ของอาจารย นภาลัย สุวรรณธาดา..ค่ะ.. คิดถึงคุณแม่จังเลย..
23 กันยายน 2551 19:46 น. - comment id 898801
คุณครูพิม ไม่ว่าพรใดๆ ในโลกนี้ ก็ไม่เท่าพรของพ่อแม่ที่ให้เราครับ ความรักของใครก็ไม่ยิ่งใหญ่ เท่ารักของพ่อแม่ครับ ขอบคุณสำหรับกลอนดีๆ ที่นำมาฝากครับ มีความสุขมากๆ นะครับ
23 กันยายน 2551 19:49 น. - comment id 898803
..แปลกไหม วันคล้ายวันเกิดเรา พ่อแม่เราดีใจที่สุด แต่เราไปนั่งกินข้าวกับคนอื่น ..แปลกไหม คุณเลี้ยงข้าวเพื่อนคุณตอนจบปริญญา แต่คุณไม่ได้เลี้ยงข้าวคนที่ส่งคุณเรียนจนจบปริญญา ..แปลกไหม คุณรักเพื่อนคุณมากทั้งๆที่เขาเลี้ยงข้าวคุณแค่หนึ่งมื้อ แต่คุณไม่เคยเลี้ยงพ่อแม่ตอบแทน ที่เขาเลี้ยงเรามาจนเรียนจบปริญญา ..แปลกไหม เพื่อนโทรมาชวนเราไปไหนๆ คุณก็ออกไป แต่พอพ่อแม่บอกว่าจะมาหาเจอหน้าคุณเพราะคำว่า..คิดถึง.. คุณบอกว่า ไม่ว่าง ..แปลกไหม คุณมักชอบทำอะไรให้คนอื่นดีใจ แปลกใจ แต่ไม่เคยทำอะไรให้พ่อแม่ได้แอบดีใจบ้างเลย ..แปลกไหม กับคุณอืนๆ คุณพูดจาไพเราะ เพื่อให้เขายอมรับ แต่กับพ่อแม่คุณเอง ไม่เคยพูดครับ พูดค่ะ ... ......... อ่านเจอมาคะ แต่ได้ข้อคิดดี อ่านแล้วอึ้งๆ ซึ้งๆ ค่ะ ..
23 กันยายน 2551 20:57 น. - comment id 898838
ฉางน้อย อ่านแล้วดีเนอะ คนเรามักให้ความสำคัญ กับสิ่งที่อยู่ไกลตัว มองข้ามสิ่งสำคัญของคนที่ อยู่ใกล้ตัว แหม วันนี้ออกแนวมีสาระนะ แต่ก็ดีจ่ะ เพื่อแผ่ให้คนอื่นๆ บ้าง มีความสุขนะ น้องสาว
23 กันยายน 2551 21:28 น. - comment id 898857
..เรนรักแม่จริงๆนะคะ.... ตอนวันเกิดแม่... เรนทำเค้กเซอร์ไพรส์มี้ด้วยนะคะ.. แต่ครั้งนั้น.. เรนทำให้พรมสวยของมี้เลอะ.... .. เรนรักแม่ที่สุดในโลก...
23 กันยายน 2551 21:56 น. - comment id 898864
สวัสดีจ๊ะ.....คุณนักสืบไร้อันดับ คุณตั๊กเป็นลูกกำพร้าเมื่อประมาณห้าปีมาแล้ว ครั้งแรกสูญเสียปะป๊าค่ะ ครั้งที่สองสูญเสีย หม่าม๊า หมด หมดกัน ไม่มีใครอยู่ด้วยเลย.... แต่การสูญเสียแต่ละครั้งทำให้คุณตั๊กโตขึ้น รู้จักการใช้ชีวิต และสั่งสมประสบการณ์หลากหลาย ให้กับตัวเอง และนี่คงเป็นสิ่งสุดท้ายที่ท่านทั้งสอง ได้มอบให้เป็นอาวุธติดตัว เรียนรู้ที่จะอยู่อย่าง ไม่มีบุพพการีคอยแนะนำอีกต่อไป .............. ไม่ว่าวันไหนๆ คุณตั๊กคิดถึงท่านตลอดล่ะค่ะ เพราะระบบการแก้ปัญหาต่างๆในชีวิตมักจะ ต้องอาศัยท่านทั้งสองเป็นแบบอย่างเสมอ..... พูดง่ายๆว่าไม่ว่าท่านจะอยู่หรือไม่ก็ตามแต่ ท่านอยู่ในสมอง ในหัวใจ และ ทุกๆที่ที่เราอยู่ พูดแล้วก็อดคิดถึงไม่ได้....... เฮ้อ....ไปแกล้งฉางน้อยดีกว่า คลายเหงาดี
23 กันยายน 2551 22:11 น. - comment id 898865
เรนจัง เรนจังน่ารักจัง ที่รักแม่ที่สุดในโลก อยากให้ใครๆ พูดอย่างเรนทุกคนเลย พ่อแม่ถ้าได้ยินคำนี้คงดีใจ กันทุกคน แล้วมีกำลังใจทำอะไร ให้ลูกๆ อีกมาก ขอให้เรนจังมีความสุขน่ะครับ
23 กันยายน 2551 22:12 น. - comment id 898866
..แม่เสียตั้งแต่ 11 ขวบค่ะ เป็นเด็กดีตั้งใจเรียนและเรียนเก่ง ไม่เคยทำให้แม่เสียใจเลย เป็นลูกรักของแม่ด้วยล่ะ..(จริงๆนะ) ตอนนี้เรียนจบได้ปริญญาสองใบ มีงานการทำแล้วค่ะ...คิดถึงแม่เสมอ กอดแม่อุ่นยังไงยังจำได้อยู่เลยค่ะ กอดใครก็ไม่อุ่นใจปลอดภัยเท่ากอดแม่ เขียนต่อน้ำตาจะไหล..พอดีกว่า ......................???
23 กันยายน 2551 22:28 น. - comment id 898867
คุณมัส ดีใจจังเลยที่ได้คุยกับคุณ ผมขอเสียใจย้อนหลังเรื่องคุณพ่อ คุณแม่นะครับ ท่านทั้งสองคงดีใจ ที่มีลูกสาวอย่างคุณมัส ผมเชื่ออย่างนั้น และยังเชื่อว่าความดี ที่ คุณมัสทำคงส่งผลให้คุณมัสผ่านอุปสรรค ต่างๆ ไปได้ด้วยดีครับ วันนี้ฉางน้อย มาอย่างมีสาระ เราเอาไว้ แกล้งวันอื่นดีกว่า วันนี้เว้นให้สักวัน จากความมีสาระครับ ขอให้คุณมัสมีความสุขมากๆ ครับ
23 กันยายน 2551 22:32 น. - comment id 898868
คุณมินนี่ ถ้าคุณแม่คุณรับรู้ได้ ท่านคงดีใจ กับลูกสาวของ ท่านคนนี้นะครับ ผมยังภูมิ ใจแทนเลย ใช่ครับไม่มีไออุ่นใด เท่ากับไออุ่นที่เกิดจาก ความรักของแม่ครับ ขอให้มีความสุขมากๆ นะครับ
24 กันยายน 2551 09:00 น. - comment id 898915
คุณครูกระดาษทราย ขอบคุณที่แวะมาครับ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยแปลงมาก เดี้ยวฝนเดี้ยวแดด ระวังสุขภาพหน่อยนะครับ ขอให้มีความสุขครับ
24 กันยายน 2551 20:37 น. - comment id 899064
จะไปหาแม่วันที่ 27 นี้แหละค่ะ เหลือแม่คนเดียวแล้วนี่เนาะ
24 กันยายน 2551 21:18 น. - comment id 899071
คุณนิลวรรณ ดูแลท่านดีๆ นะครับ ช่วงนี้ท่านคงเหงา การทำใจคงต้องใช้เวลาสักหน่อย คงมีแต่ลูกหลานที่ทำให้ท่าน คลายเหงาได้ครับ เดินทางด้วยความปลอดภัย นะครับ
21 ธันวาคม 2551 21:53 น. - comment id 926840
%6 อ่านวันนี้แล้วดีจัง
22 ธันวาคม 2551 17:52 น. - comment id 927350
คุณฟา ไม่มีพรที่ให้จากใคร จะจริงใจและจริงจัง เท่ากับพรของพ่อแม่ จริงไหมครับ
27 ธันวาคม 2551 19:42 น. - comment id 929875
....ใช่เลย.. วันเกิดมัวแต่ดีใจกันไปเลี้ยงคนอื่น ลืมแม่ให้นั่งเหงา.... ...วันเกิดลูกเกือยคล้ายวันตายแม่.... จำเขามาค่ะ...
28 ธันวาคม 2551 12:08 น. - comment id 930070
คณวุ้นเส้น ปีใหม่นี้ด้วยครับ ไม่มีพรของใครยิ่งใหญ่ เท่าของพ่อแม่ครับ ไปขอพรท่านนะครับ