๑ จะเอ่ยเอื้อนเรื่องยาวเล่าเป็นกลอน อาจพอสอนสั่งใจคลายสงสัย เป็นมนุษย์ดีแท้แน่หรือไง เป็นอะไรดีกว่าค่อยว่ากัน ๒ ฉันเห็นคนมามากอยากเลี้ยงสัตว์ เอาไว้รัดกอดนอนตอนสุขสรร ทั้งอุ้มชูปูเสื่อเพื่อจำนรร เลี้ยงพวกมันอย่างดีมีให้ดู ๓ มีบางพวกเบอร์ห้าบ้าเห่อตาม ทำนิยามว่ารักชักอดสู ตอนแรกเลี้ยงถนอมออมอุ้มชู เพราะสัตว์ดูน่ารักนักเยาว์วัย ๔ พอสัตว์โตขึ้นหน่อยปล่อยตามทาง ข้าวที่วางว่างเว้นเป็นไฉน ปล่อยทิ้งขว้างอ้างว้างสัตว์ครางไป ไม่มีใครใส่ใจในตัวมัน ๕ ปล่อยให้มันร่อนเร่พเนจร มิอาวรณ์หนหลังครั้งก่อนนั่น ให้มันอดอยากหาข้าวทุกวัน แล้วใยกันทิ้งเล่าไม่เฝ้าดู ๖ บ้างก็ปล่อยขี้เรื้อนเกลื่อนตามขน เมินไม่สนหมัดเห็บเก็บตามหู เกาะเป็นพวงดูดเลือดตามขุมรู ช่างอดสูอนาจแท้แหมทำลง ๗ บ้างก็ไปปล่อยวัดพัสถาน ให้รำคาญหลวงพ่อขออนิสงฆ์ กินข้าววัดใต้เรือนเหมือนตัวปลง ว่านี่คงหมาวัดพลัดเข้ามา ๘ บ้างก็ทิ้งกลางทางให้ขวางคน จราจลเละเทะเกะตาหา ให้โดนรถขับทับกับลูกตา ตายอย่างหมาข้างทางช่างอับจน ๙ บ้างก็เลี้ยงไว้โชว์ว่าโก้เก๋ พอหมดเท่ห์ทิ้งขว้างกลางถนน อนิจจาหมาน้อยเจอแต่คน จิตบันดลด้วยอะไรใคร่บอกที ๑๐ บ้างก็จับหมาแลกกับกระป๋อง เหมือนเป็นของวัตถุไร้ราศี ราคาแค่ห้าสิบบาทพอดี ที่จะพลีชีวิตติดเขียงทาน ๑๑ บ้างก็แกล้งทารุณขุนให้กัด ตีกันฟัดพนันไม่สงสาร เลือดฉีกแตกแหลกแล้วทรมาน เพียงเพื่อสานสนั่นตัญหาคน ๑๒ บ้างก็เตะไล่อัดชัดเมามันส์ สุดเเสนขำโชว์เพื่อนเหมือนไม่สน ว่าข้านี้ยิ่งใหญ่เอาเสียจน เกิดเป็นคนตัวใหญ่ทำร้ายมัน ๑๓ บ้างก็ใช้ไล่ล่าหาอาหาร พอแก่ยานหมดแรงจะแข่งขัน ก็ทิ้งขว้างไร้ค่าราคามัน ช่างน่าขันเสียจริงคือสิ่งลวง ๑๔ เคยคิดไหมเขาก็มีชีวิต มีหัวจิตหัวใจที่คิดหวง มีครอบครัวของเขาอยู่เป็นพวง และมีดวงใจภักดิ์กว่าบางคน ๑๕ เพียงแค่เขาเห่าแทนแสนคำพูด หางหูลูดบอกท่าน่าฉงน เพียงศึกษาเขาไปไม่ยากจน เขาเหมือนคนตัวน้อยที่คอยเรา ๑๖ ถ้าพินิจพิเคราะห์ดูให้ดี ความภักดีมากล้นกว่าคนเขา เขาซื่อสัตย์เที่ยงแท้แม้ตัวเอา ตายแทนเราได้กว่าหน้าเป็นคน ๑๗ เพราะชีวิตทุกมวลล้วนมีค่า ความกรุณาเกิดได้ทุกแห่งหน ความเมตตาก่อสร้างหากวางตน คงเป็นคนใจพุทธสุดแสนดี ๑๘ ลองมาร่วมกันสร้างทางสัตว์เลี้ยง ให้เป็นเสียงหนึ่งเดียวเชียวเสริมศรี มูลนิธิจรจัดคงไม่มี หากทุกที่เห็นค่าพาร่วมกัน ๑๙ ให้รู้จักรับผิดชอบชีวิต ทำสิ่งผิดให้ถูกคงสร้างสรร คงไม่มีซากเละเทะทุกวัน บนทางนั้นให้เห็นเช่นนี้เอย ~ + ~ + ~ + ~
4 กันยายน 2551 07:07 น. - comment id 892355
ที่บ้านไปเก็บลูกหมาข้างวัด ข้างสวนสาธารณะมาเลี้ยงอ่ะจร้า ทีแรกว่าจะไปซื้อหมาพันธ์มาเลี้ยง เพราะขโมยเข้าบ้านบ่อย ไปๆมาๆก็เก็บหมาพันธ์ทางมาเลี้ยงดีกว่า ได้บุญและไม่เสียตังค์ด้วย อิอิ ได้สองต่อเลยอ่ะ
4 กันยายน 2551 03:13 น. - comment id 892450
อืมม ใช่ค่ะ สัตว์ที่น่ารักทั้งหลาย ควรเลี้ยงไว้ให้ดี อยู่เฝ้าบ้านก็ได้ค่ะ บางสัตว์คนก็เลี้ยงไว้เพื่อเป็นการพนัน เช่น ปลากัด วัวชน ไก่ชน ทำให้สัตว์ ได้รับอันตราย บาปกรรมนะคะ
4 กันยายน 2551 05:22 น. - comment id 892474
น่าสงสารสัตว์น้อยผู้น่ารัก...จังเล้ย
4 กันยายน 2551 06:00 น. - comment id 892478
สัตว์สามารถฝึกหัดได้ รักเจ้าของและมีความซื่อสัตย์ต่อเจ้าของ... แต่บางคนอาจจะแพ้สัตว์.. ถ้ายังไม่มีเมตตาและความรับผิดชอบพอ ก็อย่าเลี้ยงเลยนะคะ..
4 กันยายน 2551 07:35 น. - comment id 892488
ตอนเล็ก ๆ อยากเลี้ยงพอโตตัดหางปล่อยวัด มึนจริง ๆ ครับ ขอยาสักเม็ดนะค้าบบบ
4 กันยายน 2551 08:15 น. - comment id 892499
ถูกต้องแล้วคร้าบ พวกหนู, พวกผมก็มีหัวใจ
4 กันยายน 2551 08:59 น. - comment id 892510
มะหมาน่ารักนะคะ ไม่ได้เลี้ยงนานแล้ว เลี้ยงทีไรดุทุกตัวเลยค่ะ
4 กันยายน 2551 10:12 น. - comment id 892529
ตอนเด็กๆ ผมกับน้องได้ ลูกสุนัขมาตัวหนึ่งจำได้ว่าขนปุย สีน้ำตาล หางตั้งน่ารักมาก เราเห่อกันทั้งวัน วันรุ่งขึ้น พอเรากลับจาก รร. มันกลับถูกรถทับตาย เราสองคน ต่างคนต่างร้องไห้ ตั้งแต่นั้นมา เราแทบไม่พยายามนำสัตว์มาเลี้ยง อีกเลย อาจเป็นเพราะว่าเรากลัว การสูญเสียที่ยากจะทำใจมั้งครับ ขอบคุณสำหรับบทกลอน ดีๆ ที่เขียนให้อ่านน่ะ สหาย
4 กันยายน 2551 10:38 น. - comment id 892543
น่าสงสารนะคะ เห้นด้วยกับสิ่งที่เอ่ยมาคะพี่ยาพารา..
4 กันยายน 2551 10:38 น. - comment id 892544
ใช่ค่ะ มันมีหัวใจ มันสามารถ ยิ้มหรือร้องไห้ได้ด้วยน่ะ ม่รู้เค้าจะหาส่าล้นใจบ้าอ่ะป่าว ที่ชอบบอกว่าสัตว์เลี้ยงที่บ้านมันยิ้มแล้วน่ะ สังเกตดูสีหน้าสิ หรือว่าตอนนี้มันกำลังเศร้า ก็ดูออกน่ะ ฟังรู้เรื่องด้วยว่ามันร้อง(พูด)ว่าอะไร
4 กันยายน 2551 11:08 น. - comment id 892560
แรกพบกันเธอรักมักอุ้มเล่น ไม่มีเว้นทุกวันปานคุณหนู มาบัดนี้ไม่แม้แลตาดู ใจอดสูรอวันฉันสิ้นใจ ...แง...แง
4 กันยายน 2551 12:21 น. - comment id 892589
หวัดดีค่ะน้องยาแหม อ่านแล้วเจ็บปวดจัง กับชีวิตของหมาที่รักยิ่งเรา(พี่กับลูกชาย) รักหมามากเป็นชีวิตจิตใจหมาใครๆก็รักเอ็นดู สงสารมันทั้งนั้นเลย เพื่อนมันเรียกรถพี่ว่าเป็นรถหมาไม่ค่อยเข้าคาร์แคร์หรอกอายเขาขนหมาเต็มล้างเองดูดฝุ่นเอง
4 กันยายน 2551 12:26 น. - comment id 892592
อ่านแล้วทำให้นึกถึงสุนัขที่อยู่ตามข้างถนน ที่ครั้งหนึ่งมันอาจจะมีเจ้าของที่รักมัน แต่พอวันหนึ่งมันเริ่มไม่น่ารัก ก็ปล่อยทิ้งข้ว้าง ผอมโซ นึกถึงช้าง .... ที่เจ้าของพาเร่ร่อน .. ไม่รู้ว่าถ้าเราไม่ซื้ออ้อย ซื้อกล้วยให้ มันจะได้กินอะไรไหมนอกจากหญ้า ซึ่งไม่ใช่อาหารที่มันควารจะกินเลย ขอบคุณที่เขียนกลอนดีๆ ให้อ่านค่ะ แวะมาทักทาย
4 กันยายน 2551 15:01 น. - comment id 892633
อินสวนไม่สบายใจเลยครับ เพราะชอบไล่ตีหมาข้างบ้านที่ชอบมุดมาในบ้านครับ
4 กันยายน 2551 15:34 น. - comment id 892646
น่าสงสารนะค่ะ เป็นความชอบแค่ชั่วคราวของคน....
4 กันยายน 2551 17:14 น. - comment id 892694
เรียนคุณยา........... สุดท้ายก็เป็นหมัดหวา ( หมาวัด) หรือ หมัดจรจา (หมาจรจัด) น่าสงสารผู้ถูกเลี้ยง ที่เจอผู้เลี้ยงแบบรักข้ามวันข้ามคืน
4 กันยายน 2551 17:18 น. - comment id 892697
ถึงจะเป็นสัตว์ แต่เขาก็มีหัวใจเหมือนกันค่ะ มีเจ็บ มีเศร้า มีเสียใจ เราเจอมากับตัวเองค่ะ จะเล่าให้ฟัง แต่อย่าเศร้าตามละ พ่อเราเสีย ร่างพ่อนอนอยู่ "เพ็ชร"หมาอันเป็นที่รักที่สุดของบ้านเราเข้าไปคุกเข่าที่เท้าพ่อแล้วเอาหัวดันให้พ่อลุกขึ้น เขาวิ่งวนไปวนมา สุดท้ายเราก็เห็นน้ำตาเขาไหล 3 วันที่เขาไม่ยอมกินเข้า นี่คือเรื่องจริง ไม่ใช่นิยายค่ะ ถ้าจะเลี้ยงเขา ขอให้เลี้ยงด้วยเถิด
4 กันยายน 2551 21:41 น. - comment id 892748
คราวนี้น้องยาต่อว่าต่อขานได้ถึงใจค่ะ คิดจะเลี้ยงสัตว์ต้องรักและดูแลมันด้วย ปล่อยทิ้งปล่อยขว้างหรือไม่มีเวลาดูแลก็อย่าเอามาเลี้ยงดีกว่า บทกลอนเพราะทุกบทเลยค่ะและเห็นคล้อยตามน้องยา เยี่ยมค่ะ
5 กันยายน 2551 18:56 น. - comment id 892955
ถ้าให้เลี้ยงสุนัข กับผู้ชาย เลี้ยงสุนัขดีกว่าเนอะ! น่ารักจริงแต่งกลอนให้สัตว์เลี้ยง ได้ตั้งหลายบท
5 กันยายน 2551 23:32 น. - comment id 893030
ต่างก็มีชีวิตและจิตใจ เหตุไฉนเบียนเบียดและเดียดฉันท์ ต่างก็รักชีวิตเหมือนเหมือนกัน "ชีวิต"นั้นสำคัญทั้งสัตว์-คน มาช่วยเขียน ช่วยย้ำ สวัสดีค่ะยาแก้ปวด
6 กันยายน 2551 04:07 น. - comment id 893038