แก้วประเสริฐ

7 กันยายน 2551 09:05 น. - comment id 888869

คุณ ช่ออักษราลี

     สวัสดีจ้าศิษย์รัก ครูเองไปอ่านกลอนของ
ศิษย์เสมอไม่ต้องน้อยใจนะทำไมครูถึงไม่คอมเม้นท์
ด้วยนิสัยครูไม่ค่อยชอบแสดงตนมากนัก แต่เฝ้า
ติดตามผลงานเสมอๆจ้า เธอเขียนกลอนได้ดีมาก
นับวันยิ่งจะก้าวหน้าตลอด แต่มีบางครั้งที่ทำนอง
พาไปทำให้เกิดเป็นกลอนพาไปจ้าระวังไว้ด้วยนะ
ส่วนใหญ่นั้นดีสมแล้วที่ครูเองฝากความหวังไว้แก่
เธอเสมอๆจ้า เธอเองก็จะรู้ได้เองว่ากลอนเธอ
เป็นอย่างไรจากคนอ่าน หากกลอนเราไม่ดี
คนอ่านเขามักไม่สนใจหรอก แต่ว่าอย่าลืมคำ
สอนครูอย่าหลงตัวเอง จงคิดเสมอว่ามีคนเก่ง
กว่าเราอีกแยะมาถึงขั้นนี้แล้วถือได้ว่าเยี่ยมแล้ว
จงถ่อมตนเองเสมอๆอย่าได้หลงโอ้อวดหรือท้อ
ถอยเสียล่ะ ระยะนี้ครูได้แต่อ่านกลอนคนอื่น
แต่ไม่คอมเม้นท์เลยไม่ใช่ว่าถือตัว แต่ไม่อยาก
ทำให้เขาต้องกังวล นิสัยครูเองเป็นคนพูดตรง
ไปตรงมา คือปากไม่ค่อยจะดีจ้า อิอิ รักยิ่งเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

ผมชื่อโจ้

5 กันยายน 2551 11:49 น. - comment id 892863

พิจารณาสังขาร
ยุบหนอ พองหนอ
ก็ภาวนากันไป
ส่วนผมปรารถนาโลกียวิสัย
ฝักใฝ่การเป็นมนุษย์อีกหลายชาติ

---
สวัสดีครับลุงแก้วฯ

ครูกระดาษทราย

5 กันยายน 2551 11:55 น. - comment id 892865

หนูมีดอกไม้มาฝาก
มาอ่านบทปลงสังขาร 
ก่อนทานอาหารเที่ยงค่ะคุณครู

แก้วประภัสสร

5 กันยายน 2551 12:30 น. - comment id 892868

สังขารหนอก่อเกิดมาหาเที่ยงแท้
เกิดและแก่เจ็บตายให้สงสาร
วัฏฏะจักรหมุนเวียนเปลี่ยนตามกาล
ด้วยสังขารไม่ยึดติดอนิจจัง
  หมั่นทำดีสร้างไว้ในชาติหน้า
  หมั่นเมตตาตั้งจิตคิดสมหวัง
  หมั่นกรุณาผู้ด้อยน้อยกำลัง
  หมั่นทำทานเพื่อสู่ฝั่งดั่งตั้งใจ

เพียงพลิ้ว

5 กันยายน 2551 14:04 น. - comment id 892892

รักษาสุขภาพสังขารให้ดีนะคะคุณลุง

อรุโณทัย

5 กันยายน 2551 17:24 น. - comment id 892921

สังขารไม่เคยเที่ยงแท้แน่นอน
และความแน่นอนก็อาจจะไม่แน่นอนเสมอ

บุษย์น้ำทอง

5 กันยายน 2551 18:15 น. - comment id 892934

สังขารไม่เที่ยง 
ความดีเที่ยง  ไม่ว่าทำเวลาไหน 
ก็ยังเป็นความดีที่คงอยู่ตลอดไป

Silver Snitch

6 กันยายน 2551 04:16 น. - comment id 893039

กันนาเทวี

6 กันยายน 2551 06:44 น. - comment id 893057

สวัสดีค่ะ.......

สังขารหนอชีวิตอนิจจัง
ไม่หยุดยั้งรั้งรอต่อสิ่งไหน
หากยึดติดย่อมมีแต่ทุกข์ใจ
ปลงให้ได้วางแล้วผ่องแผ้วเอย...

คารวะ....ท่านอาจารย์  หนึ่งจอก(น้ำเต้าหู้)
อิอิ...

กิ่งโศก

6 กันยายน 2551 09:17 น. - comment id 893072

ร่างกำเนิด เกิดขึ้น     ย่อมดับ..ลงนา
เสพสุข ทุกข์ไปกลับ    บ่วายเว้น
มีเริงร่า น้ำตาซับ       ซ่อนแอบ เวียนผัน
เกิดแก่เจ็บแลตาย    ใครฤาหนีพ้น..

...มาหวัดดึครูแก้ว..ยามเช้าครับ

นรศิริ

6 กันยายน 2551 12:51 น. - comment id 893154

หวัดดีค่ะคุณลุงกับสภาวะบ้านเมืองนี้มารับธรรมะสุขใจเหลือค่ะ  คุณลุงสบายดีนะคะ

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 17:19 น. - comment id 893229

คุณ ผมชื่อโจ้

     สวัสดีครับ  เป็นเรื่องของสังขารคนเราครับ
แก่แล้วก็ต้องปลงบ้างครับไม่มากก็น้อย ขอบคุณครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 17:22 น. - comment id 893231

คุณ ครูกระดาษทราย

    เมื่อก่อนนั้นผมมักจะเขียนแนวนี้เสมอๆครับ
แต่มาระยะหลังไม่ได้ค่อยได้เขียน ในเมื่อเขียน
สองกลอนแรกก็เลย ยกมาเขียนเตือนสติบ้างครับ
ขอบคุณในช่อดอกไม้แสนสวยมากครับ ขอบคุณ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 17:28 น. - comment id 893233

คุณ แก้วประภัสสร

    อันที่จริงผมบวชแค่พรรษาเดียวเท่านั้นแต่
ก่อนนั้นผมศึกษาเกี่ยวกับศาสนามามากและเกือบ
ทุกศาสนาใหญ่ ไม่มีศาสนาใดๆเท่ากับศาสนาพุทธ
ผมเชื่อมั่นตัวเองเสมอมา ไม่เชื่อเพราะเขาเขียน
หรือเล่ากันมา ต้องรู้จริงเห็นจริงครับ จนได้รับ
การสรุปจากผมเองว่าที่เรานับถือตามมานั้นถูกต้อง
จะผิดหรือถูกอยู่ที่เราเห็นเหตุสำคัญ คือจิต จิตเป็น
ใหญ่เป็นประธานของร่างกายเรา ทำดีชั่วก็ด้วย
จิตเรานั่นเองครับ ขอบคุณมาครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 17:30 น. - comment id 893234

คุณ เพียงพลิ้ว

     จ้ารักษาได้ก็แค่เพียงชะลอเท่านั้นเองจ้า
หลานรักยิ่งของลุง ออกกำลังทุกเช้าเย็นแม้แต่
จะนอนด้วยประจำจ้า รักหลานที่ซู๊ด รักเสมอๆ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 17:42 น. - comment id 893236

คุณ อรุโณทัย

   คำกล่าวที่ผมได้ยินและเชื่อแต่เป็นสิ่งทางโลก
เท่านั้นเองคือ เท็จคือจริง จริงคือเท็จ ครับ แต่
กับทางธรรมนั้นล้วนเป็น อนัจจัง ทุกขัง อนัตตา
ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้ครับ ที่แน่ๆคือต้องตายกันทุกๆ
คนครับไม่มีการยกเว้น ยกเว้นจะชะลอได้ก็ต้อง
เป็นพระอรหันต์เท่านั้นหมายถึง ธาตุต่างๆในกายเรา
นั้นย่อมเสื่อมไปและสิ้นสลาย แต่พระอรอันต์
ที่มีฤทธิ์นั้นสามารถเรียกธาตุทั้งสี่มาเสริมแทน
ได้ เช่นธาตุลมอ่อนก็เรียกธาตุลมมาเสริมแต่
ผู้ทำได้ต้องพ้นจากพึงเสมอๆจะขาดไม่ได้แม้แต่
เวลาเดียวมิฉะนั้นก็จะทำให้ธาตุอื่นๆเสื่อมเร็ว
กว่าเดิม อุปมาดังปูนเก่าและใหม่ยากกระสาน
กันได้เหมือนเดิมครับ นี่อยู่ในพระธรรมไตรฎีฏก ที่กล่าวถึงพระยามารมาทวงต่อพระพุทธองค์
ให้ทรงนิพาน พระองค์ถามพระอานนท์ถึงหลาย
ความเป็นนัยแต่พระอานนท์ท่านไม่ได้สำเร็จ
เป็นพระอรหันต์ตอนนั้นมัวแต่คอยจดจำคำสอน
พระพุทธองค์จึงต้องทำตามพระยามารขอร้องแต่
ได้ตรัสปัจฉิมพุทธโอวาทครั้งสุดท้ายว่าอย่าได้
พึงประมาท ผมเองคิดว่าคงจะรวมถึงประเด็น
นี้ด้วย ธรรมนั้นคือ ฉันทะ วิริยะ จิตตะ และ
วิมังสานั่นเองครับ ขอบคุณครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 17:53 น. - comment id 893242

คุณ บุษย์น้ำทอง

     ครับความดีเป็นบุญชนิดหนึ่งที่เที่ยงตรงเสมอ
แต่ความดีนั้นจะสนองได้ก็ยามที่โอกาสอำนวยเท่านั้นเอง
ครับ อย่างเช่นเวลาเราจะตายนั้นสิ่งชั่วจะเข้ามา
แสดงก่อนและความดีก็เข้ามา ต้องดูว่าสิ่งใดจะมี
น้ำหนักมากกว่ากัน หากความชั่วมีมากกว่าก่อนดับ
ก็จะไปเสวยทุกข์ในสิ่งของชั่วนั้นทันทีครับ หาก
ความดีมากกว่าก็จะไปเสวยผลแห่งความดี ที่
เขาเรียกว่าสวรรค์ จะมากน้อยด้วยผลดีชั่วของ
เราครับ ขอบคุณครับ

        แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 17:56 น. - comment id 893245

dear silver snitch

  Good miss & take care very much same.

        kaewprasert

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 18:00 น. - comment id 893247

คุณ กันนาเทวี

    ขอบคุณในน้ำเต้าหูครับ ใช่แล้วสังขารนั้น
ย่อมเสื่อมทุกวินาทีโดยที่เราไม่สนใจ คนเรานะ
มักจะสนใจแต่สิ่งภายนอกจากร่างกายเรา ผู้หญิง
สนใจร่างกายก็เฉพาะใบหน้าและส่วนสัดเท่านั้น
หากได้สนใจว่าเหตุใดจึงเปลี่ยนแปลงไป เปลี่ยน
ด้วยเหตุใดผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรครับ สวัสดีครับ

       แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 18:04 น. - comment id 893248

คุณ กิ่งโศก

   สวัสดีครับอิอิผมตอนเย็นครับพึ่งมาครับ ครับ
เป็นดั่งโคลงนั่นแหละครับ ขอบคุณ

         แก้วประเสริฐ.

แก้วประเสริฐ

6 กันยายน 2551 18:09 น. - comment id 893250

คุณ นรศิริ

     ครับก็เพราะบ้านเมืองยุ่งเหยิงไปหมดผมเอง
เขียนกลอนเตือนสติไว้สองบท มาบทนี่ก็เตือนสติ
ไว้อีกแต่ไปในแนวทางธรรมครับ คนเรานะการ
เชื่อคนง่ายๆก็ไม่ดีครับ ควรมีสติสัมปชัญญะ คือ
ระลึกได้และรู้ตัวเสมอๆครับ ทุกอย่างก่อนจะเชื่อ
ต้องเอามาชั่งทั้งสองฝ่ายก่อนว่าอันไหนควรเชื่อถือ
อันไหนมีประโยชน์ถึงจะควรเชื่อครับ ผมเอง
นั้นมีโรคประจำตัวคือโรคแพ้อากาศต้องทานยา
ควบคุมเสมอๆครับนอกนั้นปกติครับ รักเสมอ

       แก้วประเสริฐ.

นกยูง

6 กันยายน 2551 19:14 น. - comment id 893267

สวัสดีค่ะครู
ทุกอย่างไม่เที่ยงค่ะครู.....

ช่ออักษราลี

6 กันยายน 2551 19:48 น. - comment id 893272

สวัสดีค่ะ

สังขารไม่เที่ยงแท้เช่นเดียวกับน้องนกยูง
เลยค่ะ สบายดีนะคะ ตอนนี้ต้องรักษาสุขภาพ
มากๆนะคะ

แก้วประเสริฐ

7 กันยายน 2551 08:56 น. - comment id 893345

คุณ นกยูง

     สวัสดีจ้า ใช่แล้วศิษย์เราทุกๆอย่างในโลกนี้
ไม่เที่ยงจริงๆ แม้แต่ภูเขาหรือที่เรียกว่าแข็งกว่า
ร่างกายมนุษย์ยังเปลี่ยนแปลงและสุดสิ้นไปนับ
ประสาอะไรกับคนที่มีเนื้อหนังเช่นเราล่ะ ขอบใจจ้า
การเขียนกลอนควรฝึกฝนให้ได้แปดคำนะจีะ
มิฉนั้นจะติดเป็นนิสัยเรา อ่านกลอนบรมครู
สุนทรภู่ซิจ๊ะ สังเกตุจะเห็นว่าส่วนใหญ่จะไม่เกินแปด ยกเว้นคำกล้ำเช่นอาศัยเป็นต้นจ้า
รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

ไพรน้ำผึ้ง

7 กันยายน 2551 10:35 น. - comment id 893380

น้ำผึ้งเห็นหัวใจสีแดงเยอะแยะมากมาย
ชอบกลอนที่พี่แต่งจังค่ะ
ทุกอย่างไม่อนิจจัง 
เหมือนน้องน้ำผึ้งเลย
ความสวยก็พอมีติดตัวมาบ้าง
แต่ ชีวิตนี้หนอ
สายตาสั้นมาตั้งแต่ ป. 1 

แก้วประเสริฐ

7 กันยายน 2551 11:42 น. - comment id 893407

คุณ ไพรน้ำผึ้ง

     ผมชอบหัวใจที่แดงใสสะอาดบริสุทธิ์และที่
ใช้ดอกกุหลาบสีแดงหมายถึงความหอมของหัวใจ
ที่ต้องพยายามสร้างให้บริสุทธิ์ รูปธรรมนามธรรม
หาใช่เหตุที่ควรสนใจไม่ เพียงแต่ใจเรานี่แหละ
ที่สำคัญยิ่งนัก สังเกตุดูซิครับว่าบางคนรูปร่างหน้า
ตาสวยสดงดงามแต่ใจกับไม่สวยเหมือนรูปกายเลย
เพราะเหตุใด ด้วยเหตุที่ใจไม่ยอมฝึกฝนปล่อยไป
ตามอารมณ์ที่เกิดจากใจเป็นตัวชี้แนะนำทำให้
เดินทางในสิ่งที่ผิดพลาดเสมอ คนเรานะจะสวย
หรือไม่สวย ผมเองไม่คำนึงข้อนั้นหรอก คำนึง
ถึงจิตใจมากกว่ารูปลักษณ์ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาปรุง
แต่งขึ้นจากกรรมเก่าที่สร้างไว้ หากไม่เพียร
พยายามสร้างเพิ่มเติมให้ร่อยหรอไปต่อไปก็จะ
เกิดเป็นรูปร่างอีกแบบหนึ่ง หมั่นภาวนาจะเป็น
คำพระอะไรก็ได้เพื่อสร้างจิตใจเราให้แจ่มใส
ร่าเริง เมื่อทำแบบนี้เราก็มีสติมาใคร่ครวญไตร่
ตรอง หมั่นทำความดีอย่าไปสนใจร่างกายเรา
ก่อนนั้นเราอาจพลาดไปเพราะความประมาท
มาชาตินี้เราไม่ประมาทหมั่นทำความดี สิ่งที่
พระพุทธองค์ท่านตรัสไว้ว่าบุญอะไรก็๋ไม่เท่ากับ
การเจริญสมาธิภาวนา แม้พระองค์จะเป็น
พระศาสดาพระองค์ก็ไม่อยู่ในความประมาท
ทรงเจริญอาณาปานะสติตลอดเวลาจวบพระนิพาน
เพราะสติทำให้ระลึกได้ และเมื่อระลึกได้ก็จะทำ
เรารู้ตัวคือสัมปชัญญะจ๊ะ คนเราจะดีชั่วนั้นอยู่
ที่จิตใจต่างหากจ๊ะ ทุกอย่างเป็นอนิจจังเสมอ
 อนิจจังคือการแปรปรวนเปลี่ยนแปลงเสมอที่
ว่าไม่ใช่เพราะเราไม่สังเกตุร่างกายเพียงแค่
ตามไปทางโลกคือมองรอบๆตัวเรามิได้มองตัว
ของเราเอง ส่วนสายตานั้นก็เหมือนกันคือการ
เป็นอนิจจัง บางคนสายตาสั้น บางคนสายตา
ยาวเกิดขึ้นกับทุกๆคนตอนเด็กๆนั้นสายตาเรา
จะยังไม่เกิดปัญหา หากเกิดที่เกิดเพราะกรรม
เก่าเข้ามาแทรกซ้อนจึงเป็นไปตามกฏแห่งกรรมจ้าอย่าไปคำนึงปล่อยวางเสีย เพราะทุกๆ
อย่างในโลกนี้ เมื่อเกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วก็ดัไป
จะหมุนเวียนไปแบบนี้ทุกๆชาติภพเสมอ ยก
เว้นจะถอดถอนกิเลสน้อยใหญ่ให้หมดสิ้นไปเท่านั้นคือพระอรหันตเจ้าจ้า ก่อนนี้จิตขอทุกๆ
คนเป็นประภัสสรต่อมากิเลสคือตัณหาเข้ามาแทรกซ้อนคล้อยตามไปจึงเป็นเหตุให้เกิด
ความ โลภ โกรธและหลงต่อสิ่งที่ไม่แน่นอน
 ที่เขาเรียกว่ามารนั่นแหละ มารนั้นก็คือกิเลส
น้อยใหญ่ที่เราปรุงแต่งขึ้นเอง หาใช่คนใดมา
ทำให้ก็หาไม่ด้วยเพราะอายาตนะ คือ ตา หู
 จมูก ลิ้น กายใจที่เราสัมผัสนี่คืออายตนะภาย
นอก หากเป็นภายในคือ รูป รส กลิ่นเสียง
 โผสธัพพะและธรรมารมณ์ ที่อยู่ภายในจิตใจ
เราเองจ้า หากเราระมัดระวังไม่ประมาทก็จะ
ทำให้จิตใจเราค่อยๆประภัสสรคือจิตที่บริสุทธิ์
แต่ต้องอยู่ที่เราจะต้องมีความอดทน พากเพียร
จะมากน้อยเท่าไหร่จ้าหวังว่าคงเข้าใจนะ 
การเสวยชาติภพล้วนแล้วแต่มาจากสิ่งเหล่านี้
ทั้งสิ้นจ้า ผมอาจจะพูดมากไปหน่อยผมเองไม่
ใช่พระ เพียงแต่อ่านตีความให้เข้าใจด้วยตัว
ของตัวเองค่อยๆอ่าน ค่อยๆพิจารณาและฝึกฝน
ก็จะเห็นธรรมที่แท้จริงดังพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
พระองค์ตรัสไว้ว่าอย่าพึ่งเชื่อคำสอนของ
พระองค์ ทำดูก่อนเชื่อได้ก็เชื่อไม่ได้ก็ไม่ต้อเชื่อเป็นต้น การเห็นธรรมก็เหมือนดังเห็น
พระองค์เช่นกันจ้า รักเสมอ

        แก้วประเสริฐ.

นกยูง

7 กันยายน 2551 15:55 น. - comment id 893465

สวัสดียามเย็นค่ะ
ขอบคุณคะครู..จะพยายาม...

แก้วประเสริฐ

8 กันยายน 2551 12:51 น. - comment id 893764

คุณ นกยูง

     สวัสดีตอนเที่ยงวันรุ่งขึ้นจ้า อิอิ พึ่งตื่นนอน
ไม่เป็นไรหรอกหากขัดข้องเรื่องกลอนแปดถามมา
ได้เลยครูจะแจ้งให้ทราบจ้า ตอนแรกจะติดขัด
หน่อย แต่พอเข้าใจมากขึ้นและทำให้เรารู้จักการ
ใช้อักษรคำยากๆสามารถประสานกับคำง่ายๆดู
กระทัดรัดเพราะครูเองสอนศิษย์จากยากไปหา
ง่าย เมื่อชำนาญแล้วก็สามารถเขียนได้ตาม
ใจเรานึกต้องการเขียนจ้า รักเสมอ

         แก้วประเสริฐ.