๏ มองตาวัน...โรยรา...ลาลับแสง ฟ้าสีแดง...กว้างใหญ่...ตามไหล่เขา หมู่วิหค...โผผิน...บินลับเงา เหลือเพียงเรา...ยืนเศร้า...อยู่เดียวดาย ที่ตรงนี้...เคยมีเธอ...ในวันก่อน หนุนตักนอน...เคียงกัน...คราจันทร์ฉาย มองดูดาว...พราวแสง...เราข้างกาย แต่วันนี้เหลือเพียงอาย...ของไอจันทร์ ๏ฯะ ๖ กันยายน ๒๕๕๑