ฝนพรำ..ระบำพฤกษ์ เยือกเย็นในความรู้สึก..หวั่นไหว กอดหมอนนอนหนุนหาอุ่นไอ ฤๅเทียบได้ความอุ่นคนคุ้นเคียง ..เพลงเรไรร่ำ..คืนฉ่ำฝน แต่เพลงรักใครบางคน..เงียบเสียง วังเวงเพลงเหงา..เศร้าสำเนียง เกาะระเบียงเพ้อพร่ำ..กับน้ำฟ้า มนต์ดำ..คำสาปใด..ต้องในรัก จึงเหนื่อยนัก..รนดิ้นถวิลหา แม้ไม่ถึงขื่นขม..จมน้ำตา แต่ทว่า..หนาวสั่นสะท้านใจ กลอนกานท์หวานเศร้า..เฉาในอก ประหนึ่งนก..ไร้รัง..ร่อนไถล โดดเอกาทรมาน..เนิ่นนานไป ต้องหวั่นไหวเช่นนี้..อีกกี่คืน